Profile
Blog
Photos
Videos
Lieve iedereen,
Daar zijn we weer. Weer 2 weken en veel avonturen verder. Uiteindelijk zijn we veilig uit Potosi vertrokken en in Uyuni beland. De bus wilde eerst niet starten, maar aangezien hier nogal wat heuvels zijn, is dat natuurlijk geen probleem! Rond een uur of 11 's avonds kwamen we in Uyuni aan. De eerste de beste hostel gepakt en lekker gaan slapen. De volgende dag allerlei touragencies afgelopen om een goede deal te krijgen voor de salartour. Uiteindelijk gekozen voor Latitude en de volgende dag (11sept, proficiat Jorn!) vertrokken.
Salar de Uyuni:
Dag 1: Rond een uur of half 11 vertrokken met de jeep. De groep bestond uit ons 2, Amaia (het Spaanse meisje dat vanaf Potosi met ons meereisde), 2 engelse jongens en een meisje uit Nieuw-Zeeland en natuurlijk onze ontzettend vriendelijke, vrolijke chauffeur... Ahum. Maargoed, we gaan ervoor! De eerste stop was 'de treinenbegraafplaats'. Vroeger waren hier mijnen en deze treinen werden voor transport gebruikt. Toen de mijnen werden gesloten, zijn de treinen blijven staan. Ik vond het zelf niet zo bijzonder, Matthijs vond het heel leuk. Het zijn gewoon oude treinen, maar tegen de achtergrond van bergen en lege vlaktes heeft het wel iets bijzonders.
Terug in de jeep en op naar de zoutvlaktes, waar iedereen die geweldige foto's maakt (wij dus ook). Oneindig witte vlaktes met af en toe een zoutheuveltje. Bijzonder om te zien! Ook nog bij een zoutmuseum/hotel gestopt (diez a quinze minutos, overal!) en toen door naar Incahuasi, een eiland tussen de zoutvlaktes met oneindig veel cactussen etc. En na nog een uurtje rijden kwamen we bij ons hotel aan voor de eerste nacht. Alles van zout! Bedden, tafels, de vloer, de muren. Erg bijzonder. Na een lekkere maaltijd en een potje kaarten, vroeg naar bed.
Dag 2: Om 7 uur zaten we weer in de jeep. Met het zicht op een prachtige zonsopgang reden we door prachtige woestijnlandschappen met op de achtergrond een grote vulkaan. Eerste stop was dan ook bij de vulkaan (diez a quinze minutos), om foto's te maken en het mooie landschap met allerlei vulkaanstenen te zien. Daarna volgden de prachtige meren met flamingo's en een heerlijke lunch :) Nog 2 niet zo heel bijzondere stops: iets met een rotslandschap en vizcacha's (soort konijn) en een woestijn. Deze dag bestond verder vooral uit in de jeep zitten. Tot slot nog gestopt bij laguna colorado (een rood meer) en toen door naar het hotel. De overnachting was op 4200m en dus koud, maar aangezien we een slaapzak hadden gehuurd, was het prima te doen.
Dag 3: Nog vroeger opstaan, uurtje of 5 en na een simpel ontbijt op naar de geisers. Prachtig! Echt heel bizar, kokende modderpoelen en enorme rookpluimen. Om een uur of half 8 zaten we vervolgens in de lekkere hotsprings (veinte minutos!), waar we door ons extreem gestresste chauffeur uit werden gehaald, omdat we anders de grensovergang niet zouden halen. Dus na een ritje van 40 minuten kwamen we bij de grens: niemand. Hij zei: ja nu moet de bus op jullie wachten etc etc. Nou geen bus dus. We zouden de bus om 10.15 hebben, waren er om 9 uur en zijn uiteindelijk om 12 uur vertrokken. Zaten we dan met zijn 2en (de enige van onze groep die naar Chili gingen) op 4800m in de wind, 3 uur te wachten op een bus. Maar uiteindelijk kwam het busje dan toch (busje komt zooo) en waren we binnen een uur door de grens (geen enkel probleem gehad) en in San Pedro de Atacama. En nu gaat Matthijs verder schrijven over onze week in San Pedro :-D.
San Pedro de Atacama (13-9 tot 20-9):
Bueno, op het moment dat we uit de bus stapten werden we meteen 'belaagd' door mensen die een hostel aanboden. Prima, Hostel Rural hadden we al van gehoord dus simpele keuze. Was gelukkig (met onze 25kg pp aan bagage) niet zo heel ver lopen. Ontzettend leuke hostel waar zowel de eigenaar (Hans) als vrienden van hem (kunstenaars) zich enorm hebben uitgeleefd. Echt ontzettend leuk versierde muren, tekeningen etc etc (zie foto's, volgen nog!). Ingecheckt bij Roger (een gipsy uit Spanje die werkt voor en tevens vriend is van Hans), leuke vent overigens. Meteen van hem allerlei informatie gekregen over wat hier allemaal te doen is, dus ook maar meteen voor de volgende dag een tour geboekt (sandboarden & valle de la luna). En toen... tja zoals ons geluk het betaamd was 'natuurlijk' ook hier weer een feest (net zoals die verrekte voetgangersdagen...). Namelijk vanaf 15 september een week feesten (had iets te maken met de val van Pinochet enzo). Wat betekende: vanaf de zaterdag nationaal feesten, geen bussen etc etc. Oftewel: we're stuck once again... Maar SP de Atacama ligt op 2700m hoogte dus het is hier een stuk warmer, klein gezellig ongevaarlijk stadje dus besloten we hier maar een week te relaxen en ook hier mijn verjaardag (bah!) te vieren! Dit feest betekende ook dat elk hostel zijn prijzen 2-3x zo hoog maakte, en dat zo ongeveer elk hostel die week vol was. Maar Roger had een oplossing: een vriend van hem (Marcello) was in Santiago dus voor 20.000 pesos (een hele redelijke prijs) konden we in zijn huis. Zoals Marcello zei: prive kamer, prive keuken, prive badkamertje (los van het huis). Huisje bekeken, Nina en Matthijs blij, dus doen (zou na 2 nachten in de hostel zijn).'s Avonds wilden we eigenlijk op tijd naar bed gaan, wat Nina ook deed maar ik ben nog blijven zitten. Uiteindelijk bleek ik te zitten met Hans (die ik toen dus leerde kennen) en 2 artist vrienden van hem waarmee ik tot een uurtje of 3 's nachts (ofzoiets :P) bier heb zitten drinken en enorm heb gelachen!
Anyways, de volgende dag (14 sept) om 15u vertrokken voor onze tour. Door Dead Valley naar onze sandboard plek. Even wat uitleg e.d. en daarna die verrekte zandberg opklimmen. Maar het naar beneden gaan was echt ontzettend vet!! Weer omhoog klimmen, en aangezien het de eerste keer zo goed ging, werd ik een beetje overmoedig (hehehe). Dus ik ging de 2e keer behoorlijk rap op dat board naar beneden, maar halverwege is een soort pad (om weer omhoog te klimmen, ipv schuin zand dus ineens recht zand) en dat resulteerde in een dubbele salto met een backflip en een maaltijd van zeer fijn (goed voor de maag!) schurend zand!! Jeej! Kreeg overigens wel respect van 1 van de leiders dat ik zo rap ging ('you went fast man!!'). Overigens hoopte hij ook meteen dat het op camera stond (er werd door iemand continu filmpjes gemaakt). Goed, nadat we nog tig keer naar beneden zijn gegaan (het is echt zo gaaf!!), allemaal weer terug in de bus en op naar Valle de la Luna (Moon Valley), voor een kleine tour en om van de zonsondergang te genieten met Pisco (een Zuid Amerikaanse cocktail drank). De Moon Valley wordt zo genoemd omdat het lijkt op het oppervlak van de maan. Tevens overal zoutafzettingen door de droogte (de Atacama desert is de droogste woestijn van de wereld). Erg vet om te zien allemaal! Daarna weer in de bus om een tijdje later een berg op te klimmen en te genieten van de zonsondergang met Pisco (zie foto's, o.a. mijn huidige facebook profielfoto). Thuis op tijd naar bed (had toch een beetje hoofdpijn na die klap...).
De volgende dag verhuizen naar het huisje van Marcello. Probleem nr 1: ineens zat het slot op de poort... vreemd... Uiteindelijk dit gefixt omdat de grote poort ernaast nogal gammel was... Maar bleef vreemd. Even de stad in gegaan voor boodschappen, komen we terug.: keuken op slot... Ok nog vreemder... Bleek er een of andere gast in de keuken te staan. We snapten er helemaal niets van. Waren ook wel boos omdat dit ons niet beloofd was. Het bleek uiteindelijk te gaan om de landeigenaar (we waren al gewaarschuwd dat er mensen langs ons huisje zouden lopen omdat erachter een ander huisje stond, zelfde toegangsweg). Wij terug naar Roger: dit klopt niet. Roger boos... op Marcello. Uiteindelijk na heel veel gedoe de prijs terug gebracht naar 18.000. We zouden het even aankijken, hadden ons geld van 4 nachten teruggekregen overdag, maar 's avonds voor 2 nachten betaald.
Volgende dag, lekker geslapen. Even chillen in de hostel (we mochten daar overdag gewoon blijven en gebruik maken van internet). Komt de ex van Marcello ineens langs (daarmee hadden we het de avond daarvoor geregeld): Marcello wil voor de volgende 2 nachten (ivm het feest) ineens 30.000 hebben. Ja dacht het toch echt even niet! We waren ontzettend boos, echt helemaal klaar met die Marcello. En Roger, Hans en Gemma (werkt ook in de hostel) waren ook helemaal klaar met Marcello. Roger zei: gewoon lekker blijven en jullie betalen NIET meer dan 20.000.
Een hoop problemen dus... Maar die avond was er een BBQ in de hostel dus toch het gezeik even vergeten. De BBQ bleek te worden klaargemaakt door een man uit Uruguay, en daar staan ze schijnbaar bekend als ontzettend goede BBQers. En dat was geen leugen.... Wauw wat een heerlijke steak!!! Ik was dus helemaal blij :D! Gezellige avond gehad!
Maandag 17 september: geen problemen gehad met het huisje! Wel inmiddels een super lekkere pizzeria ontdekt!! Lekker rustig dagje gehad. ´s Avonds zou in het kader van de Nationale feesten een feest zijn in restaurant La Casona met een hele bekende hiphop band uit Chili. We wilden eigenlijk niet gaan (was best duur) maar uiteindelijk overgehaald door Hans. We zouden dan daar gelijk om 12u mijn verjaardag vieren. Zo gezegd zo gedaan. Even wat drank in huis gehaald en in de hostel met een zooi Chilenen gezellig ingedronken. We 'zouden' om 11u gaan maar het is echt latijns amerikaans hier... dus uiteindelijk pas om half 1 naar het feest gegaan. Maar... om 12u precies werd wel door 7 Chilenen (ingezet door de hostelbaas Hans!!) in het Spaans voor mij gezongen :D! Was erg leuk! Goed, toen naar het feest. Tot 4 uur 's nachts gedanst, gelachen en gefeest. Om half 5 in bed!
Dinsdag 18 september (jeej mijn verjaardag!!), 'op tijd' opgestaan (half 1 :P) omdat we om 2u bij de hostel moesten zijn. We waren namelijk door Hans uitgenodigd om mee te gaan naar een BBQ van zijn familie (de zoon van een broer van Hans, die in Zwitserland woont, was vandaag ook jarig... ofzo...). Eerst een beetje ongemakkelijk omdat we de enige niet-Chilenen waren... Maar uiteindelijk veel lol gehad. Er werd heel veel gedanst, onder andere cueca (traditionele Chileense dans) welke ons ook werd geleerd (we hebben bewijs!!). Erg leuke dag! 's Avonds nog met een paar Amerikanen uit onze hostel paar biertjes gedronken ter ere van mijn verjaardag. Aangezien we best moe waren, redelijk op tijd naar bed.
Woensdag 19 september: verjaardag van Hans, waren we ook uitgenodigd (tevens terug verhuisd naar de hostel voor ons laatste nachtje). Het begon al om 2u. Toen gebeurde er toch wel iets heel vreemds... Er zijn meerdere zitjes in de hostel waarvan 1tje een beetje achteraf ligt (maar in de schaduw). Nina zat daar met een paar mensen en ineens werd Hans boos en moesten ze ergens anders zitten... Ze begreep er niets van... Goed, ergens anders zitten. Er waren nog geen andere mensen en de Amerikanen waarmee we zaten verveelden zich, dus dachten: even potje kaarten. Hans was toch nog vanalles aan het regelen. Na 1,5 potje, kwam Hans naar ons toe: belachelijk dit, belachelijk dat. Super boos... Meermaals excuus aangeboden (we dachten dat het feest nog niet was begonnen)... Uiteindelijk na een uur ofzo bedaarde hij een beetje en waren we weer ineens 'amigos'. Maar eigenlijk de rest van de middag/avond waren we niet helemaal op ons gemak... Als we na het dansen dan weer even gingen zitten, dan kwam hij naar ons toe en 'mocht' het niet (wij waren de ENIGE tegen wie hij dat zei, niet tegen de mensen waarbij we zaten). We waren het vrij snel dus al behoorlijk zat. Nog even met Gemma en vrienden van hem gepraat en nou blijkt het dus wel een beetje die familie te zijn. Ze staan hier ook wel bekend als 'crazy'. Hij heeft een grote familie en ze bezitten hier blijkbaar meerdere restaurantjes en hostels... Gemma zei al: iemand die alles al heeft moet dingen zoeken om zijn leven interessant te maken. Uiteindelijk in de loop van de avond (hij was al behoorlijk bezopen) had hij wel door dat hij te ver was gegaan bij ons en probeerde hij (op zijn manier) zijn excuses aan te bieden. Uiteindelijk vroeg naar bed gegaan omdat ik behoorlijk koppijn had (niet van het zuipen :P). Redelijk geslapen (het feest ging nog tot laat door).
Vandaag, alles weer ingepakt en uitgecheckt. Vanavond om 20:30 gaat onze nachtbus naar Arica (Noord Chili, aan de kust). Daar blijven we zo kort mogelijk (Chili is heel duur), om daarna weer de grens over te steken naar Peru. We gaan zo terug naar ons hostel, kijken hoe Hans doet. Benieuwd of hij zijn excuses aanbiedt, als hij het uberhaupt zich herinnerd...
Al met al is dit wel 1 van de leukste steden tot nu toe, ondanks een hoop gezeik. We hebben ons wel heerlijk vermaakt hier, lekker gegeten, lekker weertje etc etc! Maar gezien al dat gezeik verheugen we ons nu wel op een nieuwe stad :).
Liefs van ons
- comments
opa en oma opa heeft het hele verhaal voorgelezen aan oma.Opa is helemaal hees geworden.Ondanks het gezeik van Hans een boeiende reis tot nu toe.Goede reis verder en op naar nieuwe avonturen.
Joost Bon nochi! Zow ik ben weer helemaal bijgelezen :). Gaaf hoor dat zandsurfen!! Die Hans is wel een vage kerel dan :S. Maargoed weer een ervaring(en) rijker ;). Ik wacht de foto's nog even af :D. Viel spass weer!!! Greetz Joost
Maryam Haha, opa en oma hebben humor zeg :p Ach ja, temperamentvol is een understatement in zuid-amerika volgens mij ;) Veel plezier in Arica!! Liefs
PaJuLu Wat een verhalen weer, je maakt zo wat mee zeg! Maar ja, als alles op rolletjes loopt is het ook maar saai en gelukkig is het allemaal goed afgelopen! Veel plezier in Arica en we kijken alweer uit naar de volgende avonturen :) Gr xxx Paul, Judith & Luuk
Matthijs @ opa en oma: sorry, met name ik ben altijd een beetje lang van stof :) @ Joost: ja dat sandboarden is echt supergaaf!! De klap die ik maakte niet zo... :P @ Maryam: liefs terug (ook van Nina :P hahaha) @ JuPaLu: ach we overleven het ook wel!! En we vermaken ons prima :)
Jan&Loes Dekkers Hoi Matthijs en Nina, Wij lezen met veel plezier jullie avonturen/verhalen. Jullie hebben al veel gezien en meegemaakt. Fantastich!!! Dat neemt niemand jullie meer af. Matthijs, wel een beetje (te) laat, maar alsnog VAN HARTE GEFELICITEERD MET JE VERJAARDAG!!! Geniet saampjes nog van alles wat jullie op jullie reis meemaken. Tot lees... :-) Jan&Loes
Matthijs @ Jan en Loes: leuk dat jullie ook mee lezen!! Dankje voor de felicitatie, heb een geweldige verjaardag gehad!
Maryam Ah wat lief dat ik ook liefs krijg van jou Matthijs ;) Ze waren ook voor jullie allebei bedoeld haha!
Philip Titia Door drukte niet gereageerd op blog. Het is een fantastische reis! Verhalen, foto's alles! Fijn om jullie weer aan de telefoon te hebben gehad!!!!