We hadden beter moeten weten. Sterker nog, we hadden meteen nee moeten zeggen toen het vrouwtje zei: "This is the only bungalow I have left". Maar wij zeiden: "Wow, looks great, we'll take it."

Maar laat ik eerst even terugblikken op Koh Tao. Want daar ben ik toch echt wel even wat langer gebleven dan gepland. De twee weken daar waren super! Het duiken, de mensen, het strand. De laatste week opgetrokken met Anne en Anoek, twee Nederlandse meisjes. Uitrusten, uitgaan, uitbuiken, uitbundig WK kijken. Met z'n 3en gingen we na 2 weken Koh Tao samen naar Bangkok terug. Ik moest daar 4 dagen blijven om mijn Vietnam Visum te regelen. Dus tja, dan maar weer genieten van mijn favo restaurant, favo guesthouse en natuurlijk Starbucks!

Na 4 dagen vertrok ik naar Laos. Vlak voor ik de nachtbus inging (Anne en Anoek waren inmiddels alweer in Nederland), sprak een Israelier me aan. Hij zinde me totaal niet dus ik liep na 10 minuten naar een groepje jongens en zei: "Ik kom even bij jullie staan want die kerel daar staat me niet aan." Vijf minuten later zat ik in de nachtbus met voor me Garry, naast me Donald, achter me Jordan, schuin voor me Ray, schuin achter me Ziv. "Yeah we just boxed you in so the Israeli guy can't talk to you anymore". Ideaal.

Na een rit van 20 uur kwamen we aan in Vang Vieng. DE partyplek van Laos. Met z'n 6en gingen we opzoek naar een slaapplek.

"Ok, nice bungalow, we'll take it. So a 3 person bungalow and a 3 person room in the guesthouse. All togother 150.000 kip per night? That sounds great. Can we have the key? What was the room number again?"

Toen hadden we al beter moeten weten, want na een voet over de drempel gezet te hebben in die bungalow ging er van alles mis...

- 3 van de jongens rookten wiet op de veranda (hoe DOM kun je ook zijn). Ik was in de kamer, een andere jongen was ook gewoon in de bungalow. Uit het niks stonden er mannen op de veranda. Heel de bungalow werd onderste boven gehaald. "Where is it? Where is it?!". Toen ze het vonden werden alle jongen gearresteerd. Ze kregen electrische schokken in hun nek, werden afgevoerd in een auto zonder nummerplaten en zijn op het bureau geslagen. Elk moesten ze 500 euro betalen aan boete. Zelfs de jongen die niet had gerookt moest 300 euro betalen.

- Garry, een van de jongens, kreeg een 'pink eye'. Een infectie die je krijgt van het water in de rivier. De arme Garry was nooit in het water geweest

- Ziv z'n camera en 300 dollar werden gestolen

- Ik ben bij het tuben (met een band door de rivier) heel hard van een schommel boven het water gevallen. Later ging m'n tand door m'n lip en ik heb een ei en schaafwonden op m'n benen van Joost mag weten wat. (maar ok, ik denk dat bovenstaande niet door de bungalow komt maar door de gratis shots bij elke bar...)

- De laatste avond ging ik eerder naar de bungalow en bij het uitdraaien van de douche begon de doucheslang KEIHARD water te spuiten alle kanten op. De hele badkamer liep vol en toen ik iemand van het guesthouse ging halen heeft de douchekop ook heel de kamer en alle bedden ondergespoten...

Ok, Vang Vieng. Vervloekt. Maar wat was het een giller.Tuben was super. Van de laatste bar tot Vang Vieng is het ongeveer een uur. Je laat je in je band door de stroming meevoeren. Om je heen zijn overal bergen, de omgeving is prachtig. Op dat soort momenten besef je hoe bijzonder het is dat je 3 maanden lang rond kunt reizen, kunt zien wat je wilt, met mensen om kunt gaan die je anders nooit had leren kennen. Heel erg mooi!

Inmiddels ben ik in Luang Prabang en heb ik de geschifte groep van 5 achter me gelaten. Vandaag watervallen bekeken en morgen relaxen. Denk dat ik dinsdag naar Vietnam vertrek. Je bent eigenlijk geen moment in je eentje omdat je altijd mensen ontmoet waar je dan ook weer je kamer mee deelt. Dus in Hanoi neem ik misschien even een break en geniet ik van een dagje of twee alleen zijn. Nooit gedacht dat ik dat nog eens zou zeggen hier op reis!

"Guys, by the way. Have you noticed that all the bungalows have normal numbers? The one next to us has got number 305. The one next to that one 304. Then 303. Then 302." "Yeah, so?" "Well, our roomnumber is 666, out of the blue........."