Profile
Blog
Photos
Videos
Esther is na de Incatrail terug naar Nederland gevlogen. Het was vreemd om daarna met zijn vieren verder te reizen. Elke keer als we iets wilden bestellen of boeken wilden we het voor vijf personen doen, zo gewend waren we dat Esther met ons mee reisde. Onze volgende bestemming was de Galapagos eilanden.
Deze groep eilanden, omringd door de Stille Oceaan, liggen op 1000 km van het vasteland. Ze zijn beroemd om de dieren die op een speciale manier geevolueerd zijn door de isolatie en het gebrek aan roofdieren. De observaties die Darwin hier heeft gedaan hebben de basis gevormd voor zijn evolutietheorie.
We kwamen aan op Santa Cruz, het hoofdeiland. In het familiehotel aangekomen bleek onze laatste nacht niet geboekt te zijn, terwijl ik toch twee keer gebeld had om te bevestigen dat we na de boottocht een slaapplek hadden, omdat het dan paasweekend was en alles volgeboekt zou zijn. Algauw hadden we door waar de fout lag. Een oud dementerend opaatje dat te pas en te onpas de telefoon bij de receptie opnam en tegen iedereen die het vroeg zei dat er plek was. Waar wij bij stonden kreeg hij op zijn kop van zijn vrouw. Uiteindelijk hebben ze een appartement voor de laatste dag voor ons geregeld. We moesten vaak lachen om opa die verward heen en weer schuifelde en het familiebedrijf waarschijnlijk alleen maar geld kostte door de verkeerde boekingen die hij maakte en de hoeveelheden voedsel die hij de hele dag door in het bijbehorende restaurantje naar binnen werkte.
Na twee dagen relaxen op dit minieilandje scheepten we ons in op de boot die ons naar de verschillende eilanden zou brengen. In Santa Cruz hadden we al een voorproefje gekregen van wat ons te wachten stond. Zeehonden, pelikanen en reuzeschildpadden waren totaal niet bang voor mensen. We konden heel dichtbij komen om ze te bewonderen en te fotograferen. De achtdaagse cruise was geweldig. Het was een ideale combinatie van heerlijk weer, azuurblauw water, zwart vulkanisch gesteente en vreemde exotische dieren, die net als in een sprookje gewoon blijven liggen als je dichtbij komt, zelfs als je ze aait. Het voelde heel onwerkelijk. We hebben veel gesnorkeld waarbij de zeehonden om ons heen schoten. Een kleintje heeft speels een hapje proberen te nemen uit de kuit van een meisje. Auw... We zwommen boven rifhaaien, verschillende soorten kleurige vissen, pinguins en naast een grote zeeschildpad. Zoveel was er te zien op en in het water, op het land en in de lucht. En geen enkel dier zette het op een lopen. De meest vreemde beesten waren de leguanen, in allerlei soorten, maten en kleuren verkrijgbaar. Het waren net kleine draakjes die met langzame, goed doordachte bewegingen over het zand gleden.
Zongebruind en uitgerust vlogen we terug naar Quito. Daar zijn we naar een museum geweest dat op de evenaar ligt. Het heet Mitad del Mundo, het midden van de wereld. De proefjes die ze lieten zien waren erg leuk. Vooral degene die de rotatie van de aarde liet zien. Een bak water die precies op de evenaar stond liep recht naar beneden leeg als je de stop eruit trok. Nadat de bak een meter naar boven was verplaatst, waar het dan op het noordelijk halfrond stond, draaide het water in een spiraalbeweging naar links en op het zuidelijk halfrond naar rechts.
Uiteindelijk moesten we Cocky en Gert uitzwaaien op het vliegveld voor hun reis terug naar Nederland. Lieve Cocky, Gert en Esther, ik heb echt genoten van jullie gezelschap en ik vond het erg leuk om dit deel van onze reis met jullie gedeeld te hebben!
- comments