Oke australie begint nu letterlijk in t water te lopen. Ik zit voor de tweede keer vast omdat de wegen onder water staan en die greyhound bussen het niet eens meer proberen. Dat zijn van die weggegooide dagen. Goed gemaakt met een bezoekje aan het winkelcentrum en een yoga les waarbij een vegetarische maaltijd zat inbegrepen, dat was nog eens een fijne verrassing voor deze sloeber backpacker (maaltijd van vorige dag : sweet potato, paprika en wortel in een schaal...

De laatste tijd koop ik steeds geen internet meer, dus vandaar wat minder digitaal aanwezig . Maar het leven gaat door, avonturen gebeuren en dat moet verteld worden. Ik weet niet meer waar ik de vorige blog was gebleven dus ik begin wel gewoon ergens. Yamba was de eerste stop na sydney , waar ik herenigde met Lisa. Dat was zo'n plek waar je eigenlijk geen reet kan doen behalve op het strand liggen of stomend rondstrompelen omdat het veel te heet is. Dus gingen ...

Iedereen die zei dat Melbourne het waard was heen te gaan had gelijk. Het is zo'n stad waar zo veel meer achter zit dan alleen maar gebouwen en winkels. De sfeer, de stijl, de mensen, de buurten alles is zo chill en fijn. Er hangt een soort creativiteit in de lucht die je terug ziet in alles, van kunstige bankjes tot kledingstijlen tot idiote architectuur tot muurschilderingen. Op dit moment komt er een koets voorbij met paarden bekleed met rode veren en de koet...

Sydney. Eerste wat ik dacht was, oke, een stad. En daar hield t dan ook wel mee op. Het is ook gewoon zo dat centra van steden altijd hetzelfde zijn; moderne gebouwen, brede wegen , winkels en restaurants. Het zijn altijd de wijkjes om het centrum die de stad maken vind ik, En dat geldt hier ook. Eerste avond liepen we naar het opera house, maar de verlichting deed t niet dus dat was een beetje zielig. Het is sowieso anders dan ik had verwacht (voor zover ik er v...

Het wordt weer eens tijd voor een verhaaltje. Mijn laatste dagje in nieuw zeeland, het is nogal hectisch geweest de afgelopen tijd. Toen Lisa me eenmaal had ingehaald en we verder samen met de bus gingen begon het hysterische kiwi experience ritme weer. Elke dag in een ander hostel, honderden kilometers per dag in de bus , hier en daar afgezet, opgepikt, als een stel schapen. Maar prima, want je ziet een hoop. En het jappenbusgevoel moet men ook eens hebben meege...