Profile
Blog
Photos
Videos
Hallo allemaal!Twee poging tot een bericht plaatsen, de elektriciteit doet het weer, dus op hoop van zegen! We zijn inmiddels weer in Pokhara, raar om weer "onder de mensen" te zijn, maar wel heel lekker om een goede douche te hebben en een pizza te kunnen eten. Ik probeer even kort per dag te beschrijven hoe de trekking was.12 juli. Om 7u zijn we op het vliegveld, en na 4 uur wachten is er pas 1 vlucht gegaan, de rest gaat niet. Vliegen gaat hier op zicht (naar Jomsom) en als er wolken zijn werkt dat dus niet. We besluiten de tocht 1 dag uit te stellen en huren voor die dag een motor. Leo op een scooter uit het jaar 0 en wij met Prem allemaal op een motor van 200cc. Erg leuke dag uiteindelijk.13 juli. Om 6 u opgestaan, we hebben nu de 2e vlucht van de dag, dus iets meer kans. Maar na weer 4 uur wachten gaat er vandaag helemaal niks. We willen toch op weg, dus nemen een taxi naar Nayapul om vandaaruit te kunnen lopen. We lopen een uur voordat we voor een typisch nepalees gerecht stoppen: dahl bat. Dat is rijst met linzensoep en daarnaast aardappels en iets een spicy prutje. We checken meteen even onze benen voor bloedzuigers, alleen Stijn heeft er 1. De tocht is mooi omdat we langs rijstvelden lopen en door kleine dorpjes komen. We slapen op 1500m in Tikhedhunga, hele gare kamers met alleen 2 bedjes (houten bouwsel met een matrasje erop), maar wat wil je voor 1,50 per kamer. Het uitzicht is wel practig. We eten weer dahl bat. 14 juli. Vroeg ontbijt: half 7, want vandaag gaan we 1300m stijgen. Het begint met 1 lange trap. Na 2u pauseren we voor thee. Opa zit om de stoep en brabbelt wat, moeder maakt thee voor ons, hara dochter doet de was op haar hurken en haar 2 kinderen dartelen om haar heen. Iig. geen gebrek aan water hier. De dagtocht is mooi, maar ook heel zwaar. Om 13u zijn we al vrij hoog en met onze zweetshirts krijgen we het koud wanneer we op onze dahl bat zitten te wachten. Jas aan dus en daarna weer verder. Het miezert een beetje, maar verder ok weer. Net na de politie checkpost is ons hotel. We zijn helemaal blij want er is een warme douche en een houtkachel waarbij we onze kleding kunnen drogen. We eten macaroni, lekker voor de verandering. Daarna is er stroomstoring (dagelijks het geval) en gaan we maar vroeg slapen.15 juli. Om 4u roept Prem "good morning". We hebben mazzel, de lucht is helder en we zien voor het eerst de Himalaya (de echte hoge bergen dan). We doen een broek en een trui aan, en na een heleboel gehijg staan we om 5u naar de zonsopgang te kijken op Poon Hill (3200m). Het is fris en inmiddels alweer bewolkt, maar toch is het heel bijzonder. De kleuren zijn practig en af en toe kunnen we een piek onderscheiden. Om half 7 zitten we aan het ontbijt, vallen bijna om na 1,5 uur lopen op lege maag. Vandaag gaan we weer dalen. Stukken zijn een soort traptreden, maar andere stukken meer een blubberpad met heeeeel veel paarden, ezel en koeienstront. :-) Ook lopen we weer door dorpjes heen. Hindu's eten geen koe, maar de stam waar wij voorbij lopen wel: er wordt een buffel geslacht en het vlees wordt in keurige hoopjes op de stoep verdeelt onder iedereen. Daarna gaan we luchen. Vegeratisch natuurlijk haha. Na de lunch dalen we nog een stuk in de regen en besluiten daarna vanaf Tatopani (pani is water, en tato is warm: er zijn hier warm water bronnen) een jeep te nemen. Aan de andere kant vd rivier is nml ene stuk weg, en als we ook niet terug kunnen vliegen kunnen we een halve dag besparen door nu nog een jeep te nemen. Het is tegen 5en al, en de jeep is zowat vol, maar ik kan nog op de voorbank (met 4 pers al), Ww en Prem achterin en de wagenziek gevoeligen op het bak. 18 personen in 1 auto. Eitje. Helaas is het pas SUPER smal en is de rit echt HEEL eng. Af en toe hellen we wat over, met onder ons de wilde rivier. Na afloop zie Prem dat hij het ook eng vond. Leuk. We logeren is een nog gaarder hostel, er is hier echt niks anders en de jeep gaat niet verder omdat de weg weg is. Tja. Leo noemt het een schuur. We kunnen gezellig met elkaar praten door de paar houten planken die tussen de "kamers" zitten. De douche zal ik niet beschrijven, er was er iig 1, dat is al heel wat. Als we in het restaurantje zitten begint het te stortregenen en lekt het tussen de kieren door. Enerverende dag dus.16 juli. De landslide waar we over moeten na het ontbijt is er al 3 jaar, alleen het paadje wat er gister nog overheen was, is er nu niet meer. Ik sta letterlijk te trillen op mijn benen, het is niet grappig, want de blubber beweegt, maar van steen naar steen en af en toe met handen erbij komen we alle 5 levend naar de overkant. Brrrr. Vandaga lopen we het eerste stuk op de weg (die er meestal nog wel is) en darana steken we over naar de andere kant (want rechtdoor is de weg weer weg). Dit stuk is mooi groen, maar echt eenbergpaadje waardoor je steeds omhoog en omlaag gaat. We zijn moe van de vorige dagen en zijn blij als we na 3u even stoppen voor thee. Dat is weer aan de weg-kant. Hier is de weg weer ok, tot er een paar rotsen voor Ww vallen, die zegt dus " blijf aan de rechterkant" als Leo en ik gaan vallen er weer een paar. Maar ook dit overleven we. Gelukkig krijgen we nog een hele stijle klim, dus echt helemaal kapot zijn we om 14u bij een plek voor lunch. Ook hier gaat een jeep die we besluiten te nemen, maar moeten wel wachten tot 17u of heeeel veel betalen. We lunchen bij een familie, dus Prem kruipt gewoon hun bed in voor een tukje (hij is echt grappig, als we ergens stoppen verdwijnt hij meteen de keuken in, of dus in hun bed), en wij doen kaartspelletjes met de kinderen. We zijn nu als eerste in de jepe, dus niet op het dak, maar op de achterbank met z'n 4en. Om half 8 zijn we op 2800m, in Jomsom. Leuk plaatsje, lekkere macaroni, warme douche, en gezellige beestjes in bed (vlooien en muggen).17 juli. Jomsom is ook het vliegveld (hemelsbreed 20m vanaf onze kamer ligt de landingsbaan, gelukkig is er weinig vliegverkeer haha), maar vandaag gaan we eerst nog omhoog naar Kagbeni. Eigenlijk is dit maar een halve dag, maar dat is wel fijn voor een keer. Het landschap is nu heel anders: een beetje woestijnachtig, heel kaal, maar daardoor ook indrukweeekend. Na 2u lopen blijkt er een brug weg te zijn, opzich is het water nog niet zo hoog, tot onze knieen, maar wel met heen veel stroming. Schoenen uit en hand in hand naar de overkant waden. Jammer dat er allerlei keien tegen je schenen slaan. De mannen eten een yak burger voor lunch, Leo en ik een pannenkoek. Om 12u begint het flink te waaien (elke dag hetzelfde), maar na een uur zijn we in het dorp. Stijn en Ww beklimmen vanuit daar nog een deel van een berg, Leo en ik lopen wat rond. Als Prem z'n tukje heeft gedaan (dit keer in zijn eigen kamer) neemt hij ons mee naar een klosster en darana naar het oude deel van het dorp. Wat is Nepal enorm arm zeg. 18 juli. Weer een klim van 1000m. Dit keer naar Muktinath: een heilige plaats voor Hindu's. Het landschap is nog kaler, maar om de dorpjes heen is het wel groen en worden er ook dingen verbouwd. Eigenlijk wel een mooie tocht. We vertrekken vroeg en zijn om half 1 al in Muktinat. Prem roept af en toe "Good hiking!". De luch heeft zowaar groentes, echt super lekker. Gister zat ik al te fantaseren over fruit, kaas, groente, brood, etc. Dit doet ons goed. Daarna 2u plensbui en 2u relaxen en dan naar het temeplcomplex met ene vlam die al 1000 jaar brandt en 108 waterstralen waar je als Hindu onderdoor loopt. We stoppen in de Bob Marley bar voor een potje pool om bijna 4km hoogte. Als we naar buiten komen is de lucht opeens helder en zien we de bergen met sneeuw. We gaan helemaal uit ons dak. Het moet hier zo mooi zijn als het geen regenseizoen is! 19 juli. Deel van de dag is weer hetzelfde: lopen vandaag nml terug naar Jomsom, maar deel ook nieuw. Wat niet nieuw is, is de rivier die we over moeten. Het water staat iets hoger, maar we kunnen achterin een trekker mee (in een roestbak met 20 mensen, leuk). Natuurlijk komen we vast te zitten, maar kunnen via een paar stenen terug zonder schoenen uit te trekken. Poging 2 gaat beter. We zijn helemaal bond en blauw geschut, maar nog wel droog. Voor de lunch zijn we weer in Jomsom. Drie korte dagen dus. We kunnen ook door, maar willen proberen een vlucht terug te regelen. Dat zou wel heel fijn zijn. Prem regelt een ticket voor morgen voor het 1e vliuegtuig. Als er dus ook maar 1 gaat, zitten wij erin. Er zijn hier mensen die al 5 dagen wachten, maar ondanks alles hebben we goede hoop. De pinautomaat is op zaterdag dicht, dus we doen het met een fles water op de stoep de rest van de dag. Het dorpje rondgeweest in 15 minuten, dus daarna net als iedereen maar op de stoep zitten (en dus 10 min. internetten: zie vorig verslag).20 juli. Om 6u op. Om 9u krijgen we een boardingpass en moeten we door security (wc hok). Om half 10 blijkt dat het vliegtuig terug gekeerd is vanwege de wolken. Aarrghhhh! Jeep dus weer naar Lete, waar we eerst ook vandaag kwamen. Daarna heeft het de hele dag geregend en hadden we allemaal natte schoenen, ondanks alle maatregelen. Beetje een baaldag en ook ver lopen. Weer naar de overkant van de rivier (de paadjes die op en neer gaan), maar van de weg was nu nog minder over en nu konden we die ene hele lange landslide ook overslaan. Ik was al lang blij. We wilden zo ver mogelijk komen, dus tegen het donker waren we in Dana, 1300m lager en weer groen en vochtig. Wel zagen we nog apen onderweg en natuurlijk weer een heleboel ezels etc die alle spullen omhoog sjouwden in de stromende regen. Te vies bed, maar wel ok eten. We zetten onze hoop op het terugkeren naar Pokhara morgen, dus dan maar even in een stinkbed.21 juli. Het lijkt droog, eindelijk. Kleding en schoenen helaas niet. Vandaag moeten we eerst naar Tatopani en vanaf daar naar Beni. Er valt af en toe ene rostblok net voor of achter ons, en af en toe moeten we over een landslide. Ook nemen we nog een bus: een kleine bus met 40 mensen erin, ik vind dit echt niet prettig om die smalle modderpaden en ben blij als we vastzitten en we het laatste stukje kunnen lopen. Lunch met fried rice and egg en darana nog 2 uur lopen naar Beni. Daar staan allemaal gare taxi's en op een gegeven moment ook 1 jeep. Het is 4u nu en als we een bus nemen duurt dat 5 uur en ois het zeker donker. We betalen 30 euro voor 3 uur in de jeep. Stuk beter. Onderweg zien we nog een bus die met 1 wiel over het randje gestopt is. Verder is de rit wel mooi langs de rijstvelden en mooie bergen. We verhuizen van hotel, want in die vorige had Leo (die daarvoor nog nooit een kakkerlak had gezien) er 12 in haar kamer! Deze is wat luxer. Heerlijk gedouched, en schone kleren aan en een pizza gegeten.22 juli/ nu. Relax dagje met wat schrijven, souvenirtjes kijken, wat drinken etc. Morgen bus rit naar Kathmandu. Daarna naar Dehli vliegen en daarna naar huis.Tot dan. We hebben zin om iedereen weer te zien!!!
- comments