Na een lange vluchtdag kwam ik midden in de nacht aan op een broeierig en regenachtig eilandje, maar werd direct warm begroet door de Cookeilanders! Een aardige man met een schattig klein gitaartje speelde traditionele melodietjes en de 4 man personeel die het vliegveld rijk is begeleidden me naar een shuttle busje. Ik was echt kapot (was in 4 uur tijd ineens naar gisteren gevlogen....(datumgrens over)) en toen ik eenmaal in mijn kamer aankwam ben ik direct met kleren en al in slaap gevallen...

De volgende ochtend deed ik mijn oogjes voorzichtig open en vanuit mijn bed zag tot mijn grote vreugde dat ik naast een prachtig wit strand had geslapen! Ik sprong uit bed, deed mijn bikini aan en rende de blauwe lagoon in! Wat een feest! Niet alleen het eiland bleek super te zijn, maar ook de mensen in mijn hostel waren fantastisch! Overdag gingen we zwemmen, snorkelen of hingen we rond op het strand of op de boot. Elke avond was er wel wat te beleven. Soms zaten we op het strand naar de (vallende!) sterren te kijken, soms lekker biertjes drinken terwijl iemand gitaar speelde, soms gingen we stappen en soms een was er een Island Night. Op een Island Night geven de Cookeilanders een geweldige show! Veel humor, traditionele muziek en dans. Op het einde worden de ietwat minder lenige toeristen gevraagd of ze ook een dansje willen wagen. Dit tot groot vermaak van het publiek! De bewegingen die de dansers maken zijn namelijk echt super moeilijk! We (altijd wel met minstens 15 mensen) zijn ook veel gaan stappen. Het was elke keer een geslaagde avond op de dansvloer (dansen op blote voeten!!).

Ik heb niet alleen op mijn luie reet op het strand gezeten. Ik ben ook gaan vissen! Helaas niets gevangen. Ik heb ook met een groepje mensen een dagtocht dwars over het eiland gemaakt. Het was een erg spannende tocht door de jungle! Naast een te hoge temperatuur om te lopen (en überhaupt dingen doen!), een extreem steile klim en te smalle door bomen en struikgewas overwoekerde ¨paden¨ was de gladheid nog wel het gevaarlijkste! Toen we na een tijdje verdwaald waren (en dus midden door de jungle liepen!) werd het erg spannend. We besloten de rivier te volgen, want dan zouden we theoretisch gezien na acht km lopen op een weg moeten uitkomen (een hoeraatje voor kleine eilandjes!!). We moesten ons door rivieren (lekker koud!!) en over gladde en steile rosten verplaatsen. Iedereen was minstens één keer gevallen, zat onder de modder en had minstens twee blauwe plekken en ergens wel een schaafwond of erger. Eén keer was het echt schrikken toen één van de jongens uitgleed over een rots en drie meter naar beneden viel in de rivier! Gelukkig vonden we aan het eind van onze tocht het pad weer terug!

De Cook eilanden zijn echt geweldig! De mensen zijn superleuk, uitgaan en ¨dingen doen¨ zijn er fantastisch en het snorkelen….prachtig!! Helaas heb ik na ruim een week het eilandje verlaten en ben na een hele verwarrende reis (twee keer over de datumgrens!!) richting LA vertrokken.

Weetjes over de Cook eilanden:

- Zeker 90% van de Cookeilanders lijdt aan overgewicht

- Het grootste eiland heeft een omtrek van 32 km.
- De maximumsnelheid is 40 km/h
- Sneller dan dat hoef je niet te gaan, haasten doen ze hier niet aan.
- Ook horloges, klokken en andere tijd/meetinstrumenten kennen ze niet. Tijd is relatief!

- Ook ruimte is relatief: Zo passen er 15 backpackers in een vier-persoons taxi.... Don´t try that at home!