Profile
Blog
Photos
Videos
Hi followers:),
Jullie denken vast 'alweer een update van de blog?', en ja hoor daar zijn we weer! We zijn nu net een paar dagen in San Francisco, hele vette stad, maar daarover in de volgende blog meer. Deze blog zal voornamelijk gaan over onze belevenissen in Nieuw Zeeland. Om te beginnen is het echt bizar om te lezen dat er gisteren weer een aardbeving is geweest in Christchurch. In deze stad zijn we zo'n 3 weken geleden begonnen aan ons NZ avontuur. Na onze vlucht vanaf Brisbane hebben we op het vliegveld van Christchurch onze huurauto opgepikt: een witte Nissan Tiida, echt een monster! Hiermee zijn we naar ons eerste hostel gereden, waar het meteen opviel dat de mensen hier heel chill en vriendelijk zijn, wel een verschilletje met de oostkust van Australie (uitzonderingen daargelaten uiteraard), waar je in het gros van de hostel meteen wordt opgedreund hoe laat de check out tijd is en wat je allemaal wel/niet mag doen. Het linksrijden in NZ was overigens wel weer even wennen, maar gelukkig hadden we nu een automaat zodat je je over het schakelen tenminste niet druk hoefde te maken (weet je nog in Zuid Afrika Bas? haha). Christchurch zelf is een leuk stadje, waar we de eerste dag lekker hebben rondgeslenterd (hoe schrijf je dit?!). Ergens in september volgens mij is er in deze stad dus een zware aardbeving geweest en sindsdien zijn er continu naschokken, waar zelfs de grootste geologisch geleerden niet bij kunnen. De anderhalve dag dat wij hier waren hebben we geen naschokken gehad, maar de schade van eerdere bevingen was duidelijk te zien. Helaas is er gister dus weer een zware beving geweest en is het er nu helemaal een puinhoop, niet leuk.
Na Christchurch zijn we naar Lake Tekapo gereden, de rit en het meer/omgeving waren behoorlijk indrukwekkend. Ons hostel bevond zich aan de rand van het prachtige blauwkleurende meer en hier hebben we meteen wat leuke mensen leren kennen die Tekapo als laatste stop in NZ hadden en ons dus van wat handige tips konden voorzien. Het was overigens prachtig weer. Volgende dag vol goede moed richting Mount Cook gereden, wat de hoogste berg van NZ is. Ook deze rit was weer indrukwekkend (dat geldt eigenlijk voor het hele zuidereiland), alleen reden we de laatste kilomers richting de voet van Mt Cook in de regen en bewolking, zodat we de berg itself eigenlijk niet konden zien, bummer! Hierna doorgeknald naar Queenstown, wat een mooie maar wel heeel drukke plaats is. In de winter is dit 1 vd populairste wintersportoorden en in de zomer is het de outdoorstad van NZ. Je kunt hier dus echt alles doen: mountainbiken, skydiven, raften, jetboaten etc. etc. Omdat het er zo enorm toeristisch is zijn de prijzen voor deze activiteiten alleen wel belachelijk hoog en we hadden al gehoord dat je op andere plaatsen in NZ bijvoorbeeld veel vetter en goedkoper kan raften. Behalve een beetje shoppen (regenjas gekocht, want Milford Sound (een van de meest regenachtige plekken ter wereld met ruim 200 regendagen per jaar) stond op de planning) en bij het meer chillen niet bijster veel gedaan. Een van de hoogtepunten van Queenstown: een hamburger bij Fergburger. Echt iedereen die ooit naar NZ gaat GA HIER HEEN, echt enorme hamburgers met alleen maar mooie producten ertussen ;). In Queenstown trouwens in een heerlijk shabby hostel verbleven, maar wel met uitzicht over het meer :).
Na Queenstown besloten om naar Milford Sound te gaan. Dit zijn een soort fjorden (net als in Noorwegen) in het zuidwesten van het zuidereiland. We hadden hier lang over getwijfeld omdat het echt een klere eind rijden is en het niet op de route lag, maar echt geen seconde spijt van gehad: wat een mooie rit! Echt een prachtig ruig en afwisselend landschap, echt enorm veel foto's gemaakt van mooie meren, bergen, wolken etc eigenlijk was gewoon alles mooi. Onderweg gestopt in Te Anau waar we een nachtje zijn blijven slapen. Mooi hostel gevonden inclusief open haard. Dit kwam goed van pas want het was hier erg koud, meteen t vuur aangemaakt en de hele avond biertjes drinken, boekje lezen en ouwehoeren. Uiteindelijk aan het eind van de avond met een man uit IJsland (van een jaar of 45) aan de praat geraakt, was echt een hilarisch gesprek aangezien de beste man net wat teveel gedronken had (zoals het een echte IJslander beaamt) en af en toe echt prachtige zinnen fabriceerde. Volgende dag doorgeknald naar Milford Sound, waar we met een boot tussen de fjorden zijn doorgevaren. Daarna 's middags weer terug gereden en besloten om meteen maar door te knallen naar Wanaka. Dit is wederom een mooi plaatsje aan een meer, maar verder niet bijster interessant. Wat wel mooi was: de dvd room in ons X Base hostel (groot scherm/geluidsdichte donkere ruimte/goede boxen/goede banken, dan weet je t wel), echt de beste so far, dus even een filmmarathonnetje gepakt.
Na twee nachtjes Wanaka werd het tijd voor wat actie dus besloten we richting Franz Josef te rijden, waar je een gletsjer op kan. Wederom een mooie rit, inclusief Nertera zoektocht op de Haast pass, helaas zonder succes. Aangekomen in Franz Josef: regen, heel veel regen. Gelukkig weer een chill hostel, inclusief HOT POOL, nice! Dus na het eten heerlijk in de regen in het warme water gezeten. We deelden ons kamer met een heel chill Portugees meisje, de eerste Portugees die we op deze reis zijn tegengekomen! (lekker boeiend haha) Volgende dag de gletsjer tour gedaan, wat echt heel vet was. Bizar om tussen de diepe spleten in het mooie blauwe ijs door te kruipen. We hadden ook een mooie groep en een coole guide (een echte Maori Nieuw Zeelander), die ons heeft voorzien van interessante feitjes over de gletsjer (bijvoorbeeld: de Franz Josef gletsjer schuift per dag ongeveer 1 meter (!) verder richting het dal) en zichtbaar plezier had in het zoeken en uithakken van nieuwe routes op de gletsjer. Dag afgesloten met een bezoek aan de Glacier Hot Pools (zat bij de prijs van de glacier tour inbegrepen, dus dan gaan we haha), wat echt heel chill was: drie verschillende baden van 36, 38 en 40 graden, waarbij het de bedoeling was om ze een voor een te doen (San had dit niet door en sprong meteen in die van 40 haha). Volgende dag doorgereden naar het Abel Tasman National Park. Dit park deed ons weer aan Australie denken: mooi weer, heldere blauwe zee en prachtige stranden. Dagen hier dan ook doorgebracht op het water, strand en een hele mooie hike gemaakt over een deel van de coastal track. De totale track is 4 dagen (!) lopen, veel mensen doen dit dan ook met een backpack op de rug en slapen op kleine campsites. Helaas hadden wij hier de tijd niet voor, anders hadden we het zeker gedaan haha ;). In Abel Tasman geslapen op 'Old Macdonalds Farm', een soort van boerderijtje inclusief lama's die maar niet wouden spugen, too bad :).
Na Abel Tasman doorgereden naar Nelson, niet zo heel veel beleefd daar behalve de dood van mn iPhone :(, wat het enige product van apple schijnt te zijn zonder wereldwijde fabrieksgarantie aangezien in elk land andere providers actief zijn. Ondertussen is dit probleem gelukkig opgelost aangezien ik hier in San Fran even bij Steve Jobs himself op de koffie ben geweest die me gewoon een nieuwe iPhone in de handen heeft gedrukt, no problemo! Vanaf Picton met de boot naar Wellington (noordereiland) geknald, waar we in een briljant hostel verbleven: Worldwide backpackers. Dit mooie oude huis (studentenhuis-achtig) is nou echt een hostel dat als thuis voelt, alles is voor iedereen en nergens wordt moeilijk over gedaan. Hier ook drie Franse mannen leren kennen, die hebben bewezen dat Fransen soms toch wel chillers zijn. Een van de drie had namelijk een kind (2 jaar ofzo, echt nog een kleintje), die ze dus gewoon mee hadden op hun wereldreis haha. Eerst dachten we echt wtf doet dat kind daar in die buggy, die 3 gasten zaten namelijk buiten een biertje te drinken en achter hun stond die kinderwagen. Maar ze zorgden goed voor het kind en wees eerlijk, dat kind heeft later echt een bot verhaal; "ja toen ik 2 was ben ik met m'n vader en twee van z'n vrienden op wereldreis geweest". Wellington was verder een prima stad, waar we een beetje geshopt hebben en een voetbalwedstrijd van de plaatselijke FC hebben bezocht: Wellington Phoenix. Wedstrijd werd met een keurige 3-1 gewonnen (incl. penalty door keep genomen, haha), maar wat een dramatisch niveau, hier zou Feyenoord momenteel nog lachend van winnen.
Tering het wordt echt een lang verhaal, maar nog even wat over onze prachtige belevenissen op het noordereiland, te beginnen met de de Tongariro Alpine Crossing. Deze 8uur lange hike stond van het begin af aan hoog op ons lijstje, aangezien het door de kenners wordt aangemerkt als een van de mooiste dagwandelingen ter wereld. Vooraf wel veel gelezen over dat het handig zou zijn dat je een beetje getraind zou zijn enzo, maar wij zijn er gewoon voor gegaan. 's Ochtends om 7uur opgepikt bij ons hostel vlakbij het national park en om half8 begonnen aan de tocht der tochten van 19,4 km. Zeker het begin was pittig (veel steigen), maar wat een prachtige hike. Lopen in zulke afwissellende landschappen (vulkanen, kraters, meren, bossen etc) echt gaaf en uiteindelijk was het ook goed te doen. 's Middags rond een half 3 weer aangekomen, dus nog sneller dan verwacht. Volgende dag wel beetje spierpijn gehad (vooral kontspieren haha :S), maar al met al goed te doen! Na nog nachtje Tangariro doorgereden naar Rotarura, alwaar het barst van de geyzers, hot pools, mud pools (San en ik kwamen al aan in onze zwemkleding, maar dit was niet helemaal de bedoeling; de modder kookt en is te chemisch.. Haha, weer lekker ingelezen!). Eerste dag een prachtige tour gemaakt door een park met allerlei van dit soort ongein. Ook nog even van de geyser meegepakt die volgens de Lonely Planet elke dag om exact 10.15u een uur begint te spuwen. We zijn er ook achter gekomen waardoor dit zo precies is: de geyser wordt gewoon elke dag kunstmatig geactiveerd met een soort zeeppoeder (chemische reactie ofzo), wat een hoax haha! In Rotarura zelf ook nog even een natural hot pool meegepakt. Cool om eens zo midden in de natuur, zonder fancy lampen enzo en zonder entree te hoeven betalen, in zo'n hot pool te zitten aan de rand van de rivier. Een van de andere hoogtepunten van Rotarua, raften op de Kaituna river inclusief 7m hoge waterval, ook maar even meegepakt en dat was in een woord VET!! Vooraf heb ik al mijn overtuigings skills moeten inzetten om San mee te krijgen en ik kneep 'm zelf ook behoorlijk maar het was echt heel cool. Raften op wild water is uberhaupt al cool en dan ook nog de hoogste commerciele raft waterval ter wereld meepakken was helemaal bot. Ondanks dat we echt met een paar slome Duitsers in onze boot zaten hebben we de waterval overleefd en zijn we niet omgekieperd (de kans hierop is ongeveer 50-50). De boot hangt op een gegeven moment gewoon verticaal in de waterval, zie de foto's!!
Na Rotarura zijn we doorgereden naar Auckland, de enige echt grote stad van het land. Hier midden in de stad verbleven wat leuk was maar niet super bijzonder, gewoon een grote stad that's it. Wel echt heerlijke koekjes gegeten bij Mrs. Higgins (tip vd dag). Uiteindelijk auto weer ingeleverd (met een lach en een traan) bij het vliegveld en op het vliegtuig gestapt naar San Fran.
Jongens en meisjes, als je de kans hebt om naar NZ te gaan: DOE HET!! Het is echt gaaf!
Tot de volgende blog!!
E noho rā
Goodbye in Maori
- comments
Pieter Hi Soekies, Wederom goed verhaal! Zoals een ieder waarschijnlijk al dacht: Nieuw-Zeeland is bruut! Overigens briljant op die ene foto bij de hotspring, dat die buggy er gewoon naast staat, haha. Enjoy Frisco! xoxo
Murk V. Haha, mooi verhaal, Kooij! Vooral 'bot verhaal' deed me bulderen. Trouwens wel SUPERVET dat je in de VS zit. Doe ze daar de groeten! Desalniettemin blijft het jammer dat je het zo naar je zin hebt.
Sepke, moessie Ja, ik kan er ook echt naar uitkijken dat Feijenoord op zondag middag eens lachend zal winnen!!!!! Dan hebben we feest, reken maar!!!! xxxx
daddie Jullie "Great Adventure" is zelfs voor de thuisblijvers en volgers hier een geweldige belevenis. N.Z. blijft dus met stip op mijn verlanglijstje staan (dus Marleen) ondanks de vreselijke reis er naar toe. Je begrijpt uit Sepke's reactie wel dat ze echt weinig verstand van voetbal heeft,. Want : "Wij gaan winnen, alleen met hoeveel is de vraag". Als jullie je soms mochten vervelen in Frisco, kunnen jullie misschien nog even bij TJ. langs gaan in Half Moon Bay, of dit weekend even naar Massey komen, lijkt me wel heel gezellig !!! En reken maar, dat we wat (nare) klusjes bij Bas en Suus voor jullie laten liggen. Trouwens in Costa Rica zijn ook Nertera's in het wild te vinden, alvast veel plezier daarmee. Liefs en xxxx van vader. .
Joline Nou wat een verhalen alweer!! Deze week gaan Herman en ik ook tickets boeken, lijkt erop dat we 6 april vertrekken en halverwege augustus weer terugkomen! NICE! Scriptie moet wederom flink aan geknald worden, maar goed, laatste loodjes! Ben benieuwd wat jullie van the US vinden, zal wel andere koek zijn na alle aussies/new zealand hotsprings hihi! xx