Profile
Blog
Photos
Videos
Na het bezoek aan de hoofdstad van Cambodja, waagden we ons aan een 5 uur durende taxirit naar het Noord-Oostelijk gelegen Battambang. Dit is onze tussenstop waar we o.a. willen deelnemen aan een "cooking class" en vervolgens met een bijzondere bootocht door te reizen naar Siem Reap. De prive-taxichauffer reed erg beschaafd en het was de ideale rit in onze bescheiden optiek. Hotel King Fy is een vrij nieuw hoogbouw ethablishement met riverview gelegen aan de overkant van de Sanker River. Aan de overkant ligt de "second-largest-ciy" van dit land. Een wandeling van hooguit een kwartier bracht ons naar de Psar Nath (centrale markt), waar wederom onze zintuigen werden geprikkkeld door alle geuren, kleuren en geluiden. Opnieuw kwamen we tot de ontdekking dat men hier werkelijk alles consumeerd, zelfs bedreigde schildpadden. Ook krioelde het hier van de Snake Fish, een zoetwatervis afkomstig uit de Mekong. Deze soort kan een paar uur lang zonder water, waarna deze in meer dan verse toestand vakkundig "gechopt" worden. Tijdens de Cambodian cooking class de volgende dag kregen we op een nabij gelegen kleinere markt uitleg over voor ons veelal onbekende Aziatische ingredienten. O.a. de smaakvolle Kaffir Lime, Tarot en Tamarind. We zagen ook hoe pure kokosmelk werd geperst uit "a-la-minute" geraspte kokosnoten. Er waren deze dag geen andere koksmaatjes komen opdagen in Nary's Kitschen, zodat onze "private class" snel kon starten. Zorgvuldig werd ons uitgelegd hoe we op authentieke wijze, Fried Springrolls, Fish Amok en Beef Lok Lak konden bereiden. Deze gerechten tezamen zorgden voor een heerlijke, copieuze lunch! Onze ietwat serieuze teacher was door zijn vrouw Nary opgeleid als chef. Wij kregen zelf het idee dat deze workshop een soort van "verplicht nummer" was om inkomsten te geneneren. Na het eten kwam de "spreekwoordelijke aap" uit de mouw en vertelde hij ons over de zorgen die hij heeft over de ontwikkeling van zijn land. Het onderwijs is over het algemeen slecht en hij stuurde zijn beide kinderen dan ook naar een (bijna niet te betalen) "private school". Aangezien het reguliere onderwijs behoorlijk te wensen overlaat is het voor de doorsnee Cambodjaan niet echt mogelijk om zich te ontwikkelen. De mensen met geld sturen de kinderen naar binnenlandse- en zelfs buitenlandse universiteiten waarna deze afgestudeerden de betere functies kunnen bekleden en hiermee de ouders opvolgen. Een paspoort kost bijv. $ 150,00 terwijl een gemiddeld maandsalaris ca. $ 75,00 bedraagt. Op deze manier worden de armen ook niet "wereldwijs". Best indrukwekkend om zo'n verhaal op deze persoonlijke manier te horen, dit geeft je wel stof tot nadenken! Je leert de achtergrond van dit land beter kennen en beseft tegelijkertijd weer even hoe rijk je zelf bent. Verder hebben we Battambang verkend en zochten we "verantwoorde" tentjes zoals Gecko Cafe en Fresh Eats Cafe. Dit zijn kleine ondernemingen die hun eigen steentje bijdragen aan de gemeenschap, o.a. het opleiden van straatkinderen en opkomen voor andere minder bedeelden.
De receptie was op 9 januari jl. vroeg met haar "wake-up-call". Ze belden zelfs voor een 2e keer. De mannen werden duidelijk wat onrustig, wij verkeerden zoals iedere dag in onze ochtend nog in onze "morning-upstart-relax-mode". De vooraf geregelde tuk-tuk bracht ons bij de boot, die op punt van uitvaren stond! Toen werden we wel wakke, men vertrok een half uur eerder dan ons was aangegeven. De boot zag er overigens ook heel anders uit dan "full-color" ticket deed vermoeden, was dit wel de juiste sloep? Communicatiestoornis, oplichting "or whatever", toch maar instappen in dit gezellig drukke vaartuig! De volgepropte en niet luxe schuit was het tegenovergestelde van de eerder afgebeelde gestroomlijnde speedferry en het beloofde een barre tocht te worden! De 9 uur durende tocht langs basic "riverlife", gaf ons een duidelijk beeld van het sobere waterleven langs de Stung Sangker River. Deze stroom bracht ons naar het "kloppende hart" van Cambodja, het enorme Tonle Sap Lake. Met versleten zitbeenderen zetten we in de namiddag voet aan wal in Siem Reap...
- comments