Profile
Blog
Photos
Videos
Beijing - Datong
Na onze eerste week in Beijing zijn we doorgereisd naar Datong. Dat was onze 1e treinervaring in China! Wat een volgepakte trein! Met onze backpack wurmden we ons door het gangpad waar half China zich ophield. Onze stoelen waren al ingenomen, maar na het showen van ons kaartje gingen de Chinezen weer in het gangpad staan. Dat blijkt het goedkoopste kaartje te zijn, al moet je dan wel 6 uur (of langer) staan!
In Datong hebben we de Yungang Caves bewonderd: in de rotswand zijn meerdere boeddha's tot in detail uitgehouwen. 's Avonds hapje gaan eten, waar een Chinees ons hielp met het menu. Bob nodigde ons uit om aan te schuiven en trakteerde ons op het eten terwijl hij ons het hemd van het lijf vroeg over Europa.
Iedere Chinees bedenkt zelf een Engelse naam, dus zo kom je opeens een Chinees tegen die zichzelf voorstelt als Bob! ;)
De volgende dag hebben we met 2 Franse meiden het Hanging Monastery bewonderd. Onze half slapende taxichauffeur zat onderweg onze kant op te kijken en dan begon hij te smakkken.Na een kwartier snapten we zijn hint: hij wilde kauwgom wilde, zodat hij wakker zou blijven. Hij mocht van ons niet roken in de taxi…
's Middags nog een paar nieuwe Nikes gescoord en de afgetrapte sportschoenen achtergelaten. Daarna heerlijk 2 uurtjes genoten van een Spa: in een houten tobbe tussen de rozenblaadjes, een gezichtsbehandeling, een massage, heerlijk!
Zaterdagavond zijn we doorgegaan naar Xi'an. In de nachttrein met een coupe voor 4 personen was het een stuk relaxter dan overdag reizen met honderden Chinezen in je gangpad! Het meisje uit onze coupe ging in de stad dezelfde kant op als ons en liep uiteindelijk met haar 2 vrienden mee op zoek naar ons hostel. Zo behulpzaam! Onderweg spotten we de Subway waar we weer een echt broodje konden eten.
Ons hostel lag naast de oude stadsmuur van Xi'an en was erg leuk: mooie binnenplaatsjes, tuintje, rode lampion voor je kamer, een goed stekkie! Na een kort nachtje begon om 2.30 uur DE finale Nederland-Spanje. In de barstreet stond een groot scherm buiten waar we met nog 10 Nederlanders, 2 Spanjaarden en een heeeeeleboel Chinezen de wedstrijd hebben gekeken. Na een kort nachtje stonden we al weer om 9 uur op het treinstation om onze volgende treintickets te cancelen. We zouden naar het zuiden richting Chonqing om de Three Gorges te bewonderen vanaf een boot, maar vanwege hevige regenval hebben we dat gecanceled. Het bleek een wijs besluit want er waren overstromingen en aardverschuivingen zagen we op tv.
's Middags zijn we de Drumtower en Belltower opgeklommen. Als je vroeger de drum horde slaan, was er gevaar in aantocht. De bel gaf de zonsopgang en zonsondergang (dus eigenlijk de tijd) in de stad aan.
Dinsdag zijn we hetgene gaan bezoeken waar Xi'an bekende om staat: Het Terracotta Leger. Indrukwekkend hoeveel beelden men heeft ontdekt tijdens opgravingen. De tiran gaf destijds opdracht om honderden terracotta strijders, paarden, wagens etc te bouwen, zodat zij hem konden beschermen na zijn dood. Honderden beelden stonden opgesteld rondom zijn graftombe. Bzijonder hoe levengroot en gedetailleerd deze beelden zijn gemaakt: geen een is hetzelfde en je ziet echt de verschillende gezichtuitdrukkingen!
Terug in de buurt van ons hostel liepen we opeens Jamie en Tim tegen het lijf. Daarmee hadden we in Vietnam in de bergen van Dalat een brommertour gedaan! Dat werd een gezellig avondje!
Ook in Xi'an, midden China, kregen we regen. Maar een dag een boekje lezen en koffie drinken in een knusse hostel was geen straf.
Aangezien er geen treinticket meer te krijgen was richting Qingdao gingen we met de nachtbus. Normaal denken we 5 dagen vooruit, in China moesten we wel 10 dagen vooruit plannen! Dat hadden we de hele reis nog niet gedaan. Ook de Chinezen crossen zelf het hele land door met de trein, dus je moet er op tijd bij zijn voor tickets!
Qingdao was de Olympische zeilstad tijdens de Spelen in 2008. En het bekendste bier van China wordt hier gebrouwen: Tsingtao beer. Dat was een bezoekje aan de brouwerij wel waard. Jammer dat Chineze gidsen met een microfoon en versterker tetteren naar hun groep… Onderweg terug naar ons hotel kwamen we langs een gebouw waar zwembadgeluiden uitkwamen, yes een zwembad! Na het kopen van een badmuts mochten we een duik nemen. Echter na het zwemmen kregen we van de baliedame een briefje: " Other country friends are not allowed here, because the government won't let us." Niemand kon ons uitleggen waarom. Dat is ook China.
Maandag 19 juli gingen we de natuur opzoeken bij Mount Lao Shan. Natuur op z'n Chinees is een berg waar men een trap op heeft gebwoud met overall souvenirkraampjes! Na 2 uur traplopen wisten we de Chinezen achter ons te laten en konden we van het uitzicht genieten. Echt maf!
Aangezien het zuiden nog steeds noodweer had, besloten wij weer terug te gaan richting het noorden naarBeijing. Een leuke stad waar we nog graag meer wilden zien. Ook hier weer met de nachtbus. Blijkbaar wilden er heel wat mensen die kant op, want er werden nu ook matrasjes in het gangpad neergelegd om te slapen. "Ik heb m'n wagen volgeladen, vol met Chinezen en 2 touristen" was een gepast liedje geweest! Gelukkig hadden wij een 'bedje'.
Na een rit van 14 uur kwamen we 5 uur 's ochtends aan in Beijing. In de bus naar het centrum hadden 2 vrouwen de hele rit ruzie. Schelden naar elkaar! Zit je dan om 5u 's ochtends! We sliepen weer in ons vertrouwde stekkie Hutong Inn, waar ze ons nu zelfs een mooiere kamer gaven! We hebben 's middags weer een bezoekje gebacht aan de Silk Market waar Emile toffe (blaren)gympen scoorde. Bij de Bookstore verkochten ze Engelse boeken, handig voor onderweg in de TransMongolie Express!
Donderdags in Beijing Zoo de panda's bewonderd. Ook die hadden het warm want 1 zat ondergezakt met z'n poten in het ijswater te spelen met een blok ijs. 's Avonds gegeten in een prachtige verlichte tuin in Chinese stijl. Bijzonder hoe zo'n mooi plekje verscholen ligt in de hutongs/steegjes van Beijing.
Vrijdag gingen we ons treinticket ophalen, fijn om die nu eindelijk in handen te hebben. We kwamen langs het Olympisch park waar het grote stadion, Bird's Nest, natuurlijk een bezoekje waard was! Op de terugweg nog even langs de Silkstreet markt, want nu hadden Emiles voetne zachtere schoenen nodig tegen de blaren.
Zaterdag relaxdag: op naar het openluchtzwembad. Of noem het maar drijfbad, want idere Chinees dobbert er rond in z'n zwembad. 's Avonds hebben we een acrobatiek show bewonderd, wat zijn Chinezen daar goed in zeg! Alles gaat symetrisch en synchroon. Een koorddanser, jongleur met 7(!) ballen, groep jongleurs met hoedjes, superlenige meiden, ring of fire hoepels waar ze doorheen sprongen. En als afsluiter een spectaculaire motoract: een dichte bolvormige kooi van 7x7 meter waar niet 1 motor rondjes over de kop in ging rijden… maar waar vervolgens nog een 2e, 3e en 4e rijder bijkwamen! Met hun claxon seinden ze naar elkaar. Echt tot op de seconde nawukeurig anders zouden ze botsen wanneer ze elkaar kriskras kruisden! Eng knap!
Zondag in het Beihaipark genoten van de oude mannetjes die op hun saxofoon en trompet lekker stonden te spleen.En maandag kregen we kookles! Een cursus Chinees koken: eerst op de markt inkopen gedaan, daarna geleerd te kruiden en vervolgens aan de slag bij de dame thuis. Erg leuk en lekker en weer een mooi verhaal om aan Chinezen te vertellen dat we typisch Chinese gerechten hadden klaargemaakt!
's Avonds was ons laatste avondje in Beijing. In de bar van ons hostel afscheid genoten van Lara, de toffe touragent, en de 2 barmannen Harry en Ronnie. Ronnie had nog geen Engelse naam, maar aangezien hij gek was van snooker hebben wij Ronnie O'Sullivan voor hem bedacht.
We hebben erg gelachen met en om Ronny zijn gezicht die van de ene verbazing in de ander viel als wij over Nederland en onze reis vertelden. 9 maanden reizen leek hem onvoorstelbaar, kan dat echt?
Leuke weetjes:
- Chinezen willen graag Europa bezoeken. Frankrijk lijkt hen het leukst omdat het zo romantisch is, en voegen ze toe: iedereen heeft toch recht op geluk? J
- Ze zetten voor ons westerse muziek op: Backstreet Boys, Westlife, boybands en lovesongs…
- Mao vinden ze top!
- Tibet: ze zeggen: jullie vinden humaniteit belangrijk, wij Chinezen vinden soevereinitiet/heersen belangrijker.
- Op tv zie je alleen pro-china nieuws. De overheid bepaald welk nieuws je wel en niet te zien krijgt.
- Op internet worden CNN, BBC en Facebook geblokkeerd.
Dinsdag begon ons avontuur op de Trans Mongolie Express!
Samen met 2 aardige Duitse jongens deelden we de coupe in deze stoffige Chinese trein zonder airco. Matthias bleek een gymnast en Perry een kanoer annex bobsleeer (die het cool vond dat wij de Perry Sport hebben in NL). Van Beijing naar Ulaan Baatar in Mongolie was 1 nacht in de trein. Het was warm, vele tunnnels onderweg, grote vlaktes, veel stenen en hoe dichter we bij Mongolie kwamen hoe groener en heuvelachtiger het werd. Perry en Matthias verrasten ons met een koud Heineken biertje uit de restauratiewagen!
's Avonds om 21 uur kwamen we bij de grens van China. Pas om 00.45 uur verlieten we China na alle douane formaliteiten en het wisselen van het onderstel/wielen. Het spoor in Mongilie is namelijk breder dan in China (logisch..) Om 1.00 uur kwamen we bij de Mongoolse grens waar chagerijnige beambten ons verwelkomden in Mongolie. Om 2.00 uur reden we eindelijk verder en konden we gaan slapen!
De volgende ochtend werden we wakker met wijds uitzicht, het was koeler en de gekleurde huisjes, gertenten en en paarden zorgen voor een pittoresk landschap. Bij aankomst in Ulaan Baatar werden we opgehaald om naar het Terelj National Park te gaan. Daar sliepen we 2 nachten in een gertent. De 2 dagen in de natuur, frisse schone lucht en ruimte waren welkom na de hittegolf in Beijing. Met een mountainbike hebben we de omgeving verkend en geconcludeerd dat we al maanden niet op een fiets hadden gezeten!
's Avonds was er een potje voetbal Nederland-Mongolie. Het Nederlandse totaalvoetbal won het van de Mongoolse ongeorganiseerdheid. De Mongoolse keeper liet opvallend veel Mogoolsse doelpunten door ;-)
Het voetballen op bergschoenen viel niet mee voor Emile, maar was een goede voorbereiding op de Dam tot Damloop ;-)
Van Ulaan Baatar naar Irkoetsk was een heel bijzonder deel van de treinreis. Welkom bij de smokkeltrein! Bij binnenkomst in onze coupe zat er een Mongoolse dame (50 jaar) met 1 grote koffer. Wij hebben onze backpacks opgeruimd en vervolgens kwam haar tas nr.2 tevoorschijn. Nadat een Canadese gearriveerd was kwam ze met tas nr. 3 (type mega Ikea-tas) aanzetten en vanaf minuut 1 begon de smokkeltrein te leven. In de gangpaden werd alles (echt ALLES) uitgepakt en uitgestald. Dit gebeurde voor bijna alle coupe's. Vervolgens is er urenlang van alles uitgewisseld tussen de drukke handelaren. Onze Mongoolse 'roommate' had circa 100 jeans ingekocht in China. In de coupe van onze buren hingen de worsten letterlijk aan het plafond. En weer een verder lag een stapel van zo'n 20 kopie Adidas trainingspakken. De truc is om alles zo uit te wisselen tussen 6 treinstellen dat het niet lijkt alsof je als handelaar stapels van 1 product smokkelt. Zo kregen we in onze coupe van alles wat: portomonees, (veel) handtasjes, opblaasbaar 2 persoons luchtbed, opblaasbaar zwembad, keukenweegschaal, kinderkleding, schoenen, laarzen, slippers, t-shirts, dekbedden, etc.
Het uitwisselen hiervan heeft letterlijk van het begin in Ulaan Baatar, Mongolie (14.00u) tot aan de grens met Rusland (23.00u) geduurd.
Het feit dat Emile zijn bovenbed tot 17.00 uur ongemoeid (en dus leeg) had gelaten, zorgde voor hongerige blikken van de Mongoolse handelaarsters. In hun ogen las je: " Wat zonde dat je dat niet gebruikt, wij kunnen er zeker wel 'wat' neerhangen?" Zelfs handkusjes zijn kant op moesten Emile overhalen om mee te doen in het complot. Nee dus! Uiteindelijk dus maar snel zijn bed opgemaakt en kriskras spullen er opgelegd. Ook de vraag om wat jeans te verstoppen in onze tas of kussensloop vriendelijk geweigerd.
Toen werd het spannend …. De Russische douane. Met name spannend voor de handelaars en wij keken nieuwsgierig toe. Niet de meest vriendelijk ogende mensen (zacht uigedrukt) zeiden: "Passport", "papers", "step out please". En ja hoor, de hele coupe werd gestript. Dus alles wat gevonden werd is meegnomen door de douane, inclusief Mongoolse dame. Zelfs de hond ging door de coupe. Na zo'n 2 uur kwam de dame luidruchtig en drukgebarend weer binnen. En we gingen weer rijden!
Zodra we weg reden van de grens kwam letterlijk uit alle hoeken en gaten de smokkelwaar weer tevoorschijn en werd weer naar de rechtmatige eigenaar geretouneerd. In de coupe naast ons kwamen de horloges en parfum uit het plafond tevoorschijn, nadat de conductrice de sleutel had gegeven. Ja! Zelfs zij zitten in het complot! Het tapijt op de gang werd weer losgetrokken om het geheime luik eronder te openen, de met ducktape onder het tafeltje bevestigde jeans kon weer los en de jeans in het kussen van de tourist 2 coupes verder moesten ook weer terug naar de eigenaar. Uiteindelijk zal iedere handelaar zo'n 25% van z'n waar geconfiskeerd zien (duidelijk ingecalculeerd) en de rest wordt mooi verkocht. Op het 1e station die ochtend in Rusland was dan ook een drukte van belang en werd al veel verkocht. Het mooie is ook: voor de handelaars is het alsof je niet bestaat: ze sjouwen heen-en-weer met van-alles-en-nog-wat terwijl jij voor het raam van het uitzicht staat te genieten. Een hele bijzondere ervaring en een lesje smokkeltechnieken!
Na het genieten van Mongolie gingen we door naar Listvianka, aan het Baikalmeer. Wat een gigantisch meer! Net zo groot als Nederland en er zwemt een heerlijk visje in rond, de omul. Deze soort zalm roken ze vers voor je, jammie!
Ook hebben we de banya, de Russische sauna, uitgeprobeerd. Zweten, elkaar met een bos berketakken op de rug slaan en daarna afkoelen met 12C Baikalmeer water!
Vanuit Listvianka hebben we nog een openluchtmuseum bezocht en de Russen in het park van Irkutsk bestudeerd. Vanuit hier maakten we ons op voor het laatste deel van de treinreis!
In Irkutsk hadden we de mazzel dat trein nummer 1 kwam voorrijden, de Rossia! Deze staat bekend alse en van de beste treinen in Rusland. Dat merk je dan ook aan alles: schoon, nieuw, stil, zachte bedden, airco, lunchboxje met thee, koffie, kooekjes, zelfs een gratis maaltijd per dag, vriendelijke service van de provonidska Natascha, een goede samovar (heet water) en tv en radio in de 'kamer'!
We deelden de coupe met Sacha, 39 jarige trompetist in het Russische leger en gelukkig spreekt hij gebrekkig Engels. Want verder is er niemand die Engels spreekt. De wagons blijken vol te zitten met militairen die terugkeren van vakantie, Ze mogen jaarlijks 1 gratis treinreis maken door Rusland en deze Trans Siberie Express is een gewilde route.
We startten de reis met een Spaanse opa in de coupe van 80 jaar die geheel alleen reist. Voordat je het weetn zit je zomaar Spaans-Engels-Russisch te vertalen! Opa is uitgestapt in Novosibirsk en toen kwam er een jong militair broekie van 20 jaar bij: Dimitri. De treinreis blijft fascinerend door uit het raam te staren en het Russische leven aan je voorbij te zien trekken. Ook wordt de tijd op een leuke manier in beslag genomen door de Russische medereizigers. Ze vinden mij, Tamara, erg interessant. Iedere keer als buurman Michael, de raket vrachtwagenchauffeur, voorbij loopt zegt hij: "Tamara!" Ook heeft hij zijn visitekaartje al aangeboden met zijn enorme raket op de voorkant ;), waarop hij erg trots is,. Emile zoekt zijn heil dan maar ondertussen in het sippen van wodka en cognac met de Russen en het spelen van blackjack.
Ongelooflijk dat een land zo groot kant zijn! Dat merk je pas als je 4 dagen (zonder te douchen) in een trein doorbrengt!
Nu we aangekomen zijn in Moskou kunnen we deze stad gaan gaan bewonderen! En dan komt het einde echt in zicht; 9 maanden lijken voorbij gevlogen als 9 weken!
We hebben zin om familie en vrienden weer te zien!!
Maandag vliegen we van Moskou via Londen naar Amsterdam.
Om 18.15 uur……….uur komen we aan op Schiphol! (BA 0440)
Dikke kus van ons!
Emilio en Tamara
- comments
Danny Verhoef Welkom thuis alvast!
johanna Hey Tamar, dit was weer super om te lezen ik had jullie al een tijdje gemist. Nu kunne jullie je gaan voor bereiden op de terug reis dan komen jullie weer in dit kleine kikkerlandje. Goeie reis terug. Grtjes Johanna
Anja en Cees We hebben genoten van jullie foto's en verhalen wensen jullie een goede thuiskomst. Anja/Cees.
Nils Pronk He Emile & Tamar! Hoe is het? Leuk om al jullie verhalen te lezen. Super ik heb er even een avondje voor vrij genomen om het zo maar te zeggen haha. Echt leuk dat jullie in het huwelijksbootje zijn gestapt! Toevallig draai ik in oktober wel in rusland maar dat is net te laat. Veel geluk toegewenst in de toekomst. Groet, Nils
mieke willard Hi, wat een prachtig verhaal weer. Wat hebben jullie een wereld!! reis gehad zeg! En wat gaat dat snel inderdaad. Sterkte weer met het wennen in Nederland. En wellicht tot snel een keer. Kus Mieke