Het hotel is uitgestorven als we de volgende morgen ontbijten. Anderhalf uur later zitten we weer op de dagboot. Waar we gisteren de schoolkinderen op de bootjes zagen stappen om naar huis te gaan, is het nu verlaten. We varen weer langs de drijvende supermarkt en het drijvend dorp. Het uitzicht is prachtig, er komt een bootje voorbij waar een kind in een hangmat aan het schommelen is. Die heeft het duidelijk erg naar haar zin. We komen onderweg nog een parelfarm...

Vandaag zijn we extra vroeg opgestaan om de zon op te zien komen boven al die eilandjes. Maar de zon werkt niet echt mee, want het is zwaar bewolkt, maar dit ziet er ook mooi uit. In de verte zie je in een heiige lucht de eilandjes liggen. De ontbijttafel ziet er interessant uit, want er ligt van alles wat ik niet ken. Op de markt lagen hele grote roze vruchten, waarvan we ons afvroegen wat het was. Nu zie ik een schaaltje met witte plakjes en zwarte zaadjes een...

Vandaag beginnen we aan een driedaagse tocht. Om half acht worden we opgehaald. Dus zitten we in de lobby te kijken wat er op straat gebeurd. Theo merkt op dat de oude mensen hier, net zoals in de Filippijnen, altijd eerst kijken waar ze gaan zitten en het eventueel schoonmaken, terwijl de jonge gewoon neerploffen. Er komt iemand binnen die aankondigt dat de bus zo komt en inderdaad verschijnt er een bus met kleurige gordijntjes. Er worden op verschillende plekke...

Na een heerlijke nachtrust, wat wil je wanneer je een nacht overslaat, zijn we zo fris als een hoentje. Het eten hier in Vietnam is echt goed, heb ik gemerkt. Lekker veel verse kruiden, groente en fruit. We zijn erg vroeg, de meeste winkels zijn nog dicht. Je ziet al wel veel fietsen, volbeladen met groente, bloemen en vruchten. Af en toe zo zwaar beladen dat je je niet kan voorstellen dat fietsen mogelijk is. Ze verkopen bossen dahlia's, prachtige geplozen gele ...

Het is mistig zie ik, als we met het vliegtuig Hanoi naderen. We horen weer honden blaffen in de laadruimte als we landen. Het is niet veel poespas als je Vietnam binnen komt. Alleen het visum wordt grondig gecontroleerd. Klaarblijkelijk kun je het hier ook aanvragen, er is een speciale balie voor. Mijn eerste indruk is dat Vietnamese mensen minder hartelijk naar je lachen als de mensen in de Filippijnen, ik begin het "hay maaam" nu al te missen. De mensen kijken...