Z Posad ruszamy, z przesiadką, do Boliwii. Kierujemy się do Tarijy, więc przekraczamy granicę w Bermejo – promem w postaci kilkuosobowej łódeczki. Wbrew nieaktualnym danym z przewodnika, droga do Tarijy jest całkowicie wyasfaltowana, zresztą super cacy, z fajowymi tunelami i zajmuje niecałe 3 godziny samochodem. Słuchając tubylców, można pomyśleć, że z Argentyny wcale nie opuścili&...

Wybraliśmy się do Paragwaju. Przedtem wiedzieliśmy o tym kraju kilka rzeczy. To, że w większości pokrywa go niedostępny rejon Chaco, spalona słońcem pustynna sawanna, w dużej części gęsto pokryta ostrymi krzakami. To, że nie ma tam turystów a przewodniki są nadzwyczaj skąpe. To, że kraj jest dość biedny i przeżarty korupcją. Co jeszcze? Aaa.. chyba tylko ta p...

Dojeżdżamy rano do miasta i od razu wsiadamy w autobus do Argentyny. Trzeba przejechać przez brazylijskie Foz do Iguaçu, bo Paragwaj nie ma tu granicy z Argentyną, choć teoretycznie przez rzekę Paraná graniczą tu ze sobą wszystkie trzy kraje; nie ma jednak mostu z Paragwaju do Argentyny; podróż trwa jakąś godzinę; i już pierwszy zgrzyt; zwykle nie ma problemu z przekraczaniem granicy w miastach p...

Przed wycieczką do Paragwaju została nam do zobaczenia ostatnia misja jezuicka, w San José. Od pozostałych różni się znacznie, bo ma fasadę kamienną, ale jak się okazało, kamień jest tylko z zewnątrz, a w środku wygląda zupełnie tak, jak inne misje z regionu. Dojechać tam najwygodniej pociągiem. Zwłaszcza teraz, kiedy po bilet nie trzeba wstawać o świcie i to bez gwar...

Skoro autobus wyrzucił nas w San Ignacio de Velasco, postanowiliśmy zwiedzić misje jezuickie regionu Chiquitanos (inaczej zwanego Chiquitanią). Wielu ludzi wybiera sobie jedną, wychodząc z założenia, że i tak są do siebie podobne. Ale my się nigdzie nie spieszymy, więc co nam szkodzi. Zwłaszcza, że można po kilka obejrzeć za jednym zamachem. Jezuici przybyli w te okolice ponad sto lat...