Aangezien mangrovebomen regelmatig omringd worden door water, hebben zij een speciale manier om voor nakomelingen te zorgen. Immers, als je gewon wat losse zaadjes in de rivier laat vallen, dobberen ze weg, worden ze misschien opgegeten door dieren maar zullen ze nooit in aanraking komen met de bodem om daar wortels te schieten. De stok/peulachtige vrucht die je op de foto ziet, werkt daarom anders. Als deze vrucht volledig volgroeid is, valt hij in het water. Aan de ene kant van de vrucht verschijnen bladeren in de vorm van een propellor die de vrucht stabiliteit in het water geven. De andere kant, is de poreuze kant die meer water absorbeert dan de rest van de vrucht waardoor het heel zwaar wordt en naar onderen zakt. Als het eb is en de zware kant de aarde raakt, groeien er worteltjes uit de 'zware' kant die zich direct een weg in het slib zoeken. En zo heeft een nieuwe boom in wording zijn plekje gevonden.