Profile
Blog
Photos
Videos
Roadtrip deel 1: Van Plett tot in Lesotho…
Toen we zondag helemaal gepakt en gezakt waren om te vertrekken, kregen we nog te horen dat je naast verzekeringsbewijs, internationaal rijbewijs, inschrijvingsbewijs van auto, internationaal paspoort,… ook nog een speciaal certificaat nodig hebt om Lesotho binnen te rijden. We gingen die zondag nog naar de politie die ons dan doorverwees naar Traffic departement (natuurlijk gesloten). Maandagochtend stonden we op openingsuur voor de deur. Zij stuurden ons dan weer door naar de politie in Knysna. Daar moesten we dan weer een hele tijd wachten op dat papier… We kregen op maandag nog te horen dat we ook een speciale ZA stikker moesten hebben om de grens over te steken. Die verkochten ze maar in 1 winkel in Plett waar Sharon gelukkig een van de laatste te pakken kreeg. We waren hier totaal niet op voorbereid omdat iedereen die we kenden die Lesotho al gedaan had dit met een huurauto had gedaan (die maatschappij regelt dit dan allemaal). Uiteindelijk vertrokken we met 4,5 uur vertraging (11u ipv 6.30u).
We doorkruiste de helft van de Eastern Cape en passeerde Jeffreys Bay, Port Elisabeth, Grahamstown om zo via King Williams Town om 18u in Hogsback te arriveren. Terwijl we onze tent opzette in de backpacker zagen we op 3 meter van onze tent zeldzame apen in de bomen zitten. Van de 650 Kaapse papegaaien in de wereld leven er 350 in Hogsback. Door het slechte weer was het verschil met een grote merel moeilijk te onderscheiden.
We voelden ons die nacht midden in het oerwoud omdat we enkel vogels, apen en een waterval hoorden. Jammer genoeg hebben we niet echt een klik gemaakt met Hogsback. Het regende heel de tijd (berglandschap), veel mist, gene ene deftige winkel om eten te kopen,… zorgen ervoor dat we niet echt uitstapjes konden doen die we gepland hadden (watervallen bezichtigen).
We sliepen hier in 'Away With The fairies backpackers dat naar onze mening echt een hippiekot is. Degene die ons een rondleiding gaf op het domein leek (lees: was) zo stoned als een kieke! We besloten de tweede nacht in een dorm te slapen door het slechte weer. Op deze manier moesten we onze natte tent de volgende ochtend niet meer opkramen en konden we op tijd vetrekken.
De trip van Hogsback naar Lesotho was heel vermoeiend. De eerste 60km was over een verschrikkelijk irritante hobbelweg. Het heeft ons 3 uur gekost om op de N6 te geraken. Het hoogtepunt van onze trip die dag was zebra's langs de kant en een kolonie stokstaartjes die de weg overstaken (lees: net niet platgereden). Aan de grens van Lesotho ging alles heel vlot. De mensen waren heel vriendelijk en trots op hun land. Uiteindelijk moesten we geen enkel papier van den auto laten zien. Toen we Lesotho binnenreden zagen we direct dat het helemaal anders was dan Zuid-Afrika. Hier zie je het echte Afrika. De mensen die het veld ploegen met een ossen, herders in traditionele kledij (groot deken rondom gewikkeld), bijna alles wordt vervoerd met ezels,… Voor degenen die nog nooit van Lesotho gehoord hebben: dit is een koninkrijk midden in Zuid Afrika.
Na 10 uur rijden bereikte we eindelijk de Malealea Lodge. Omdat we vrijwilligers waren hadden ze ons via mail een iets betere hut beloofd voor dezelfde prijs. Jammer genoeg bleken deze toch volzet te zijn. We trokken onze stoute schoenen aan en kaartte Sharon haar rugprobleem aan. Conclusie: we kregen een nog betere upgrate naar een kamer met eigen sanitair. Het was ook heel leuk omdat onze ex-collega's / vrijwilligers, die op dezelfde moment daar waren, nog eens terug te zien!
Ondertussen bleef de regen ons achtervolgen. Het stopte niet tot die volgende ochtend. We besloten in de voormiddag een hike te doen (met persoonlijke gids) naar de rotsschilderingen van de San (eerste mensen op aarde). Deze schilderingen waren 27 000 jaar oud. De hike duurde 3,5 uur en was zeker de moeite. Jammer genoeg scheen de zon nog niet echt, maar we konden al wel zien dat Lesotho super chique is.
De gidsen vroegen ons waarom we geen paardentocht deden. We legden Sharon haar 'handicap' nogmaals uit. De gidsen stelden voor om een alternatieve en zeer veilige route te nemen. We kregen eerst de kans om een kleine afstand op het paard te doen om te zien dat het geen belastende schokken gaf en of Sharon zich comfortabel voelde. De gids leidde het paard van Sharon en alles ging op wandelpas. 2 uur later konden we nog nagenieten van het prachtige berglandschap dat Lesotho te bieden heeft. Door de blauwe lucht met de lage wolken in combinatie met de groene bergen en het rode Afrikaanse zand is de natuur van Lesotho adembenemend mooi!
- comments