Winter Wonderland!!

Da er vi komt fram McLeod Lake, kor vi er innlosjerte hjaa ein tidligare lerar av meg, Martin Dugan og hans familie. Vi bur i ei uisolert hytte, saa paa ein maate bur vi inne, men ute! Vi holder varmen med vedfyring og elektrisk teppe, og ull fra topp til taa. Vi sover faktisk utrolig godt der, sjolv om eine dagen vi vaakna opp var der -20 grader! FRISKT!

Til venstre er der vi budde i Mcleod Lake.

Vi vart utstyrte med eigen bil, snoskuter, snosko og ekstra vinter kle. Skal seiast at Martin Dugan har ei innteresse for alt som har ein motor. Han har 6 snoskutera, ca. 20 motorsykler/crossykler, 4 firhjulinga pluss mykje anna digg! Saa her skulle vi ikkje ha problem med aa faa dagane til aa gaa!

Ein av dei forste dagane gjekk vi med truge eit stykke innover innsjoen. Var fint veir og sno, kom nesten i jule steming.

Utsliten etter ein lengre tur paa truger tok vi eit bad i badestampen. Naar det er saa kaldt og mykje sno rundt om maatte vi ha oss ein lopetur. Dette var min oppfatning, lopetur rundt huset, men Solveig hadde faatt det fore seg at hun skulle ha meg ut i snoen. Som bildene her beviser klarte hun det til det fulle. Det var ein kald opplevelse....

Vi fekk mulighet til aa treffe foreldrene til Martin Dugan. Dei er 80 aar gamle og driver fortsatt med aktiv fangst av pelsdyr i Rocky Moutains. Dei fanga alt fra mink, jerv, rev, gaupe etc. Dei driv i hovudsak fangstomraader rundt der dei bur men i tillegg saa blir dei kvart aar flydd med helikopter inn til ei fangsthytte langt inne paa fjellet. Her driver dei i 2 veker to ganger i aaret. Dei hadde mangen fantastiske fangst historier og fortelle. Dette er ein stor del av historien til dette omraadet i British Columbia og det er ikkje mangen personer som fortsatt driver aktivt med dette, saa det var fantastisk kjekt aa helse paa dei og hoyre paa alle historiane.

Eit av hogdepunkta mine var aa komme seg ut paa snoskuter kvar dag, det er heilt fantastisk kjekt! Vi hadde kvar sin snoskuter som vi kunne disponere slik vi ville. Vi hadde oss nokre turer rundt om og leika oss paa snoskuterane.

Vi hadde oss ein dag med ein lengre snoskuter tur, det vart nesten 8 timer konstant kjoring. Solveig var den som tryna hardast paa den turen. Ho trudde skien paa snoskuteren skulle gaa klar av eit tre som laag over stien vi kjorte paa. Saa i staden for aa slakke paa slik som vi andre gjorde ga dama baann pedal, skien gjekk ikkje klar, det gjorde derimot Solveig. I perfekt svalestup, 9,5 i stil vil enkelte ha det til, gjekk hun klar av styre paa snoskuteren og landa mykt og godt i snoen eit par meter forran snoskuteren. Skien paa snoskuteren vart boyd ekstremt bakover, men ikkje meir enn at vi klarte aa repparere det naar vi kom tilbake.
Her er nokre bilder fraa turen:

Solveig Solveig med kalde fotter

Ellers gjekk dagane med til aa vise Solveig rundt om i Mackenzie og helse paa gamle kjente av meg som eg gjekk paa skule ilag med. Hun fekk og sjaa den storste turistattraksjonen i Mackenzie, The World's Biggest Tree Crusher. Ei maskin som bare vart bygd for aa knuse tre slik at dei kunne lage plass til ein innsjo. I sin tid verdens storste menneskeskapte innsjoo. Vart knytt opp til vannkraftverk for omraada rundt.

Eg hadde haap om at Solveig ville like seg saa godt her om vinteren at hun ville komme tilbake seinare for vinterferie, Mission Completed! Vi skal tilbake for meir vinter i Canada!

Solveig har forresten faat svar paa "besj paa flaske" prova: GIARDIA!!! Naa veit ho ihvertfall kva ho slosst imot. Naa maa ho bare faa tak i litt fleire piller saa haaper vi paa at dette slaget er vunnet ein gang for alle!!

Vi tok saa turen vidare til Fort St John for aa treffe Morgan, ein kompis av meg. Han motte oss paa Powder King for ein dag med ski og snowboarding!

Helsing Gardar og Solveig