Profile
Blog
Photos
Videos
Na een lekker ontbijtje met cappucino en een boke met 'The laughing cow' rijden we het echte Nieuw-Zeeland in. Het landschap begint te veranderen in bergen met ontelbare schapen en vaak ook koeien. Na een aantal uurtjes rijden verschijnt er plots van achter een berg zo'n blauw meer dat we onze ogen haast niet kunnen geloven: Lake Tekapo! We stappen even uit om te bekomen van de verbazing en genieten van het prachtige landschap. Als we dachten dat er geen blauwer meer kon bestaan, dan hadden we het volgende meer nog niet gezien: Lake Pukaki, met als kers op de taart de witte toppen van Mount Cook National Park op de achtergrond. We hebben beiden nog nooit zo'n azuurblauw water gezien. Volgens de ANWB-gids komt dit doordat het water van de gletsjer in het meer terecht komt. We besluiten om op deze mooie plaats te lunchen en rijden verder naar Mount Cook met het meer de hele weg naast ons. Terwijl we Lake Pukaki achter ons zien verdwijnen zingt Jake Bugg "I've seen it all, I've seen it all, tonight, nothing shocks me anymore" en daar moeten we om lachen, want dan heeft hij dit nog niet gezien! In de late namiddag komen we aan bij de I-site (informatiecentrum) waar we informatie vragen over de verschillende wandelroutes en besluiten om al meteen te gaan wandelen, zodat we de zonsondergang in de bergen kunnen zien. We wandelen de korte Governers Bush Walk en klimmen nadien omhoog op de Red Tarns Track. Boven aangekomen moeten we nog even wachten op de zonsondergang, maar we zijn niet alleen. Ook Betina van Oostenrijk en Simon uit Christchurch wachten op het verkleuren van de bergen eens de zon ondergaat. Meer dan een uur babbelen we over onze reisroutes, hiking en tramping (= eigenlijk hetzelfde ontdek ik) en over Lord of the Rings terwijl we uitkijken op de rode vijvers (omwille van een soort onkruid dat rood kleurt aan de oevers) en gepest worden door de vele zandvliegjes. Na lang wachten blijkt het 1st een anticlimax te zijn aangezien Mount Cook maar niet wil verkleuren als de zon pas onder is. Simon en Betina besluiten om dan maar af te druipen naar beneden, want eens het donker is, wordt dat moeilijk. Ik wil niet opgeven en wil nog heel even wachten en ja hoor, ons geduld wordt beloond, we krijgen een oranje-gele Mount Cook te zien J We kunnen met een gerust hart terugwandelen en richting kampeerplaats rijden.
- comments