Daar ben ik weer.
Over vandaag moet ik echt even vertellen. Het is een hele lange blog, maar ik hoop dat jullie hem allemaal lezen!
Heb ik trouwens al verteld over het verkeer hier? CHAOS! hahaha. Totaal niet georganiseerd. Iedereen rijdt door elkaar heen, geen stoplichten, geen politie en constant getoeter. Elke keer als ik in een tuktuk stap ben ik blij dat ik het overleef, hahaha. Het is wel erg leuk om te zien hoe al die mensen heel rustig op de scootertjes zitten.
Ik begon de dag met een Khmer Coocking class, ja dat klint goed he? Dat was het niet. Ach het was wel goed, maar ik ben niet zo'n keuken princes. 'S ochtends naar de markt gemaakt, hahah wat een chaos!! zoveel mensen en zoveel eten. Levende en bewegende vissen die werden klaar gemaakt, frogs, hele kippen, black eggs. Maar goede dingen gekocht en begonnen! Eerst hebben we springrolls gemaakt, loempiaatjes. Maar die van mij waren niet echt lekker, heel droog en vies... Ach 2e poging moet vast lukken! Een typisch Kmhers recept. Fish a kok (ofzo). We hadden allemaal lekkere ingredienten, alles lekker vers. En zo'n houten ding waar in je alles kan fijn maken met een houten bol. Dus alles er lekker in, en ik duwen en stampen als een gek. Want het moet heel erg fijn worden, ik had er lekker veel chili in. En opeens schiet zo'n pitje en wat chili sap vol in mn oog. AAAAAUWWW! Jezus dat deed zooooooooveel pijn. Niet normaal. Oogdruppels, in een glas met water. Echt auw. Toen kon ik niks meer zien, dus heb ik niks meer van de coocking class mee gemaakt, helaas! Maar typisch iets voor mij.
In de middag naar een gevangenis van de Rode Khmer en de Killing Fields. Wat enorm indrukwekkend. We zijn naar de gevangenis geweest waar iedereen eerst werd geplaatst. Er waren 4 gebouwen. A/B/C/D. Er zaten hier zo'n 10.000 mensen. Ze leefde in kleine cellen. Alleen de hoogopgeleide hadden een grote cel en een mooi bed. Verder stond er een klein ijzer doosje voor de urine en poep, lagen er kettingen om het bed, waarmee ze vast waren getekend en overal op de grond bloed sporen. Veel mensen overleefde de cellen niet. Omdat het zo slecht was. Je zag ook foto's aan de muren hangen, dat er een dode man in zijn cel lag, en dat een vogel zijn ingewanden at. Zo erg was het. De mensen in gebouw A en B hadden het nog behoorlijk luxe, ze hadden ruime 'kamers'. Ze hadden het geluk dat dit vroeger een school was, het was bedoeld om een school in te starten, maar Pol Pot verloor zijn verstand en dit vreselijke gebeurde allemaal. In gebouw C en D moesten de gevangenen hun eigen cellen maken. Van cement en stenen, alle muurtjes zijn scheef en de cellen zijn denk ik 1 meter breed (net) en misschien 1,5/2 meter lang. Zo zaten er ongeveer 10 per ruimte. Ook in deze cellen zie je overal bloed en vlekken op de muren. Op een muur zie je ook dat er met bloed is geturft. 1|2|3|4|5|6 etc, hoeveel mensen daar waren op dat moment, ze wilde namelijk geen materialen aan deze mensen verspillen. Voordat de vrouwen naar de cel gingen moesten ze hun haar knippen ter hoogte van hun oren en iedereen moest op de foto met een nummer. families hadden allemaal het zelfde nummer, maar soms als er iemand was geexcuteerd werden de nummers opnieuwe gebruikt.... Ze weten dus niet hoeveel mensen er precies zijn vermoord. Maar ongeveer 1/4e van de bevolking in Cambodja. Pol Pot dacht dat iedereen een spion was, daarom pakte hij iedereen op. Hij wilde dat dan ook van iedereen horen. Bij de moeders werden als eerste de baby's afgepakt, zodat ze alles zouden vertellen. Zelfs als ze van niks wisten, verzonnen ze wel een leugen om hun kind terug te krijgen. Maar wat ze ook zeiden, de baby's werden vermoord. Meteen naar de killing fields getransporteert en daar tegen een boom aangeslagen met hun hoofdjes, kogels waren te duur. Hierna in een kuil gegooid.
Maar even terug naar het spion-gedoe. Pol Pot dacht dus dat iederen hem spioneerde en niet eerlijk was tegen over het land. Hij wilde dus van iedereen alles weten. Bij vrouwen werd het met baby's gedaan bij andere gevangen werden hun nagels eraf getroppen, er werd asseton over heen gegooid, of ze werden met hun hoofd in een bak water gehangen, of ze trokken de tepels er af. Meest afschuwelijke dingen. Mensen verzonnen dus maar dingen, dat ze schuldig waren etc. Meestal betrokken ze hun familie er ook bij, dus die werden ook opgepakt.
Verschrikkelijk was het in de gevangenis. Ook werd er muziek gedraaid in de gevangenis, zodat je niet iedereen hoorde schreeuwen. Uiteindelijk zijn er 14 dode mensen in de gevangenis gevonden en 7 overlevende, de rest was al geexcuteerd. Na deze indrukwekkende plek naar de Killing Fields gebracht met de bus. De gevangen hadden dit zelfde proces.
De gevangen moesten zich uitkleden in de bus richting de Killing Fields, naakt waren ze en kregen een blinddoek om. aan hun nekken werd een lang touw geknoopt, zodat iedereen dezelfde richting op liep omdat ze geblinddoekt waren. Bij de Killing field was een muziekje, deze muziek werd hard gedraaid de hele dag. Overdag omdat mensen dan dachten dat er arbeiders aan het werk waren en savonds omdat de burgers dachten dan de Kmher een vergadering gehad. Maar snachts gebeurde er heel iets anders. Iedereen werd stuk voor stuk vermoord. Je werd los gemaakt van het touw, je moest op je knieen gaan zitten en met iets scherps en hard werd je schedel ingeslagen. Mensen waren dan nog niet helemaal dood, dus er werd een hoop geschreeuwd, gekrijst en gehuild. Ik wil niet weten hoe dit klonkt..... De eerste persoon die gedood werd, wist niet dat hij/zij gedood werd, maar de andere konden het horen. Iedereen raakte in paniek. Op de achtergrond dus heel hard de muziek en een moterolie geluid. Ik heb de cd gekocht met muziek (is eigenlijk niet te koop) en wil iets hiervan gaan gebruiken voor mijn Performance voor de Toneelacademie Maastricht, want het was verschrikkelijk. Maar tegelijkertijd weten zoveel mensen niet wat er is gebeurd in Cambodja. Het is nu pas 30 jaar geleden.
Sommige leiders die hebben meegewerkt aan de massamoorden leven nog steeds en lopen op vrije voet. Ze hebben namelijk zoveel power en geld, dat niemand iets tegen ze doet.
Ook kon je bij de Killing Field vele stukken kleding in de grond zien liggen, alle mensen die vermoord zijn, vooral de kinderen zijn meteen in gaten in de grond gegooid. Daarover heen is aarde gegaan. Als het regent komt er van alles naar boven, stukken schedel, tanden, botten. Je kon dit ook allemaal zien liggen in de aarde. Heel gek. Maar ook bijzonder om te zien.
Dat was dus een bijzondere dag met heel veel indrukken. Net ben ik lekker alleen met een tuktuk naar de market geweest, een enorm shopping center here. En even gerelaxt in mn eentje. Lekker wat gegeten en vers fruit gekocht. Morgen eindelijk naar het strand!! maar 4 uurtjes met de bus, dus i'm looking forward.
Ik hoop dat jullie dit allemaal hebben gelezen, het is heel lang he? Sorrrrrrrry!!
Fijne zondag.
Liefs XXX