Profile
Blog
Photos
Videos
Na onze ontdekking van Jakarta (lees: file, shoppingmalls, food glorious food), was het vorige week maandag tijd voor ons om af te reizen naar Jasinga.
Tip voor de volgende keer: don't trust google maps! We hebben voor een afstand van zo'n 60 km een helse weg afgelegd van 4 a 5 uur! Door wegen met enorme kuilen, of totaal zonder wegdek. Gelukkig was het uitzicht wel prachtig, de wolkenkrabbers van Jakarta veranderden langzaam naar kleine dorpjes met rieten huizen en sawa's zo ver als het oog reikt. Ronnie was zo lief geweest om ons weg te brengen, wat hij helaas moest bekopen met een lange weg terug door hevig onweer.
Omdat we laat aankwamen was de school helaas al dicht, we hebben de eerste dag dus maar aangegrepen om de details voor de week door te spreken met de tolken.
Elke dag gaan we 's ochtends naar de basisschool van Yayasan Jasinga, voor het bijwonen van lessen, spreken met het schoolhoofd of naar een zangwedstrijd kijken. We hebben vorige week ook zelf Engelse les gegeven aan de kinderen. Alle kinderen zijn erg lief en vinden ons erg interessant (we worden regelmatig gestalkt door giechelende meisjes of spelende jongetjes). Sinds we les hebben gegeven, weten enkele kinderen onze naam nog, dus wordt er op straat "Hello mister Michel" en "Hello miss Tessa" geroepen, supersschattig! Gisteren zijn we een dagje naar Bogor geweest, de dichtstbijzijnde stad (3 a 4 uur in een angkot) om de botanische tuinen te bezoeken en wat inkopen te doen voor de school. Elke middag zijn we druk in de weer met huisbezoeken aan de middelbare scholieren die gesponsord worden door de stichting. Erg bijzonder om zo maar bij mensen binnen te mogen kijken en te horen over hun leven. Het zet onze luxe in Nederland in perspectief.
Net als thuis:
- Hagelslag op de boterham (al zit daar dan wel jam bij en wordt de boterham gebakken)
- K3 en kinderen voor kinderen (elke ochtend knallend uit de speakers van het gezin waar we verblijven)
Even wennen:
- Elke f en v wordt uitgesproken als een p, wat leidt tot: Mister Mister, Poto Poto en Thank you pery much.
- Fanta toxic smaakt naar bubblegum
- Koplampen die van kleur veranderen zijn cool.
- Durian is niet voor Michel.
- Geen eten bestellen wat hier al spicy of pedis in de naam heeft!
- Om de vijf minuten gevraagd worden voor een interview in Bogor, omdat je blank bent. Poto please!
- Twee tolken die je vieze woordjes leren, en dan boos worden als je ze zelf gebruikt: eh eh kontol!
- Een moskee naast je huis die midden in de nacht de hele koran omroept.
- Alle kinderen die je hand pakken en tegen hun gezicht drukken, enorm lief!
- comments
Mayta Ja heel herkenbaar allemaal! :-) Die moskee was ik alweer vergeten. Haha. Maar dat is geen pretje nee! Xx
Theo Indomesie blijft ondanks een economische groei van 6% (reeel), toch ook een land van vele contrasten. En zo te lezen zien jullie die elke dag om je heen. Goed te realiseren dat je enorme luxe hebt in Nederland zonder dat je dat beseft, het is er gewoonweg zoals fatsoenlijke wegen en schoon drinkwater. Een f die wordt uitgesproken als p maakt een taal wel weer erg aantrekkelijk een uitspraak als: "Puck You" krijgt dan toch een totaal andere dimensie. xxxxxxxxxxxx
johanna schut hallo Leuk om te lezen hoe het gaat bij het vrijwilligers werk. Wat een enthousiasme van de bewoners naar jullie. Ik word er dan toch weer een beetje jaloers op. Je ziet maar weer geld maakt toch echt niet gelukkig (alhoewel??) liefs en een dikke knuffel op afstand Johanna
Carla en Ferdy Geweldig zoals jullie de reis beschrijven. Zo krijgen wij ook een beetje cultuurles. Het moet idd goed aanvoelen als de kinderen zo lief tegen je doen. Stuur aub wat warmte deze kant op, het is hier verrekkus!!! koud. Liefs Carla en Ferdy.
Ricky van Abeelen hai tessa michel fijn dat jullie t naar je zin hebben hopelijk krijgen jullie dit bericht want vorige keer ging t niet goed nu is bellie hier om te helpen! geniet er van vooral van de zon jullie hebben er misschien last van maar wij zitten nog steeds in de kou! liefs van bellie en mij groetjes
liefs tante maria Wat fijn dat ze daar erg blij met jullie zijn, een geschenk om ze te helpen . Ik denk dat de dingen die minder zijn, niks uitmaken met de liefde van de kinderen dat je er voor terug krijgt. Ja dan mogen wij niet zeuren, wij leven soms als god in frankrijk. je zal het al merken als jullie straks weer verder gaan met je reis. Heel veel succes daar. alle hulp is daar welkom. ik wacht jullie volgend verhaal met spanning af.
Marieke Neeej, je meent niet dat jullie in Bogor ook om de vijf minuten geïnterviewd werden! Wij hadden precies hetzelfde daar! Kwamen jullie de vieze, dikke leraar engels ook nog tegen?
Tatne Wilna Hai Tessa en Michel, Dank je wel nog voor jullie felicitaties. Fijn dat jullie zo intens aanwezig kunnen zijn en vol verwondering over alles wat op jullie af komt. Fijn ook dat wij mogen mee genieten op deze afstand. Ze zullen in de kleine "dorpjes"wel geen gebruik maken van computer/internet en mobieltjes of heb ik het mis? Brengen jullie de krantestukjes ook mee of zijn jullie dageliijks te horen op de radio. Hoe is het weer daar eigenlijk. Vindt het hier altijd heerlijk 4 seizoenen maar 4 winterseizoenen is toch echt wel tre veel van het goede ! tot lees/schrijfs, knuffel tante Wilna
Donja Haha kontol, dat is een standaard woord bij mijn schoonfamilie ;-). Geen durian Michel!? Ik vind het ook echt verschrikkelijk, maar Thomas kan je er 's nachts voor wakker maken! De aroma komt je al tegemoet als je een supermarkt(je) binnenloopt he, ookal liggen ze helemaal achterin de winkel! En pedis, we hebben je er voor gewaarschuwd Tes haha! Lekker sateetjes, die ga je missen als je weer terug bent (zijn hier nooit zo lekker als daar) dus geniet er van zolang je kan! Fijn om te lezen dat jullie het zo naar jullie zin hebben daar in het mooie Indonesie! Nog veel plezier en geniet van alles wat jullie nog gaan zien en doen! Liefs Donja