Het is mistig zie ik, als we met het vliegtuig Hanoi naderen. We horen weer honden blaffen in de laadruimte als we landen. Het is niet veel poespas als je Vietnam binnen komt. Alleen het visum wordt grondig gecontroleerd. Klaarblijkelijk kun je het hier ook aanvragen, er is een speciale balie voor. Mijn eerste indruk is dat Vietnamese mensen minder hartelijk naar je lachen als de mensen in de Filippijnen, ik begin het "hay maaam" nu al te missen. De mensen kijken...

We vliegen met Tigerair, en krijgen als één van de weinigen te eten in het vliegtuig. "Dat heb je goed geregeld" zegt Hetty. Ik kan het me niet meer herinneren met al die vlucht- en hotelboekingen, maar heb onze maaltijden ongetwijfeld in december besteld, gelijk met het regelen van de check-in bagage en het reserveren van de vliegtuigstoelen. Het lijkt een beetje vreemd, om van Manilla naar Hanoi met een grote omweg via Singapore te vliegen, maar het was de b...

Vandaag moeten we voor twaalf uur uitchecken uit het hotel. Het zal de volgende week wel weer lastig zijn met internet. Daarom blijven we zolang mogelijk in het hotel om alles nog te regelen. Zo moeten we nog een hotel boeken in Hanoi en de betaling regelen van de vlucht van Myanmar naar Sri Lanka. De betaling was mislukt, en er waren eergisteren nog maar vier plaatsen, dus het zou wel fijn zijn als het nog lukt. Vooral omdat we bewijs van deze vlucht moeten heb...

Ik vind Manilla niet leuk. Het is vies, lawaaiig en te druk. En ik kan er niet goed tegen dat hier zoveel mensen het zo slecht hebben. We zijn met een taxi naar het fort gegaan, nadat we eerst in een grote supermarkt wat te eten en te drinken hebben gehaald. Het is warm en we wurmen ons door het verkeer heen. Ik ben weer aan het hoesten, want de lucht is hier vies. Zodra we alles hebben staan we op een hoek te wapperen voor een taxi. Er zijn er veel, dus dat is g...

Gisteravond was ik even bang dat ik niet in slaap zou kunnen komen. Er was namelijk een feest bezig naast onze hotelkamer. Maar ik had mijn hoofd nog niet neer gelegd of ik was vertrokken. Gelukkig maar, want de wekker stond op half vier. Tijdens het wachten op de bus, las ik de tientallen whatsappjes. We hebben namelijk een familiegroep gemaakt op wattsapp. Dat maakt het zover weg zijn van de kinderen een stuk beter te verdragen. Tijdens het wachten op vertrek v...