Profile
Blog
Photos
Videos
We zetten een record voor de reis van Girne naar Nicosía. Om 09:45 uur nemen we de taxi van Hotel Kemerli Konak naar de Dolmus-halte, waar de bus van 10:00 uur al klaar staat. Naast me zit een student marketing uit Saudi Arabia, die hier afstudeert. Hij kan niet naar Zuid-Cyprus met een visum van Noord-Cyprus. Om 10:20 uur zijn we op de halte in Turks Nicosía, dus tien minuten later passeren we weer de grens. Na een volgende taxirit rijden we om 11:06 uur precies weg bij Hotel Asty.
We lunchen met dolmedakia (in druivenbladeren gerold gehakt) in het dorp Kato Lefkara. Het staat op de World Heritage List. Attracties zijn een kerk met een échte splinter van het kruis waaraan Jezus Christus is gekruizigd en een karavaan van zeven touringcars Israelische tieners die vooral geïnteresseerd zijn in terrasjes met gratis Wifi.
We bereiken de streek Pitsillia, in het oosten van het Troödos gebergte. Via smalle, kronkelende bergwegen - het is gunstig dat we de hele rit maar één tegenligger tegenkomen - bereiken we het gehucht Patomitissa, dat eind zestiende eeuw is gesticht door Grieken op de vlucht voor Ottomaanse piraten. Vannacht slapen we in AgroHotel Ambelikos, een oud pand dat in de vorige eeuw geruime tijd een fabriekje was voor gerookt varkensvlees.
Tegenwoordig is Gregoriou een groot vleesverwerkend bedrijf gevestigd in de buurt van Limassol. Onze kamer, de oude rokerij, heeft nog steeds de donkerzoete, leerachtige geur van gerookt vlees.
In het nabijgelegen dorp Agros bezoeken we het kleine bedrijf van Niki Agathocleous, dat zich heeft gespecialiseerd in traditionele Cypriotische suikerwaren, zoals ingemaakte walnoten.
Om de hoek ligt het bedrijf van Chris Tsolakis, wiens vader in 1948 de Damascus roos naar Cyprus bracht. Sindsdien maakt de familie allerlei producten van rozen, zoals thee, likeur en cosmetica. We krijgen uitleg van de oudste dochter, een jong maar serieus meisje dat van plan is te zijner tijd de business over te nemen. Ze vertelt dat ze in mei met zes mensen duizenden rozen plukken, van vijf tot elf uur in de ochtend. Zwaar werk, vooral als de zon opkomt en de bijen actief worden.
's Avonds zitten we in het donker op de veranda van onze kamer, uitkijkend over het dal met de vijftig huizen die Potamitissa vormen. We luisteren naar het luide gekwaak van de kikkers. In de bergen zien we het mysterieuze schijnsel van autolampen die kort de haarspeldbochten oplichten.
- comments