Profile
Blog
Photos
Videos
Ik had verwacht heel vaak een blog te zullen schrijven, omdat ik zoveel vrije tijd zou hebben. Nou is dat deels heel erg waar, maar ik leef momenteel een vrij tijdloos leven, heb geen idee welke dag het is, moet voor een datum echt even een vraag stellen aan een voorbijganger en de dagen vliegen helaas om. Ik zal in het kort even vertellen wat ik gedaan heb.
Ik ben na 2 dagen Bangkok naar Changmai gegaan met de nachttrein, een hele leuke belevenis. In Changmai werd ik nogal overweldigd door het grote aanbod van aasgierende taxi chauffeurs die me overal wel heen wilden brengen. Ik had me niet voorbereid dus geen idee waar ik heen zou willen. Ik kwam toen een Nederlands stel tegen die heel vastberaden leken. Daar ben ik snel achteraan gehobbeld en al snel zat ik met hen in een tuktuk naar een door hen vooraf besproken guesthouse. Dit Guesthouse was heel gezellig en de eigenaar deed er alles aan om het zo leuk mogelijk te maken; samen biertjes drinken, ons meenemen naar een discotheek, een barbeque regelen we mochten zijn fietsen lenen. Een groot feest! Ik ben toen vanuit Changmai een jungle trekking gaan doen van twee dagen met een overnachting in de bergen. Dit was ook een hele gezellig groep en de ervaring was super mooi, wel veel zwaarder dan verwacht ook. Toen ik weer terug was heb ik nog een dagje opgetrokken met het Nederlandse koppel en heb ik mijn ticket richting Laos geboekt.
Ik werd opgehaald door een tuktuk(te vroeg!!!) en moest ergens overstappen op een grotere sleeping bus naa Changkong(grensplaats in Thailand) daar gingen we overnachten en kwam ik met een Australische jongen op een kamer, was heel gezellig. De volgende dag werden we met een pickup truck naar de grens gebracht met onze backpacks en moesten we de grens over. Vervolgens weer een bus verder zou ik overstappen op een bus die me naar Luang Prabang in Laos zou brengen. Ik zag echter al snel dat iedereen met de boot ging, en het leek me een leuk zooitje ongeregeld en als snel had ik mijn ticket tegen redelijke betaling omgeboekt naar een bootticket. De beste keuze ooit! Wat heb ik een top tijd gehad met de groep die ik daar ontmoette. De groep bestond uit Engelsen, Australiers, Nederlanders, Amerikanen, Duitsers en Fransen. Wat een feest! Alles ging heel soepel en we reisden meerdere dagen samen. Even terug naar de slowboat; de eerste dag hadden we een reis van 8 uur, en overnachtten we in Pakbeng(een maffiaplaatsje op de helft van de reis naar Luang Prabang) Daar sliep ik in een guesthouse met dezelfde Australier met wiei k ook in Changkong een kamer had gedeeld. het Guesthouse was erg armetierig en ik kon door de vloer kijken, maar een eigen lakenzak en een paar versnaperingen verzachtten het leed aanzienlijk;)
De volgende dag nogmaals 8 uur, inmiddels wel een beetje tammer, omdat iedereen een behoorlijke kater van de vorige dag had. Het was dan ook mega gezellig die avond ervoor. Ook was het leuk om toch even van de omgeving te kunnen genieten want het was beeldschoon!!! Wel zagen we ergens een lijk drijven in de rivier. Dat was heel akelig...
Eenmaal aangekomen in Luang Prabang op zoek naar een Guesthouse gegaan met de groep, en al snel waren we verspreid over meerdere guesthouses. Ik ben daarna met een jonge meegegaan naar een ziekenhuis omdat hij een motor ongeluk had gehad voordat hij de grens met Laos had bereikt. Ik dacht dat hij een beetje moral support wel kon gebruiken. Dit was ook een zeer goede keuze want we raakten onafscheidelijk en met hem heb ik dan ook 2 weken samengereisd. Ik heb zelf besloten weer alleen verder te reizen omdat het anders misschien te ingewikkeld zou worden. Maar ik mis hem wel aan mijn zijde...(ja kwijl kwijl) Na het ziekenhuis gingen we naar Utopia; de Loungebar van Luang prabang, geen woord was minder waar want het was een prachtige locatie. Er bestaan echter helaas regels dat kroegen in Luang prabang om 23 uur moeten sluiten, dus dat was erg jammer. Vervolgens werden we als slachtvee naar een vreselijke bowling gebracht, die zo vreselijk was dat het ook wel weer leuk was(voor een keertje!). De dag erna huurden we een tuktuk en gingen we mooie watervallen bekijken helaas was het water heel bruin, maar verder was het heel mooi!
Inmiddels waren we ook alweer plannen aan het maken en wilden we naar Vang Vieng, een plaats die bekend is om de mogelijkheid om te tuben; in een soort grote zwemband langs barretjes drijven en drankjes doen. Dit is tegenwoordig iets minder hot omdat het gevaarlijk kan zijn en mensen te vaak over hun eigen grenzen zijn gegaan en daarbij het leven gelaten hebben. Tegenwoordig zijn er daarom van de 30 barren nog maar 2 of 3 geopend. Wij vonden het geweldig en voor elk drankje kregen we een armbandje, heel gezellig allemaal. Ik kon me echter wel voorstellen dat sommige mensen de controle zouden kunnen verliezen...
De rit naar Vang Vieng was enorm hobbelig maar wonderschoon, we reden door de bergen, en kwamen langs allerlei bergdorpjes waar we zagen hoe mensen echt leven in Laos. Laos is een land met een prachtige natuur en veel woeste bergen. Daar heb ik erg van genoten!!!
Een aantal mensen van de grote slowboat groep waren al wat eerder naar Vang Vieng gereisd, dus wij hoefden alleen maar wifi te zoeken om uit te zoeken waar een goed guesthouse was. Ik had met mijn kamergenoot in Luang prabang( een jongen uit London) afgesproken dat ik weer een kamer met hem zou delen, scheelt toch weer kosten; je betaalt per kamer niet per persoon, een kamer kost hier tussen de 5 en 8 euro, als je deelt betaal je dus maar de helft!
We hebben even heerlijk westers gegeten, dat moet ook af en toe kunnen vind ik, en Frieds gekeken, dat werd overal gedraaid. De dag erna hebben we dus getubed, en hebben we geluk gehad omdat vanwege de zware regenval de tube baan niet meer open was de dagen erna. Zelfs het pad naar mijn guesthouse was ondergelopen!!! De dag erna ben ik samen met mij leuke Brit naar Vientiane gereisd, wederom naar een ziekenhuis verder weinig gedaan, toen ticket geboekt naar Tha Kaek, waar we een mooie scooter tocht met twee stelletjes hebben gedaan. Ook zijn we om 11 uur sochtends dronken gevoerd, ook wel een grappige ervaring,. Lao mensen houden wel van een biertje en vinden het gezellig als je meedrinkt, zo gezellig dat het onbeleefd is om te weigeren. Nou vooruit dan nog maar eentje, zo giechelden we uiteindelijk door het vrijwel oninteressante Thakaek.
De noodle soup die ik daar gegeten heb, heeft me wel parten gespeeld want mijn maag is twee dagen helemaal de weg kwijt geweest. Niet grappig maar gelukkig weer voorbij. We sliepen tijdens de scootertocht ergens in de bergen in een heel vochtig guesthouse en werden de dag erna meegenomen op een boottoch om 0600 uur sochtends, heel mooi!
Eenmaal weer terug in Thakaek hebben we met de twee stelletjes de local bus naar Pakse gepakt, wat enorm grappig was! In Pakse wederom gescooterd en ik ben een dag later doorgereisd naar Don Det waar ik nu ben. Het is een klein eiland waar je als toerist echt even kan chillen, er gebeurt weinig de locals leven gewoon om je heen en de stroom valt af en toe uit. Ik ben nu met 5 Nederlandse jongens en we zitten in een mooi Guesthouse, wel mis ik mijn Brit en heb ik te horen gekregen dat Kinge niet meer leeft. Heel rot als je zo ver weg bent en neits liever wilt dan nog een keertje zijn vacht voelen en hem een knuffel geven. Ik heb er vrede me maar de laatste traan is er nog niet om gelaten.
Ik blijf nu nog een paar dagen hier om op die Australische jongen te wachten, daarna zullen we samen doorreizen naar Cambodia, en zal ik 27 Augustus van Phnom Penh naar Bangkok vliegen. Wie weet kan ik eerder nog even een blogje sturen, maar dit was even in en vogelvlucht wat ik gedaan heb. Ik geniet, ben dolgelukkig en heb een hele mooie kant van de wereld ontdekt, ik had het veel eerder moeten doen, en dit zal zeker niet de laatste keer zijn. Ik heb zin in de dagen die nog gaan komen!
Veel liefs en Sabaidee!
Ilse
- comments