Profile
Blog
Photos
Videos
Na een nacht nauwelijks geslapen te hebben (wennen aan tent, luchtbed, enz.), was het toch weer tijd om op de fiets te klimmen! Door de dauw was de tent helemaal nat, dus die hebben we eerst in de zon gezet en uiteindelijk vertrokken we daardoor als laatste.
Op dag 1 ben ik op mijn armen heel erg verbrand, dus om erger te voorkomen heb ik vandaag met een vest aangefietst. Wel erg warm in de zon met deze zomerse temperaturen, maar toch wel noodzakelijk.
Vandaag ging het eerste en grootste deel van de route voornamelijk door weilanden en achter de duinen langs. We dachten dat de boot om half 2 zou vertrekken, dus belden we Klaas op een gegeven moment om te zeggen dat we niet wisten of we het zouden redden. Ik gaf door waar we waren en Klaas zei dat de boot om half 3 zou gaan en dat we het vanaf dat punt makkelijk zouden redden. We fietsten toen een stukje heel mooi bos in en daar hebben we ook zo'n 10 minuten pauze gehouden. Daar zaten we ook even te kletsen met mensen die het heel knap vonden dat we zo'n eind gingen fietsen voor het goede doel!
Toen zijn we maar weer snel opgestapt. Het laatste stuk naar de boot hadden we heel veel tegenwind. Op een gegeven moment belde Klaas om te vragen waar we toen waren en na dat verteld te hebben zei hij dat we het dan niet meer zouden redden en maar rustig aan moesten doen; de volgende boot zou gaan om half 7(!).
Aleid en ik besloten toen meteen toch hard door te fietsen. Het ging nog goed, totdat de brug aan het begin van Stavoren open stond: 7 voor half 3. Nog 2 minuten om Stavoren door te fietsen. Klaas belde weer toen we stonden te wachten en ik zei dat er nog maar 1 boot door hoefde en dat de brug alweer dichtging. Klaas stond bij de kapitein en ze zouden op ons wachten als we het laatste stukje door Stavoren heel hard zouden fietsen. Zo gezegd; zo gedaan! Zo hard we konden hebben we het laatste stukje gesjeesd (waar vanaf de boot foto's van zijn genomen) en onder applaus konden we toch nog op de boot mee.
Ik kon toen bijna niet meer op m'n benen staan en ben binnen op de eerste stoel neergeplofd. Een vrouw snauwde dat ze op ons hadden moeten wachten en dat ze een trein moest halen. De kapitein liep langs en zei dat ze die trein makkelijk zou halen.
Vervolgens heb ik de 1,5 uur op de boot lekker met mijn hoofd op tafel gelegen. Ik sliep niet, maar was ook niet meer aanspreekbaar haha. Aleid heeft nog wel een poosje echt geslapen.
In Enkhuizen aangekomen hebben Aleid en ik eerst nog een poosje rustig aan gedaan in het haventje van Enkhuizen: bootjes kijken, ijsje eten, enz. Omdat het zondag was, was er maar heel weinig open qua eetgelegenheden. Ook hier hadden we weer de keus tussen een patatzaak en een duur restaurant. Ook vandaag is het weer patat geworden, met de belofte aan onszelf dat dit de rest van de reis geen gewoonte zou worden ;) Ook nog even naar huis gebeld, om ze even op de hoogte te brengen van de reis tot nu toe.
Het laatste stuk van Enkhuizen naar Wijdenes was nog zo'n 15 km. langs de kust, op de dijk. Op het moment dat we dachten dat we er bijna zouden zijn, was er nog een omleiding. Op de fiets konden wij er nog langs, dus we zijn maar gewoon doorgefietst. Eenmaal op de camping was de tent al voor ons opgezet. Daar waren we heel erg blij mee; wij waren kapot! Eerst even rustig gezeten om bij te komen, daarna zijn we gaan douchen. Het water ging alle kanten op, behalve de goede...
Voor internet moesten we terug fietsen naar een andere camping en daar hadden we geen energie meer voor.
' s Avonds waren er nog 3 verhalenvertellers, maar Aleid en ik hebben daar niet bijgezeten. We hebben nog even wat gepuzzeld/muziek geluisterd en zijn toen gaan slapen.
- comments