Voor het ontbijt gaan we nog één keer naar het prachtig dakterras van hotel. Het staat vol met potten waar planten in staan en we hebben uitzicht op de vulkanen. Volgens Roel kun je de vulkaan horen rommelen, zo 's morgens vroeg. En ik hoor inderdaad een vaag gerommel en zie grijze rookpluimen. Als hij me er niet op had gewezen was het me waarschijnlijk niet opgevallen. Tijdens het ontbijtbuffet staat een mevrouw zwarte tortilla's te maken, van zwarte mais. He...

We staan midden op de hoge brug stil en kijken over de monding van de rivier. Dat kan gewoon in Guatemala, even stilstaan op de brug. In de verte zien we nog de inham waar ons hotel aan ligt, maar het hotel zelf zien we hiervandaan niet. Er rijdt een kennis van Roel mee, een meisje, dat ook vis bij zich heeft. Deze zeevis is zo vers dat hij niet ruikt, ondanks dat ik de laatste dagen uitstekend kan ruiken, door die schone lucht. Na een tijd rijden zien we langs ...

Vandaag verlaten we Flores, het eilandje in het meer Petén Itzá. We zijn er zelf niet af gegaan, te onveilig volgens Roel onze gids, vooral 's-avonds. Wat we niet wisten was dat al die tijd, al vanaf de grens, een bewakingsbusje achter ons reed. Dat blijkt wanneer de linkerspiegel ontzet blijkt te zijn. Dan stoppen we en komt het busje naast onze bus staan zodat de chauffeur op het dak kan staan omdat hij er anders niet bij kan. Het schijnt dat een aantal jaren...

We staan vandaag om vijf uur op omdat we om zes uur al met de bus vertrekken. Het valt reuze mee om zo vroeg op te staan. Het voelt ten eerste niet zo omdat de tijd een uur naar achteren is gezet toen we de grens overgingen. En ten tweede is het ook veel prettiger 's morgens, wanneer het nog niet zo heet is. Je ziet al veel mensen bezig buiten, iedereen is hier vroeg op. Ten derde zijn we het zolangzamerhand gewend en gaan 's avonds vroeger naar bed. Het is wel ...

Het hotel bij het water waar we slapen, wat in het stadje Chetumal ligt, is niet hoog. De meeste gebouwen zijn hier niet hoog. In deze zee inham waar we over uitkijken zouden zeekoeien zitten. We zien reclame borden met foto's en schilderingen op een gebouw, maar helaas, we zien ze niet in levenden lijve. Het ontbijt is in een restaurant een eindje van ons hotel af. Het is wel grappig om je spullen in de bus te laden, dan honderdvijftig meter te rijden en dan we...