Bonjour Groningen en Ommeland,

Vertrokken uit Bourges (26-09-2011) halverwege de dag, 'nauwja' ik had al 90 km gefietst, kwam ik Johan tegen slapend op een bankje in een park. Een franse medefietser die alles achter zich laat en onder weg is naar Japan, ik ben samen met hem gefietst naar La Souterrainen mijn tellertje stond toen inmiddels op 150km. Hier hebben we wild gekampeerd op een weiland, het was een zeer onrustige nacht door de dieren zoals wilde varkens. De volgende keer moet je zoiets wel beter plannen want we hadden bijna geen water en eten maar ondanks alles was het een hele ervaring. Mede omdat hij alle tijd heeft, niks wil kopen, wild kampeert en een totaal ander ritme heeft zijn we de dag erna weer uit elkaar gegaan.

Het begint echt heuvelachtig te worden volgens Johan zijn het oude vulkanen en ging hij er daarom omheen, ik hou wel van een uitdaging en beklim ze graag want als je klimt kom je ook weer na beneden en dan hoef je niet te trappen en met een snelheid van 50 km naar beneden maak je de klim ook weer goed. In Eymoutiere overnacht op een gemeentecamping

met uitzicht op het dal waar je de auto's doorheen ziet slingeren over dezelfde weg die jij op de fiets gedaan hebt, het geeft je een bevredigt gevoel en slaap komt dan ook snel.

Volgende dag richting Tulle de weg is heel mooi en slingert keurig met de rivieren mee, tot dat de rivier een andere kant op wil dan jou, met als resultaat dat de hellingen met 15 % beginnen en er adviezen voor de autorijders op de borden komen te staan.

Gelukkig ligt Tulle in een dal van twee kruisende rivieren dat maakt de einde van de dag heel makkelijk. Met angst kijk je al uit naar de volgende morgen, die blijkt dan ook een hel te zijn direct een helling en ik ben dan ook 's morgens om 10 uur al doorweekt.

De weg gaat richting Lacapelle-Marival ik doe in dit gebied 20 km minder op een dag dan de voorgaande, dit komt door de heuvels maar ook de temperatuur is behoorlijk hoog zo verslind ik 4 liter water op een dag terwijl ik in Nederland niet 1 glas weg krijg.

De weg richting Cordes Salles sur Ciel is vrij frustrerend omdat ik rechts van mij alleen maar vlak land zie en ik over de eerste bergkammen rijd. Volgens mij kwam ik ook compleet verdroogt aan bij de camping, ik krijg een ijsje van de eigenaar en een flesje water.

De nacht was een taaie, de camping is gelegen naast een riviertje waar je de hele nacht het water hoort kabbelen jullie weten waarschijnlijk wel wat dat betekent, denk je dat dat alles is, blijken de ochtenden ook een stuk kouder te zijn alles is nat en de tentstokken voelen bevroren aan.

Mazamet wordt de volgende stop gelegen in een dal tussen twee bergkammen. Aangekomen in het dal zie ik de bergen aan de andere kant liggen, ik ben al vrij kapot en zeg tegen mijzelf hopelijk gaat de weg er om heen. Het is vandaag de eerste dag van oktober en ja hoor de camping is dicht hoewel er staat dat het pas de 2e zou gebeuren, waar ik in het begin al bang voor was staat te gebeuren ik moet de heuvel toch beklimmen want de volgende camping is aan de andere kant.

Het is 7 uur en het begint al licht te schemeren. halverwege heb ik er genoeg van en ga voor het eerst alleen op zoek naar een plaats om wild te kamperen, in het donker zet ik mijn tent op en kook een potje eten. Tijdens het koken mors ik een beetje en denk bij me zelf dit is niet slim, en ja hoor 2 uur later knor-knor-knor, f*** zie je wel sukkel, ik ben die nacht heel scherp, het gekke is dat ik pas de rust vind wanneer de dieren gaan slapen dus rond een uur of vijf.

De volgende dag bereik ik dan eindelijk Carcassonne ik weet eigenlijk niet zo goed waarom ik hier zo graag heen wil maar volgens mij vind ik de naam gewoon heel mooi, het blijkt een toevalstreffer want het is een heel mooie stad met een groot kasteel op de berg waar het hostel zich in bevind.

Toedels,

Riekus