Profile
Blog
Photos
Videos
Dit is alweer het laatste verhaal over de Thailand-trip!
Vanaf Ko Phangan vertrokken we naar Ko Tao, waar we na een tochtje op een overvolle boot (waarop we uiteindelijk een plekje wisten te bemachtigen bovenop een reddingsboot) aankwamen op het eiland. Op de pier aangekomen stonden natuurlijk weer standaard de tientallen taxichauffeurs te roepen en met bordjes in je gezicht te drukken. We hebben onszelf ondertussen al aangeleerd deze te negeren en door te lopen, verderop staan ook altijd nog allemaal taxi's met minder agressieve chauffeurs. Na ongeveer een kwartiertje kwamen we aan bij ons resort, het Ko Tao Tropicana. Het is een mooi resort met leuke huisjes en in het midden een mooie tuin vol hangmatten. Zoals gewoonlijk zochten we meteen het strand maar op voor een verfrissende duik. Deze duik was echter niet zo verfrissend aangezien het water in de baai echt enorm warm was. Dan maar een lekker koud ijsje halen..
We zouden maar één hele dag op Ko Tao blijven en aangezien ons strandje niet hét strand van het eiland was, besloten we een taxi te nemen naar Hat Sai Ri. De chauffeur stopte ineens midden op de weg en zei dat we daar maar uit moesten voor het strand. We vonden het een beetje vreemd, maar na een kort wandelingetje tussen huisjes door kwamen we toch echt uit op het strand. Hat Sai Ri was een plaatsje vol barretjes en duikscholen, waarvan dan ook de hele dag bootjes vertrokken met duikklasjes. Het zand was hier een stuk lekkerder dan op ons eigen strand, dus hier genoten we van onze laatste echte stranddag. 's Avonds aten we hier ook onze laatste maaltijd op het strand (uiteraard met de voeten in het zand).
Het was aan het eind van de middag wat bewolkt geworden, maar gelukkig viel hier niks uit.
Toen we de volgende ochtend wakker werden was het echter nog steeds bewolkt en regende het een beetje tijdens het ontbijt. We vonden dat we Thailand eigenlijk niet mochten verlaten zonder een massage te hebben gehad, en aangezien het nu toch niet zo super weer was, was dit het geschikte moment! We besloten een oliemassage te nemen aangezien we vanuit de vele verhalen van anderen wel mochten concluderen dat een Thai-massage toch niet zo lekker en comfortabel is. We namen plaats op lekkere matrassen en twee vrouwtjes (met nog een paar tanden in de mond) gingen ons masseren. Het massagevrouwtje van Maya besloot echter een soort van combi van Thai- en oliemassage te geven en ging het er af en toe nog best hardhandig aan toe, waarbij ze haar hele gewicht in de strijd gooide en met kniën en al in Maya haar rug zat te drukken. Maar goed, het was toch lekker en als je dan op de achtergrond de regendruppen op het bamboe-dakje hoort tikken is dat heerlijk rustgevend.
Voordat we opgehaald werden om naar de pier gebracht te worden haalden we nog snel een heerlijke pancake bij het kraampje op straat voor ons resort. Tijdens het eten hiervan stond de taxi echter al op ons te wachten dus moesten we snel onze backpack in de pick-up gooien en er bij inspringen. Bij de pier aangekomen kwamen er meteen twee jongens van aansnellen die onze backpack pakten en deze naar het einde van de pier brachten, wat een service!
Het was nog steeds bewolkt gebleven en er hingen hier en daar best donkere wolken. Bij het betreden van de boot werden er seasickness-pillen uitgedeeld, die we wat lacherig aannamen, zou dat nou echt nodig zijn..?
En al bij het uitvaren van de baai werd ons duidelijk dat dit best eens waar kon zijn, want de boot schommelde toch behoorlijk op de golven. Toen we op de open zee kwamen werd het weer echt zo ontzettend slecht, keihard onweren, regenen, waaien en de golven werden echt metershoog, zo hoog hadden we ze nog nooit gezien!
De boot was gewoon een speeltje voor de golven en werden we van de ene kant naar de andere kant gegooid. Niets bleef op tafel staan, alle bagage werd door de gangpaden geslingerd.. We hebben beide echt nooit last van reis-of zeeziekte maar de massaal uitgedeelde zakjes kwamen voor Maya helaas toch al snel te pas. Het werd echt een vreselijke, twee uur durende tocht, die we niet weer over willen doen. We hebben het uiteindelijk overleefd en in Chumpon stapte iedereen bleekjes de boot af.
Vanaf de pier werden we vervolgens in een propvolle taxi naar het treinstation gebracht. Onze trein zo pas 1,5 uur later vertrekken dus we konden eerst nog even wat eten (voor zover dat erin ging na zo beroerd van de boot af te zijn gekomen) in een restaurantje aan de overkant voordat we de nachttrein in zouden stappen. Onze trein zou om 20.44 vertrekken dus we zaten om 20.25 mooi op tijd op het perron te wachten. Het was behoorlijk druk en ook hier waren weer veel stalletjes aanwezig met eten. De mensen die hier werkten riepen steeds dat de trein over 10 minuten zou komen (er zijn verder ook geen borden en omroepberichten). Deze 10 minuten werd echter een dikke drie kwartier later voordat de trein pas binnen kwam rijden, maar ach wat maakt het uit we hebben geen haast! Toen we de trein instapten waren de bedden al uitgeklapt en lag iedereen al te slapen achter de gesloten gordijntjes. We doken ook meteen maar ons bedje in, in de hoop iets van slaap te kunnen pakken deze nacht.
Om half 5 ofzo werden we alweer gewekt dus slaap zat er weer niet echt in. We hadden de enorme vertraging wel weer helemaal ingehaald en om een uur of kwart voor 6 reden we het station van Bangkok binnen.
We hadden al een reservering voor een hostel, maar deze zou vast nog dicht zijn dus we bleven eerst nog maar even in de stationshal hangen met een kopje thee. Om 7 uur namen we een taxi richting ons hostel en na een woordenwisseling met de taxichauffeur (die veel meer wilde hebben dan zijn meter aangaf..) stonden we alsnog voor een dichte deur. Er stond echter wel meteen een vrouwtje in de deuropening en dus konden we meteen door naar onze kamer en doken we het bed in. Vijf uur later voelden we ons iets fitter en gingen we naar buiten de stad in. We namen een lekker ontbijtje op de Khao San Road en shopten hier nog wat laatste souveniers bij elkaar. Hierna liepen we naar Suang Luang, waar een festival bleek plaats te vinden met traditionele Thaise sporten. Zo waren ze aan het vliegeren, een sport met een balletje dat ze in een kringetje in een netje hoog in de lucht proberen te trappen (we weten niet hoe dit heet) en Muay Thai, oftewel Thai boksen, waarbij het nodige werd gegokt. Rond etenstijd liepen we terug richting Khao San Road voor een laatste maaltijd en boekten we een bus naar het vliegveld de volgende dag, die ons bij het hostel op kwam halen. We liepen terug naar het hostel om ons even op te frissen want Iris wilde 's avonds nog naar een nightmarket. In de Lonely Planet stonden verschillende markten en we vroegen aan de vrouw van ons resort hoe we daar het beste konden komen. Toen we de markt aanwezen op de kaart begon ze ineens te lachen en zei 'no you should not go there, not for girls, there is a lot of nude there!' Ok dat werd hem dus maar niet.. En de andere markten waren we eigenlijk al te laat voor, dus dat werd nog maar een afsluitende cocktail op de Khao San Road, en gekke mensen kijken.
De volgende ochtend stond in het teken van tas inpakken en ontbijten bij het leuke vrouwtje van ons resort. Ze klampte zich aan ons vast en zei: 'when I'll be born in a next life I want to be just as tall as you are!' Ze was erg schattig en we hebben nog een tijdje met haar zitten kletsen over van alles en nog wat en over de Hollandse haring, die ze de lekkerste vis vond :)
Na nog even wat snackjes in te hebben geslagen stond het busje voor de deur en werden we naar Suvarnabhumi airport gebracht. Iris zou om 16.30 vliegen en Maya pas om 19.00 maar we konden beide gelukkig al inchecken en waren dus gelukkig al van de backpacks verlost. Na nog uren op het vliegveld te hebben rondgehangen vertrok Iris eerst en ging later ook Maya haar vlucht richting Hongkong. Gelukkig duurde deze vlucht maar 2.20 uur en hoefde Maya maar zo'n 1,5 uur te wachten op de vlucht naar Amsterdam. In de gate werd er een 'vriendschap' gesloten met twee zakenmannetjes en kon Maya met ze mee langs alle rijen lopen en zat ze als eerste al in het vliegtuig in de economy. Na een vlucht van 12 uur in Amsterdam aangekomen stonden papa en mama daar al te wachten en stapten we de kou in, na een heerlijke vijfweekse vakantie in een schitterend, warm land..
- comments