China 1.0 - Beijing

Hey guys!

Het heeft even geduurd, voordat ik jullie een up-date kon geven. Sorry, maar had er een goede reden voor. Mevrouw was namelijk zo slim geweest om haar oplader van d'r nieuwe laptop niet mee te brengen. Heeft me uiteindelijk wel een mooie ervaring opgeleverd, maar dat verhaal houden jullie nog tegoed!

Zondag 6 november 2011. Na een lange tijd als een gestresste kip zonder kop te hebben rondgelopen, was het zover. Om 17:35 Nederlandse tijd vloog ik naar Beijing - China. Mijn eigen avontuur, aangewezen op mezelf en mijn eigen keuzes. Me like!

Nadat ik mijn drie beste vriendinnen Karrie, Aniet & Nien, zus, zwager, broertje en mijn grootste liefde (mijn moeder) had uitgezwaaid, was ik eindelijk alleen achter de douane. Wat een genot! Waar is mijn coffee en waar is het vliegtuig?! Gas erop!!

Een lange vlucht die gelukkig snel voorbij vloog (Friends with benefits - mijn achterbuurman kon deze Westerse chickflick / pornofilm erg waarderen, don't blame him) en mijn eerste Chinese vriend had ik gemaakt. Mijn Chinese buurman in het vliegtuig was meer dan normaal geïnteresseerd in me en we hadden een fantastisch, vloeiend gesprek, gebruikmakend van zijn translatie-app op zijn I-phone. Of ik hem wilde opzoeken in Beijing: mijn eerste 06- (ofwel +86) nummer was een feit..

Op vliegveld Beijing had ik mijn eerste ervaring met het toiletgebruik van de Chinezen. Mijn god, kreeg de eerste lach-kick al binnen en dat terwijl ik zojuist de Chinese grond voor het eerst had gekust! Dit gaat leuk worden..
Een goed gat in de grond en daar kun je het mee doen. De meesten die mij een beetje kennen, weten dat ik een "licht" toiletfobie heb, laat staan dat ik iets met zo'n hol in de grond moet. Maargoed, "go with the flow" is het centrale thema en dus niet zeiken (leuke metafoor)! Beetje zelfspot is nooit weggelegd, right? Foto's volgen.

Langs de douane, cash gewisseld en mijn backpack opgehaald. Vervolgens werd ik netjes opgewacht door een chauffeur met mijn naambordje (sexy!) en bracht hij mij naar mijn hotel. Ondanks dat ik totaal gebroken in die taxi zat, voelde ik me compleet op mijn gemak. Zo'n relaxte vibe! De taxi's zien er btw niet uit, de chauffeurs stinken naar iets te veel knoflook, ritsen inclusief onzinnig claxoneren is een standaard gewoonte en een zeebrapad met groen licht voor wandelgangers is voor hen gewoon gasgeven en wat betreft gasgeven.. Nog geen max. snelheid gezien, love this culture!!!

Na de incheck in het hotel ben ik vrijwel direct mijn bed ingedoken. Het tijdsverschil is 7 uur later, dus die jetlag moest nog komen. Ik had al te horen gekregen dat ik een roomie had, die vervolgens gezellig binnen kwam lopen toen ik net lag te slapen. Altijd fijn om bij het voorstellen zo stoned als een garnaal over te komen, dankzij de vermoeidheid. Helemaal leuk als ze vervolgens vraagt waar je vandaan komt en er een 'aha' klinkt als je zegt dat je in Amsterdam woont.. Samantha uit Canada, wat een heerlijke chick! Later daar meer over.. 's Avonds een eerste kennismaking met de groep gehad en hebben we in een plaatselijke Chinese eettent gegeten. Leuke mensen (voornamelijk uit UK), goede vibe en zijn meteen daarna aan de drank gegaan. That's the spirit, bring it on!!

Volgende dag gingen we meteen lekker van start: The Great Wall. Zo'n 5000 km lang. De belangrijkste reden waarom ik naar China wilde. Nou, ik heb het geweten. We hebben hem van het laagste punt tot aan het hoogste punt beklommen. Nog nooit zoveel trappen gezien, gelopen en nog nooit zo verwonderd gestaan van het kunnen van de mens. Vervolgens een week lang last van mijn hele lijf gehad, leek wel alsof ik door een trein was aangereden, maar lekker belangrijk.. Chinese muur = check!

's Avonds afgesproken met Hans, oud IVA-studiegenoot (vanaf heden H. genoemd). H. woont al een tijdje in China en had mijn fb-post gezien over mijn trip naar China. We waren gelijkertijd in Beijing en besloten om af te spreken. Tussen haakjes, voor alle mannen die deze blog lezen, zoek een leuke LOI-cursus Chinees spreken/schrijven. Als er ook maar iets sexy is, is het wel dat je begeleid wordt door een prettige, mannelijke verschijning die vervolgens een totaal onbegrijpbare taal spreekt.

H. heeft me als een ware gentleman meegenomen voor een gezellig diner, om vervolgens de kroeg / club in te duiken. Fijn, want het is totaal anders als je met een 'local' bent als met een groep buitenlanders en een begeleider (zonder vlaggetje weliswaar). Trouwens, die Chinezen hebben totaal geen ritme-gevoel. Imagine een dikke Chinees die op het podium zonder enig ritme aan een paal slingert haha.. Maar die eeuwige lach op hun gezicht, maakt een hele hoop goed!

Volgende ochtend zonder kater wakker geworden en zijn toen met de hele groep naar de Forbidden City geweest. Leuk, goede foto's geschoten, maar interesseerde me niet zoveel. Commerciële bende, dus om eerlijk te zijn, ben ik er dan al een beetje klaar mee. Oftewel, waar kunnen we lunchen?! Dat werd een typische Chinese lunchtent, waarbij ik toch even twee keer moest kijken of Fluffy / Lassie niet op mijn bord lag. Beetje taai, maar kwestie van doorkauwen.

's Avonds om zes ging iedereen DUCK eten, maar aangezien ik mezelf moest opladen, vanwege de stapavond ervoor, ben ik lekker gaan slapen.. tot acht uur diezelfde avond.. Douchen, omkleden en de groep vergezeld. Stad ingegaan, met z'n allen heerlijk gefeest (karaoke tot club), maar men haakten voor mijn doen iets te vroeg af. H. geappt of hij nog wakker was, jahoor, dus de taxi ingesprongen om hem te ondersteunen als Nederlandse. Fijn het licht in de kroeg aangedaan, dus voelde me als een vis in het water!

De volgende dag vertrokken we voor het eerst met de sleeping train van Beijing naar Shanghai. Met een groep van 15 Westerse personen het Beijing plein oversteken is bijzonder. Vrijwel iedere Chinees blijft je aanstaren of begint tegen je te lachen. Om de sleeping train in te komen, moesten we op het station van Beijing inchecken. Je bagage wordt gescand en vervolgens wordt je het station toegelaten. Nadat ik mijn backpack voor en vervolgens achter had geïnstalleerd, stonden er een paar mannelijke Chinezen me bemoedigend toe te lachen "thumbs up!".. Hehe, eindelijk wat respect voor het gezeul van al mijn spullen!

Hoe en wat er daar gebeurde? Zie mijn volgende blog, China 1.1 - Shanghai.

Btw, some input would be great! Tips and tricks are always welcome en zal proberen mijn blog kort te houden. O en ja, waaaaaaaaaaaauw, ik wil nooit meer naar huis!!!

Liefs voor jullie allen,

Lex