Profile
Blog
Photos
Videos
Jojo,
Hier weer een verhaaltje voor het slapengaan. Ondertussen zitten we alweer een klein weekje in Brasil, waar we de afgelopen dagen de Pantanal hebben bezocht. Dit was erg gaaf, maar daarover later meer. Nu BOLIVIA! Om maar meteen met de deur in huis te vallen, dit land komt echt met stip binnen in onze top3 landen (weten alleen niet op welke plek haha). Bolivia heeft alles: hele mooie natuur, vriendelijke mensen, veel te zien/doen en dat alles tegen spotprijzen.
Anyway, ik zal er eens het één en ander over vertellen. Na Peru zijn we in de buurt van Copacobana (ligt aan de Boliviaanse kant van Lake Titicaca) de grens overgegaan. Dit ging opzich allemaal redelijk soepel, we zijn ondertussen ook wel gewend aan de tranquilo manier van werken hier. Je paspoort wordt door 3 verschillende mannetjes op zn elvendertigs gecheckt en het vierde mannetje zet de stempel. Allemaal heel efficient. In Copacobana geluncht in een heel leuk tentje en toen de bus weer in want we zouden door naar La Paz. Dit was nog een alleraardigst ritje met mooie vergezichten en een kennismaking met de Boliviaanse wegen: niet best. Heel geinig was de oversteek over een meer, waar de bus op een soort busformaat vlot ging en alle passagiers in verschillende bootjes naar de overkant werden gebracht, aangezien de bus anders te zwaar zou zijn. Eenmaal aangekomen in La Paz (op 3800m hoogste de facto hoofdstad vd wereld) genoten van de drukte en chaos op het busstation en een taxi gepakt naar ons chille hostel. Dagen in La Paz gevuld met genieten van deze mooie, drukke maar vooral leuke stad. We hadden van te voren wel wat negatieve dingen gehoord over deze stad (voornamelijk de standaard-grote-zuid-amerika-stad-overval-verhalen), maar we hebben echt overal in de stad gelopen en ons geen moment onveilig gevoeld! In La Paz veel leuke marktjes, lekker eten, een prachtige view op de altijd snow covered machtige 6500m Illimani mountain en vriendelijke mensen. Wat heel chill is is dat taxi´s (zoals alles in La Paz eigenlijk) heel goedkoop zijn en je die dus altijd even snel kan pakken. Wij verplaatsen ons echter bij voorkeur met de lokale mini buses voor 1,5 bolivianos (=15 eurocent), aangezien dat af en toe echt mooie tafarelen opleverde. Wat jammer was was dat de beruchte San Pedro gevangenis (die min of meer gerunt wordt door de gevangen zelf en echt hell on earth moet zijn) momenteel gesloten is voor toeristen en het ook zeker niet werd aangeraden om er ook maar in de buurt te komen. Nog een geinige ervaring was ons bioscoopbezoekje: de enige Engelse film in een bioscoopje bij ons in de buurt begon om 20.30u, maar stipt als wij nederlanders zijn waren we er om 20.20u, toen de kaartverkoper een beetje gehaast deed vonden we het al vreemd, maar anyway wij zitten en er speelde toen al een film, dus wij dachten zal de vorige film wel zijn ofzo, dus wij een beetje om ons heen kijken enzo in deze ´bijzondere´ bioscoop (allerlei verschillende stoelen en eierdozen op de muur voor isolatie) toen we er na een paar minuten achter kwamen dat dit onze film was haha. Geen idee hoe lang die al speelde en met daaropvolgend een lange scene in het Frans (handig, denk je naar een Engelse film te gaan) was het vrij lastig om de film te volgen, maar mooie ervaring!!
Na La Paz met een nachtbus naar Uyuni gereisd, busrit was een drama. De 12uur durende rit bestond voor de helft uit redelijk nette asfaltweg en voor de andere helft uit bumpy dirtroads. Toch wel redelijk geslapen en bij aankomst in Uyuni ´s ochtends vroeg gewoon onze driedaagse salt lakes tour geboekt die om 10.30u zou vertrekken. Even stevig ontbeten en we konden er weer tegenaan. De salt lakes tour was denk ik zo´n beetje de beste meerdaagse tour die we tot nu toe gedaan hebben. Echt verbluffend mooie bergen, meren, zoutvlaktes, flamengo´s, hot springs, vulkanen, geysers etc. gezien. Echt Nieuw Zeeland niveau. Dit alles met een leuke groep met twee Nederlandse en twee Argentijnse meiden. Het immeense zoutmeer (waar momenteel een laagje water op staat: eind vh regenseizoen) zelf is overigens erg mooi en leuk voor de welbekende trucage foto´s. Slapen deden we in basic hostels en het eten was simpel: elke dag rijst/pasta met komkommer, tomaat en kip. Maar dit mocht de pret niet drukken, de trip was FANTASTISCH. Bij terugkomst in Uyuni in een goede pizzeria gegeten met onze Haagse matties en nog even wat borrels weggehakt. Uyuni zelf is trouwens een bizar woestijn spookstadje dat maar 1 bestaansreden heeft: de zoutvlaktes om de hoek als enorme toeristische trekpleister.
Na Uyuni doorgebust naar Potosi, wat op 4100m officieel de hoogste stad ter wereld is. Hier ook zowaar een beetje last gehad vd hoogte, wel raar aangezien we toch al enige tijd in de bergen zaten. Anyway, waarom een stad op die hoogte? Antwoord: een enorme zilvermijn. Hier zijn in de loop der jaren echt fortuinen mee verdient en je hebt hier de mogelijkheid om de mijn in te gaan. Dit wou ik altijd al eens doen, aangezien werken in een mijn in mijn (haha mijn in mijn) ogen altijd op 1 heeft gestaan wat betreft onaantrekkelijk werk. In het hostel een tour geboekt en San niet zo ver gekregen om mee te gaan. Voorafgaand wordt je namelijk veel gewaarschuwd over het gevaar vd tour en dat het bij ook maar de lichtste vorm van claustrofobie niet een goed idee is om mee te gaan. De tour was uiteindelijk erg indrukwekkend, we zijn 2,5uur in de mijn geweest en ik was blij om er weer uit te zijn. De omstandigheden in de mijn waren niet best: uiteraard donker, heel warm, heel benauwd en heel stoffig. Het was ook niet best om te zien hoe de mijnwerkers daar dag en nacht staan te hameren met risico op instorting en sowieso een korte levensverwachting door de gassen en het stof. Aangezien veel mijnwerkers voor zichzelf werken en het zilver steeds lastiger bereikbaar is, nemen ze ook steeds meer risico. Al met al heel indrukwekkend om te zien en ik zal niet snel meer klagen met welk werk ik terug in Nederland dan ook moet doen. Potosi was verder wel een leuk stadje, niet heel bijzonder. Wel weer lekker gegeten, ook belangrijk.
Laatste langere stop in Bolivia was Sucre. Dit is een heel mooie stad, alleen hadden we ons zowaar eens een keer verkeken op het hostel. We vonden iets dichtbij het busstation, wat chill was, maar dit bleek uiteindelijk verder uit de stad dan we eerst dachten. Als klap op de vuurpijl bleek het hostel nog eens loaded met Duitsers te zijn, hmm.. Sie Germans are everywere! De bedden waren wel heel chill:) Sucre zelf was echt leuk, al hebben we veel van onze tijd besteed aan solliciteren op traineeships in een internetcafe waar het internet echt, zoals ze het hier zo mooi zeggen, ´so so´ was. In Sucre wel weer een Nederlandse tent gevonden (Florin) en het tweede broodje kroket van deze trip gescoord, NICE!! In Sucre ook onze vlucht geboekt naar Santa Cruz, aangezien we hadden gehoord dat dit nogal cheap kon. Inderdaad: voor 32 euro p.p. naar Santa Cruz, wat een half uur vliegen is of 15 uur met de bus: keuze snel gemaakt:).
De vlucht naar SC was prima en bij aankomst zijn we in een wederom briljante taxi (waarin het stuur van rechts naar links was verplaatst, waar de snelheidsmeters etc. nu dus voor de bijrijder zitten haha) gestapt naar het treinstation. Hiervandaan zijn we 5uur later met de ´tren de la muerto´ (geen idee waar die naam vandaan komt want het was een prima trein, alleen weer erg bumpy) in 13uur naar de Boliviaanse-Braziliaanse grens getuft. Al met al heel veel reizen en wachten dus maar was allemaal prima, het went allemaal wel. Grensovergang was as always weer lang verhaal, maar de controle viel ons na alle verhalen over dé drugsgrensovergang van Zuid Amerika wel mee. In Brasil taxi gepakt naar dichtsbijzijnde plaats: Curumba en meteen geconfronteerd met het grote nadeel van backpacken in Brazilie: DUUR! Maar wel heerlijk om weer in warm weer te zijn en de mensen zijn vriendelijk en de caiparinha´s so far top (ja pap, ze zijn weer als vanouds:))!!
Nou amigos, dit was m weer! Volgende en laatste verhaal zal gaan over onze Brasil & (waarschijnlijk) Argentina avonturen waar we veel zin in hebben! We hopen dat in Nederland alles goed gaat en er meer terrasweer zit aan te komen voor jullie (en straks dus ook voor ons!). Iedereen ook veel succes weer met de tentamens en toetsen!
Chau,
Maart & San
- comments
Pieter Hola caballero's, Altijd leuke vorm van SOG om een blog te lezen! De foto's zien er fantastisch uit en het verhaal is goed. Nu nog even paar weekjes van zon, zee en strand genieten en dan pakken we weer een pretraket in Olanda. Geniet er nog even van, ik duik (weer) in me studieboeken! xoxo
moessie Mooie foto`s, leuk verhaal. Geniet nog heel erg daar van iedere minuut!!!!!!! Dikke x
Tineke Hey wereldreizigers, vlak voor het slapen nog even jullie avonturen gelezen en de foto's gezien natuurlijk!!! De tijd gaat snel, dus geniet nog even vd laatste weken. Wij hebben ook weer even vd zon kunnen genieten.En mijn werkplek vd maand april is op URK!!! jawel, een ervaring op zich, mooi plekje ad haven. Jullie nog veel plezier daar. Gr. uit Dedemsvaart.
mama dimphy wat super mooi om die zoutvlakte te zien en wat een leuke blog weernnog even en dan zien we jullie weer geniet er nu nog maar lekker van. liefs uit zutphen xxxx
Suus WAUW, wat een mooie foto's! Ik wil ook naar Bolivia!!! Fantastisch! Mooi verhaal ook weer, wij hebben ervan genoten op onze nieuwe loungeset in de zon! Het aftellen zal zo langerzamerhand wel beginnen voor jullie... (Voor ons ook uiteraard..!) Geniet er van de laatste weekjes, maar dat gaat vast lukken met veel zon en caipirinha's! Beijos, Suus