Profile
Blog
Photos
Videos
Soaps en hoofdpijn in de Gobi woestijn…
Op zondag12 september zijn we aangekomen in Ulaanbaatar, de hoofdstad van Mongolië. Van de 3 miljoen inwoners die Mongolië heeft woont één derde in Ulaanbaatar dus een drukke chaotische stad. De andere 2 miljoen mensen wonen verspreid over een oppervlak ter grote van ongeveer 36x Nederland. Verder is vooral de horse-to-human ratio van 13 to 1 nog noemenswaardig.
Na aankomst op het station van Ulaanbaatar werden we voor onze 8-daagse trip door de Gobi woestijn opgewacht door onze gids 'Beina' en chauffeur 'Muugii'. Ook maakten we kennis met onze 2 medereisgenoten voor de komende 8 dagen: de gezellige Dennis en Suzanne uit Den Bosch. Na een snel ontbijt in Café Amsterdam (?) zijn we meteen met de 4WD de Gobi woestijn ingetrokken. De eerste 100 km nog op asfaltweg maar daarna dan echt off-road. En met off-road bedoelen ze in Mongolië ook echt off-road; geen weg, diepe kuilen, en veel stof, heel veel stof.
Na een dag stofhappen was er bij aankomst in het ger-kamp voor de 1e overnachting sprake van een heus 'hallelujah!' moment: een douche!!! Na 6 dagen niet douchen, dagenlang in een (fantastische) trein te hebben gezeten gevolgd door een dag door de stoffige en hete woestijn te hebben gereden kun je je voorstellen hoe gelukkig je dan wordt van iets simpels als een (koude) douche. Als hierna dan ook nog een heerlijk gezond vers vegetarisch diner wordt geserveerd en de zon langzaam plaatsmaakt voor een heldere hemel met ontelbaar veel sterren en zelfs de melkweg zichtbaar is dan kun je je voorstellen hoe heerlijk we die nacht in onze ger-tent in slaap zijn gevallen…
De daaropvolgende dagen hebben we vooral veel tijd doorgebracht in de auto welke door Muugii op indrukwekkende wijze door de Gobi werd gestuurd. Gelukkig wisselden de verschillende landschappen elkaar af: rotsen, vlakke steppe, zandduinen, bergen en zelfs een stukje bos. Steeds verbleven we in een nieuw ger-kamp met uitzondering van 2 nachten welke we doorbrachten bij een nomadenfamilie om zo het nomadenbestaan van dichtbij te ervaren: koeien melken, geen stromend water (= dus geen toilet), een kachel cq fornuis op kamelenpoep en communiceren met handen en voeten. Tegenstrijdig is dan wel weer dat de gastfamilie op een flatscreen (op zonne-energie) gewoon As the World Turns zit te kijken. Maar desalniettemin een geweldige ervaring om in the middle of nowhere een nachtje door te brengen en 's ochtends gewekt te worden door grommende kamelen.
Eigenlijk is het niet onder woorden te brengen hoe mooi Mongolië is en hoe indrukwekkend groot de Gobi woestijn is. Er waren dagen dat we uren achter elkaar doorreden zonder ook maar iets of iemand tegen te komen. Geen huisjes, geen auto's, geen bomen, geen mensen, alleen maar eindeloze vlakte zo ver als je kunt kijken. Het enige wat je naast een fata morgana (bizar trouwens: je denkt écht water te zien!) af en toe tegenkomt zijn de overblijfselen van een kameel of koe welke de omstandigheden van de Gobi niet heeft overleefd. Verder is er gewoon niks maar juist dat maakt het zo bijzonder mooi. De makkelijkste manier om de schoonheid van Mongolië onder woorden te brengen is wellicht nog wel door het geven van een cijfer:op schaal 1-10 geven wij een 11.
Is er dan helemaal niks negatiefs te melden over Mongolië? Zeker wel: de gemiddelde deur in Mongolië is slechts 1,70m hoog en de ingang van een ger-tent is zeker niet hoger dan 1 meter dus hebben we allemaal onze pijnlijke momenten gekend en hebben we er een paar flinke bulten en schrammen aan overgehouden. Een ander nadeel is dat sommige Mongoolse culinaire hoogstandjes niet helemaal geschikt zijn voor de Hollandse maag- en darmflora dus ook de eerste diarreeremmers zijn inmiddels in gebruik! Om deze tegenspoed te voorkomen en geluk af te dwingen hebben de Mongoliërs een traditie: iedere dag 3 rondjes met de klok mee rond een Ovoo lopen en een steen achterlaten. Ondanks dat het er belachelijk uitziet om met zes Nederlanders 3 rondjes om een hoop stenen te lopen hebben we toch maar iedere ochtend het zekere voor het onzekere genomen: alles beter dan weer een pijnlijke ontmoeting met een gertent…
Na 8 dagen Gobi hebben we de treinreis weer voortgezet waar we gebleven waren en zijn we vanaf Ulaanbaatar doorgereisd naar alweer de derde hoofdstad van onze reis: Beijing! Daarover volgende keer weer meer.
Zàijiàn!
- comments
Silvie Helemaal geweldig!! We smullen hier allemaal van jullie uiteraard altijd komische verhalen. Heel veel plezier en op naar het volgende avontuur. Doe ze onze groeten in Tibet! Liefs Silvie
nico munk Geweldige ervaringen zeg!! Geniet van jullie verhalen: rijp voor "in boekvorm?!". Nauwelijks te bevatten welke avonturen jullie meemaken. Wacht met spanning op de volgende berichten. Zal wel veul sjinees zijn?? groet en: take care! Nico
Maria Estoy disfrutandome sobre vuestras historias y puedo imaginarme como este. Que os disfrutais en Beijing!! Un beso
Hilde Ik heb een korte vraag.. Hoe lang duurt het om met de trein van Ulaanbaatar naar Beijing te reizen? En hoe duur is dit ongeveer.. Ik wil dit namelijk ook gaan doen! :) Het lijkt me echt heel gaaf! Alvast bedankt voor uw reactie