Beste Annemie, Henk, Henk, Roosmarijn, Janny, Margôt, Gerda, Xandra, Paul, Carlo, Hanny, Renske, Ineke, Ben, Arien, Hans, Hans, Frank, Yvonne, Yvonne, Tessa, Heleen, Els, Mirjam, Marjan, Carola, Lammert, Anne-Britt, Aad, Wouter, Agnes, Rinus, Hermelinda, Janneke, Maaike, Martin, Ingeborg, Carla, Wisse, Marijke, Frederiek, Bernadette, Fiona, Jaap, Elsa, Herman, Ruud, Margien en Ariane, en iedereen die we mogelijk vergeten zijn, Hetty en ik willen jullie hartelij...

Als ik even na openingstijd bij de Bank of China aankom, zijn er al veertig wachtenden voor me. Het duurt daarom even voordat ik hier de visumkosten kan betalen. Met het betalingsbewijs loop ik vervolgens naar het naastgelegen visumkantoor van de Chinese ambassade, waar Hetty zit te wachten. Het is hier nog drukker dan gisteren. Ik moet een tijdje in de rij staan om het betalingsbewijs van de bank om te wisselen voor een betalingsbewijs van de ambassade. Hiermee ...

Even bijkomen op onze eerste ochtend in Bangkok is er niet bij. We zijn vroeg uit de veren, want vandaag willen we onze visa aanvragen voor China. Dat schijnt nogal moeilijk te zijn, dus we zijn lichtjes gespannen. We hebben een lijstje met wat we nodig hebben en vrijwel alles hebben we al, behalve kopieën van onze paspoorten met de aankomststempels van Thailand. We zijn dus al vroeg op zoek naar een plek waar we die kunnen maken, en hebben nog niet ontbeten, wa...

Het is nog schemerig als we bij de ticket office staan te wachten in Battambang, waar gisteren de tuk-tuk driver ons heeft afgezet om een kaartje te kopen. Het loket waar we de kaartjes hebben gekocht is nog gesloten. Maar naast ons zit een klein meisje de wacht te houden bij een stalletje. We kopen wat water voor onderweg. Iemand parkeert een tuk-tuk voor onze neus. We hebben de nacht hierachter in een guesthouse doorgebracht. En na het eten hebben we gisteren n...

Daar zitten we dan, op de stoep van het hotel. Om ons heen begint iedereen zijn werkdag. Borden met foto's van maaltijden worden buiten gezet en stoepjes geveegd. Kinderen fietsen naar school, of worden weggebracht met scooter of tuk-tuk. Het is zaterdag, maar aan de uniformen van de kinderen te zien is het geen vrije dag. Wachten is niet leuk, maar als je denkt dat je boot elk moment kan vertrekken is het extra irritant. Er komen steeds meer mensen bij ons staan...