Profile
Blog
Photos
Videos
Eva Glasbeek's Travels
Daar zijn we weer. Ik ben nu bijna een maand weg van huis, ook al heb ik het niet door: de tijd gaat echt heel snel. Ongeveer een week geleden waren Pam en ik nog een paar dagen in Sydney. Het hostel waar we zaten werd steeds gezelliger met allemaal leuke jongeren. Helaas werd Pam haar Iphone onder haar kussen vandaan gestolen terwijl ze sliep.. Echt bizar. Vooral omdat ze die nacht wakker werd omdat ze het gevoel had dat er iemand op haar bed zat.. Toen ze zich omdraaide liep die persoon heel snel de kamer uit.. Maar Pam was niet helemaal wakker nog dus ze realiseerde zich niet echt wat er gebeurde. Volgende ochtend Iphone weg.. En o ja, ook mijn RayBan zonnebril, zeeeer spijtig wel. Zo stom want we sliepen in een kamer met ongeveer 15 mensen.. Dus zomaar iemand aanwijzen gaat niet.. Maar het aller ergste is nog dat zo'n persoon zich gewoon niet realiseert dat het niet alleen een telefoon is, maar het meest persoonlijke wat je hebt als je op reis bent.. Pam heeft 2 dagen van alles moeten regelen met de verzekering en de politie, wat een rot werk! Die verzekering maakt het je zo moeilijk dat je bijna bij voorbaat al denkt : LAAT MAAR. Maargoed, dat zou natuurlijk zonde zijn.. We wilden eigenlijk die dag vertrekken naar Coffs Harbour, maar dat ging niet vanwege alle dingen die geregeld moesten worden. De mensen waren wel zo aardig om ons een 2 persoons kamer te geven. Toch waren we best bang op een of andere manier. Het gaat gewoon om het idee dat er iemand zo dicht bij is gekomen alleen voor zo'n stomme telefoon…Maar goed, Pam heeft een nieuwe telefoon gekocht want zonder internet reizen is ivm hostels boeken, de weg vinden etc. bijna onmogelijk.
2 dagen later zijn we met de Greyhound bus vertrokken naar Coffs Harbour, we verlieten ons hostel rond 23:00 en hadden een 7 uur durende reis voor de boeg. Het is zo grappig om te merken dat je zo'n hostel in komt en helemaal niemand kent, en dat we toen we weg gingen werden uitgezwaaid door een groep hele lieve mensen die we hebben leren kennen in de paar dagen dat we daar waren. Toen kwamen we om 6 uur 's ochtends aan in Coffs Harbour, we hadden geen idee waar we heen zouden gaan maar er stond gelukkig een meisje met een bus die ons wel naar een hostel wilde brengen. Eerst kregen we in de auto nog even te zien wat er allemaal te doen was. Coffs Harbour is een hele mooie plek met uiteraard een prachtig strand. Er was niet heel erg veel te doen wat betreft uit gaan maar het hostel was wel heel gezellig. We hadden 3 nachten geboekt en de eerste dag zijn we gaan surfen. Jezus wat is dat moeilijk… Ik ging er niet van uit dat ik het meteen zou kunnen maar dat het zo zwaar was…. Het was wel een hele leuke ervaring en ik wil dit zeker nog heel vaak gaan doen! Op het strand kwamen we 2 jongens tegen, zij reizen in een campervan en aangezien Pam en ik helemaal weg zijn van de campervans hier was het heel leuk om hun te leren kennen. Die avond hebben we met hun gegeten op de camping en heel leuk gepraat over van alles en nog wat. De volgende dag hebben we een beetje rond het zwembad gehangen in het hostel, living the good life zullen we maar zeggen!
Een paar dagen later pakten we weer de greyhound richting Yamba. In mijn hoofd was dit een klein dorpje waar allemaal hippies en surfers zouden zijn en feesten op het strand bla bla bla.. Helaas was dit meer een dorpje voor bejaarden die hun pensioen aan het spenderen zijn (no offence). Wel was het hier wederom weer heel erg mooi, dus mij hoor je niet klagen. Het is alleen gek omdat ik het zo anders in mijn hoofd had, waar ik dat vandaan had weet ik ook niet eigenlijk. We hebben hier heerlijk op een klein strandje gelegen waar bijna helemaal niemand was. De volgende dag hebben we wat foto's gemaakt bij de rotsen met de golven (Facebook). Het is hier zo ongelofelijk mooi overal!
Toen zijn we weer met de bus een stapje verder gegaan, Byron Bay. Hier is het heel erg leuk. Er zijn veel winkeltjes, eettentjes en uitgaans gelegenheden. Wederom ook hier weer een prachtig strand. We zijn van plan hier wat langer te blijven. We hebben namelijk vouchers gekregen voor gratis surfborden, ook willen we kijken of we hier ergens kunnen werken voor accommodatie. Het kost namelijk rond de 30 (!!!!) dollar per nacht.. Sowieso is het hier ongelofelijk duur. Bijna elke stap die je zet kost geld.. Dus over 1,5 maand moet ik toch echt aan een baan gaan beginnen. Want zonder geld kom je hier geen millimeter vooruit. Maar goed tot dusver bevalt Byron Bay heel erg goed! Ik heb heel veel mensen gesproken die hier zijn blijven „hangen" tijdens hun reis langs de east cost omdat het hier zo leuk is. Ik kan me daar wel in vinden denk ik. Gisteravond zijn we op stap geweest, en vanochtend voelde ik mij behoorlijk slecht. Gelukkig is het hier een kwestie van naar buiten lopen, de zon voelen en het gaat een stuk beter. Ik heb de hele ochtend lekker in het zwembad gelegen en genoten. Wat is het heerlijk om hier te zijn!
Soms vergeet ik een beetje te genieten omdat het mensenbrein zo gemaakt is dat je nou eenmaal snel went aan nieuwe omgevingen.. Heel oneerlijk, want als je bijvoorbeeld op het zoveelste strand komt, besef je niet dat dat wel eens heel luxe is omdat er hier zoveel stranden zijn. Gelukkig heb ik Pam bij me die hetzelfde heeft. Soms staan we gewoon expres even stil om de tijd te nemen om te realiseren waar je bent. Ik moet wel zeggen dat ik heel erg blij ben dat ik niet alleen reis op dit moment. Je kan toch doen wat je wil maar je hebt wel je eigen buddy bij je waar het overigens heel gezellig mee is!
Wel moet ik echt nog wennen aan het ‚reizen', elke keer een nieuwe omgeving, nieuwe mensen, nieuw hostel etc. Ook het in en uitpakken van die rottas is echt een grafklus.. Maar goed, daar komt ie weer: Het leven van een backpacker gaat niet altijd over rozen! We hebben het er maar zwaar mee.. haha. Ik ga nu maar eens even kijken of Pam inmiddels al wakker is!
Heel veel liefs en groetjes uit het o zo mooie Australie!
PS: foto's komen later!
- comments
man met de baard Haha wat n mooi verhoalllll weer joa
Mariette michaud Hallo Eva , weer genoten van je verhaal. Ik zie het voor me. Hier zijn we erg met de olympische spelen bezig. Nederland heeft nog nooit zoveel medailles gehaald met schaatsen. Soms bloedstollend spannend. Willem Alexander en Maxima staan zo hard te juichen, dat een buitenlandse journalist dacht dat het de ouders van een schaatser waren! Nou geniet ze! Mariette