Door een onweersbui op Fiji landt het vliegtuig iets later dan gepland op Melbourne. Onze wandelschoenen zijn deze keer schoon gebleven, dus we zijn snel door de douane. Het is inmiddels bijna twaalf uur en de aankomsthal is bijna leeg. Iets te leeg naar onze zin, nergens zien we iemand met een bordje met onze namen erop. De twijfel slaat toe, hadden we nou wel of niet een transfer naar ons hostel geregeld? Op een aftandse computer in de hal checken we onze mail. Nergens in het mailverkeer met het reisbureau staat iets over het vervoer naar het hostel in de stad. Net voor ons tegoed op is schrijven we nog even snel het adres van ons hostel op. Een bus, een taxi en anderhalf uur later staan we bij het hostel in de wijk St Kilda.

De volgende dag zijn we relatief vroeg uit de veren, om tien uur komen immers Juud haar ouders langs. Zij hadden altijd al de wens om nog eens naar Australië te gaan. Toen zij hoorden dat wij naar Australië gingen, hadden ze eindelijk een reden om te gaan. Het is de bedoeling om een paar dagen met ze op te trekken. Op de afgesproken tijd echter geen spoor van Ad & Annemiek. Twee uur later besluiten we maar naar het strand te lopen. Eenmaal op het strand worden we eindelijk teruggebeld, ze hadden zich een dag vergist! De rest van de dag besteden we samen aan biertjes drinken, langs het strand wandelen en de botanische tuinen bekijken. Vanwege de jetlag gaan Ad & Miek op tijd terug naar het hotel. Ons hostel serveert toevallig deze dag gratis pannenkoeken, wat goed uitkomt omdat wij ook geen puf meer hebben om nog te koken. En ze zijn nog lekker ook!

De volgende twee dagen verkennen we met zijn vieren de binnenstad. In het centrum van Melbourne zijn gebouwen uit verschillende periodes kriskras door elkaar geplaatst. Zo staan diverse oude, statige gebouwen in de schaduw van enorme wolkenkrabbers daar net achter. Ook bij Federation Square komt die wat vreemde mix naar voren. Naast een oude kerk staan moderne gebouwen in opvallende architectuur, weer wat verder staat een soort basilisk met bronzen koepels. Dit alles is weer omringd door nieuwbouw en hoge flats.
We lopen langs de vele bruggen over de Yarra, en nemen de historische stadstram. In de dure buurt stappen we 's avonds een uiterst luxueus hotel binnen. Niet om in te checken, maar om naar de wc's op de 35e verdieping te gaan. Vanuit het damestoilet heb je namelijk een schitterend uitzicht op de stad. Niemand kijkt ons echter raar aan, want dit gratis alternatief voor het iets hogere Eureka Skydeck is één van Melbourne's slechtst bewaarde geheimen! Omdat het zo mooi is, gaan we de volgende dag overdag nog een keer. Inmiddels hebben we bij een autoverhuurbedrijf ons mobiele huis voor de komende zes weken opgehaald en zijn we naar de dichtstbijzijnde camping gereden. Links rijden en rechts kaartlezen is nog best even wennen! Na twee nachtjes op de camping is het tijd om verder te reizen. Ook Ad & Annemiek hebben een huurauto opgehaald, zodat we samen de Great Ocean Road kunnen gaan rijden.