Hi allemaal!

Ik zit op dit moment in het hippiedorpje El Bolsón (Argentinie). Gistermiddag de lokale crafts market afgestruind en me iets te vaak over laten halen om nog meer te kopen, maaar het is allemaal self made door de hippie verkopers, dus daar heb ik het voor over :). En heerlijk vers eten! Vanmiddag 5 uur gelopen naar watervallen en lekker in het gras gelegen, want het is hier héérlijk 23 graden (dit dorp is een van de weinige dorpen in de omgeving waar het zo warm is rond deze tijd, omdat het geheel omringd is door bergen en dus bijna windstil)!

Into the wild in Torres del Paine
Bijna twee weken geleden stapte ik (iéts te brak na een laatste avond Ushuaia...;) het busje in richting Puerto Natales: een rit van uiteindelijk 13 uur die goed te doen was. Ik had nog niet echt een idee wat ik wilde doen: de hele W-trekking in Torres del Paine of ´slechts´ enkele dagen door het park lopen (´W´, omdat de route van de 5-daagse trekking een W-vorm heeft). In de bus ontmoette ik een meisje uit Australie die me overgehaald heeft de W met haar mee te doen. In het hostel nog een derde metgezel (een Duits meisje) gevonden om mee te gaan, dus de groep was er, nu de uitrusting nog. Elke middag om 15 uur wordt er een info meeting gehouden over de trekking: wat je moet meenemen, wat niet, hoe de route loopt etc. Heel handig en ook leuk om nog mensen te vinden die mee willen! Zo is de Australische uiteindelijk met een groepje gegaan die 8 dagen gingen trekken (ging mij persoonlijk íéts te ver) en heb ik met het Duitse meisje (Kathrin), een Israelische jongen (Shay) en een Nederlandse jongen (Joost) een groep gevormd om de 5-daagse W-trekking te doen.

Vervolgens slaapzakken, tenten etc. gehuurd en boodschappen gedaan: ontbijt, lunch en diner voor 5 dagen uitzoeken dat niet veel mag wegen en ook houdbaar blijft en makkelijk te bereiden is, is niet makkelijk! Na alles geregeld te hebben, zijn we maandagochtend 7 maart begonnen aan the big adventure! Nadat de bus ons naar het National Park gebracht had hebben we een catamaran gepakt naar het startpunt van de trail. Dit was al supermooi: mooie bergen, watervallen om je heen en vooral nog een blije Kir: nog geen idee wat me de komende dagen te wachten stond...! Bij het begin van de trail nog een Marokkaanse jongen en een Bulgaars meisje ontmoet en vanaf dat moment was onze groep met z´n zessen compleet.

De eerste dag vond ik persoonlijk een van de zwaarste dagen: de backpack was echt niet te tillen, hij was nog zwaarder dan toen ik Nederland verliet 3 weken terug (!)...en dan in de hete zon 6 uur lopen, bergop en bergaf...toen dacht ik echt: waar ben ik aan begonnen for god´s sake!? En het was pas dag 1...Nadat we eindelijk de camping gevonden hadden en met een drankje de zonsondergang met uitzicht op de gletsjer aan het kijken waren ging het al een stuk beter: dáárom ben ik hier aan begonnen!

Na een regenachtige eerste nacht, met doorweekte matras en slaapzak als gevolg, begonnen we de tweede dag zonnig. Vervolgens hadden we nog twee van zulke nachten, alleen de laatste dag was droog (maar wel ijssskoud!).
Ik zal verder niet elke dag uitgebreid beschrijven, maar even kort een aantal punten samengevat:

*We zijn echt letterlijk door weer en wind gegaan: zon, regen, storm (van 120 km per uur!), ijzel, hagel...
*De trail was op sommige punten echt supersteil en dan heb je geen normaal pad, nee, je hebt rotsen, moerassen, grind, beekjes, riviertjes, bossen etc. die je moet doorkruisen, beklimmen en overbruggen.
*Echt mooi dat je met vijf compleet vreemden zo een leuke tijd hebt en het mooie was ook dat we allemaal onervaren trekkers zijn, maar het lopen ging echt goed en snel en de omgang heel makkelijk. We waren een goed team!
*Fantastisch mooie uitzichten op de bergen, lagoons, Grey gletsjer, Torres del Paine...!
*De laatste ochtend zijn we om 6 uur in het donker naar het hoogste punt en einde van de trail geklommen: de Torres del Paine bij zonsopgang! Wat iets minder was, was dat degene die voorop liep de verkeerde weg had genomen en we in plaats van het ´makkelijke´ pad 45 minuten lang over losliggende stenen en rotsen zijn geklommen en dat 200 meter steil de hoogte in...is niet leuk om 6.30 in de ochtend, in de kou, met een zaklamp...
*M´n lichaam was redelijk aan puin aan het einde van de trekking, echt álles deed pijn en blaren, de hele mikmak, maar dat was het meer dan waard!
*Het was soms zwaar, maar echt een FANTASTISCHE ervaring! :) Ik had zelf niet verwacht dat ik dit echt zou gaan doen, maar: I´ve done it and I´m proud of it! Het gevoel toen ik aan het einde van de trail in het zonnetje de berg afliep was echt overweldigend!

Massive Ice in El Calafate
Afgelopen zaterdag met Shay de bus gepakt naar El Calafate. Dit plaatsje zelf is weinig boeiend, echt alléén maar souvenirwinkels en restaurantjes. Weinig te beleven dus, maar gelukkig was het hostel fantastisch! Elke avond BBQ en veel gezelligheid. Het enige waarvoor toeristen (including ME!) naar deze plaats komen is de gigantische Perito Moreno gletsjer. De dag erna de gletsjer bezocht en dat was echt zó indrukwekkend! Ik vond de gletsjer in Torres del Paine park al geweldig, maar dit was echt massive! Een gletsjer van 60 meter hoog, 30 km lang en 5 km breed...slik!

Ik heb een boottocht langs de gletsjer gemaakt, wat echt super is, want je komt op een kleine afstand van de gletsjer en dan zie je pas echt hoe monsterlijk groot dat ding is. Af en toe hoor je een keihard lawaai (lijkt op een keiharde donderslag, niet normaal!); dan brokkelt een stuk ijs van de gletsjer af en valt in het Lago Argentino. De hele boot begint dan te juichen! Het is wel ubertoeristisch allemaal, maar wel echt gaaf om van zo dichtbij gezien en gehoord te hebben. Zeker een hoogtepuntje tot nu toe!

Cerro Fitz Roy in El Chaltén
De dag erna heb ik met Shay weer een bus verder gepakt naar El Chaltén: voor klimmers en wandelaars schijnt dit hét mekka te zijn in Argentinie, vanwege Cerro Fitz Roy (een gebergte van 3405 meter hoog).

Nu ben ik geen geboren wandelaar zoals jullie weten, maar na Torres del Paine heb ik de smaak te pakken, dus uiteraard pak ik ook de hiking naar Cerro Fitz Roy mee. Met m´n Israelische maat en twee Zwitserse jongens begin ik de tocht van 4 uur naar de Cerro Fitz Roy. Als we beginnen is het weer super en heel helder, dus we hebben geluk (dat schijn je hier echt te moeten hebben, want heel vaak is het bewolkt en regenachtig). De hele tocht hebben we een supermooi uitzicht op de Cerro Torre en Cerro Fitz Roy, maar als we na 3,5 uur aankomen bij het eindpunt trekt de lucht langzaam dicht. Nu hebben we alsnog een mooie view, want we staan direct onder de Fitz Roy. De terugweg ging heel rapido, vooral bergafwaarts. Die avond een afscheidsdinner gehad met de Shay en de Zwitsers, want ik heb die avond alleen een bus gepakt naar El Bolsón (een rit van 26 uur!).

Zo, dit is wel even uitgebreid genoeg voorlopig, geloof ik ;) Ik pak morgen een bus naar Bariloche, wat maar 2 uur is, dus dat is top. Daar zijn allerlei knalblauwe meren, National Parks en de stad zelf schijnt heel levendig te zijn, dus ik ben benieuwd!

Heel erg bedankt voor al jullie leuke reacties!

Veel liefs, Kirsten

p.s. De foto´s komen straks en anders morgen!