Asuncion was voor ons slechts een manier om snel van Brazilie naar Bolivia te komen. Van Iguazu de brug en tevens grens over naar Paraguay en vandaar in 5-6 uur naar Asuncion waar we een vliegtuig konden pakken naar La Paz. Maar nu we er toch waren, wilden we de 24 uur wel goed benutten voor wat sightseeing. Alleen vind die maar eens hier...

Van Paraguay bestaat geen Lonely Planet en Tripadvisor laat slechts 5 tips zien over deze stad. Dat zegt wel wat over het aantal bezienswaardigheden. Toch weten wij ons prima te vermaken.

Het leven speelt zich hier veel meer op de straat af, wat het voor ons een grote bezienswaardigheid maakt. Op straat probeert iedereen z'n waar te verkopen; zonnebrillen, sieraadjes en beha's liggen netjes uitgestald op kleedjes op straat, mannetjes komen bij je langs met grote zakmessen of knetterende stroomstootwapens (!), en vrouwen staan met gevulde potten en pannen op straat. De monsters van bussen zijn al enkele decenia oud, je hoort de schroeven rammelen als ze voorbij denderen. Ze laten grote zwarte roetpluimen na, maar zijn zelf wel in leuke vrolijke kleurtjes geverfd. Iedereen, echt iedereen, man en vrouw heeft hier zijn eigen beker met thermoskan van 1 of 1.7 liter. Ze drinken thee-achtige substantie uit de beker en vullen deze steeds bij vanuit de kan. Het lijkt wel verslavend zoals iedereen deze grote attributen met zich mee sleept.

We lopen wat rond langs oude, ooit mooie gebouwen, een enkel gebouw wordt gelukkig weer in oorspronkelijk staat gerenoveerd. Het parkje is relaxed. Hier staan de schoenenpoetsers en thee-vrouwen. De vrouwen maken hier El Terere, het goedje dat we iedereen zien drinken. Uiterst nieuwsgierig naar dit spul, moet ik dat toch ook eens proberen. Ik vraag een vrolijke dame in het Spaans wat het is en om er een voor mij te maken. De vrouw begingt enthousiast uit te leggen wat het is. Ik begrijp er weinig van, maar het klinkt leuk. Op haar tafeltje liggen allerlei medicinaal uitziende kruiden en magische wortels; ik herken alleen de muntblaadjes. Ze stelt wat voor mij samen. Het ruikt heerlijk allemaal. Vervolgens hakt ze alle kruiden in haar vijzel en dan moet er koud water en ijs bij. Achter haar staat een regenton gevuld met water, waar ze het water uithaalt. Oei, als die kruiden niet al iets met mijn darmen zullen doen, dan is het het water wel. Ok, een literkan vol water, ijsblokjes en het kruidenmengsel, en vervolgens maakt ze de beker klaar met mate-theemengsel. Nu mogen we zelf het kruidenwater op de thee gieten en de beker bijvullen als ie op is (de thee blijft dan achter, je drinkt door een metalen rietje met een zeefje aan de onderkant). Aangezien we zeker een liter vocht krijgen, krijgen we er ook 2 krukjes bij zodat we het rustig op konden drinken. Leuk! Wij naast de oude mannetjes zitten, die uiteraard ook aan de kruidenthee zaten. Even proeven en ja wat lekker, lekker verfrissend spul. Kan me goed voorstellen dat iedereen dit graag drinkt bij deze hitte hier (35 graden hier met warm windje). Ondanks deze verfrissende kennismaking, toch voor de de zekerheid maar niet te veel van gedronken.