Profile
Blog
Photos
Videos
Laos!! Wow, weer zo vet :)! Met de bus naar Laos afgereisd, geen afstand lijkt meer te ver, busreis van 12 uur is bijna normaal, echt bizar hoe snel je je daar aan aanpast. Terwijl ik zit schrijf zit ik ook in bus, met een hoop mensen uit Laos, en twee gekke buitenlanders in de lokale bus die alle "gewone" dingen net iets te grappig vinden, ik en Joaquim. Maar we moeten natuurlijk bij het begin beginnen!
Quintie en ik zijn naar Laos afgereisd met de bus, met bijna een gratis backpack erbij (ze waren zo vriendelijk om ook alvast bij het overstappen de backpacks van twee andere die nog in de bus zaten er uit te halen, bus weg, twee backpacks rijker :s) kwamen we aan in Laos (waar ze ons beloofde dat ze de backpacks op de juiste bus zouden zetten, kreeg er weinig vertrouwen in, maar niks meer wat we konden doen), wat in eerste instantie goed vergelijkbaar is met Cambodja. We waren op weg naar de 4000 Islands, een plek met, je raad het al, een hoop eilandjes. We kwamen aan op een redelijk armoedig en vervuild strand waar allemaal bootjes stonden, deze zouden ons naar het juiste eiland, Don Det, brengen. Met zonsondergang was het een prachtige tocht naar het eiland. Het eilandje is heel klein, en eigenlijk bestaat het toeristische gedeelte maar uit 1 klein straatje. Met een gemoedelijke en relaxte sfeer is het een heerlijk eiland om gewoon een paar daagjes op te zijn. Op het eiland was een bar waar veel backpackers naartoe kwamen, daar werd de hele dag nieuwe films getoond, iedereen kon lekker liggen en met het genot van wat drankjes of eten de film kijken en kletsen met andere backpackers. Bijna iedere avond was er ook een kampvuur op het strand waar veel mensen samen kwamen, echt super gezellig! We hebben op Don Det een fietstocht gedaan naar een ander eilandje waar net wat meer locals te vinden waren, maar voor de rest vooral veel koeien, kippen en vlaktes aarde. Hebben een mooie waterval gezien en een verlaten strandtje. Volgende dag hebben we een kajaktour gedaan. Echt super mooi, zijn langs allerlei eilandjes gevaren en prachtige natuur. Op wat vissersbootjes na, was er ook helemaal niemand te zien. De natuur is hier zo mooi! Uiteindelijk na een lange tocht (helemaal kapot) kwamen we op een groot meer waar we de zeldzame rivier dolfijnen hebben gezien :)! Lunch was in een lokaal dorpje waar de gehele bevolking onder de 10 jaar ons als nieuwe vermaak had ingeschakeld en dus even tevoorschijn kwam om naar ons te komen kijken. Er zijn hier ook hele mooie watervallen! Het is zowel mooi als leuk in en rondom Don Det, en nog heel rustig qua toerisme, dus heel erg leuk om daar naartoe te gaan. Meeste mensen slaan het over, is zonde!
Maar ja, toen kwam toch het moment van de waarheid, Quintie moet richting huis! We zijn samen naar Pakse afgereisd, waar Quintie haar reis heeft vervolgend naar Bangkok en ik zou blijven. De laatste dagen miste ik Nederland toch al weer wat meer, en toen was ik alleen in Pakse. Ging kijken wat er daar te doen was, nou eigenlijk niks! Vrolijk werd ik daar niet van ;). Gelukkig ontmoette ik de volgende ochtend Joaquim en met hem ben ik de "Loop" gaan doen. Dat houdt in dat je met een scootertje meer het land in gaat naar de kleinere dorpjes, en dan met je scooter in een paar dagen van dorpje naar dorpje rijdt. Wat was dat vet zeg! Nog nooit echt scooter gereden, dus dat leek even een uitdaging, maar dat viel alles mee! Kilometerteller en bezinemeter deden het niet, maar dat mocht te pret niet drukken, zolang mijn remmen het maar deden. Die bleken later ook aan vervanging toe te zijn, maarja daar kwam ik pas achter toen ik bijna tegen een koe aanbotste. Haha, dat waren even alle gevaarlijke momenten bijeen, maak je maar geen zorgen, verder zat ik braaf met mijn lange spijkerbroek en lange mouwtjes op de scooter op een brave snelheid.
De loop gaat over het Bolavan Plateau, een wat hoger liggend gebied met veel watervallen en mooie natuur. Zo leuk, want hier komen weinig toeristen, en iedereen lijkt het nog helemaal leuk te vinden dat je daar bent. Iedereen je passeert geeft je een grote glimlach "saibadee" en zwaait naar je, helemaal leuk. Word je gewoon erg vrolijk van als je de hele dag zo vriendelijk begroet wordt. En dat de eerste dag 86 kilometer lang, dat is een goede portie vrolijke zwaaitjes (en een beetje een lamme arm). Naast de vriendelijke mensen die je begroeten, vinden honden, koeien, waterbuffels, kippen en varkens het ook erg leuk om zich even te laten zien (en dus op de laatste dag een koe die nog net ff een sprintje besloot te trekken zodat ie nog goed voor mijn scooter kon komen, gelukkig reageerde hij op mijn knullige toeter, anders werd het hij of een van de vrienden en ik in kreukels op de grond).
Deze paar dagen in de loop waren echt heel erg leuk, we zijn naar verschillende kleine dorpjes geweest. Tussen de dorpjes door zijn er een hoop echt prachtige watervallen te zien. Eerste nacht hebben bij een oud vrouwtje geslapen. Super lief vrouwtje, mams moesten we haar noemen. Helemaal blij dat er mensen waren vroeg ze al snel of we ook bleven eten. Ze haalde een menu tevoorschijn, en kwam na onze bestelling na een tijdje terug met gigantische porties van wat we wilde hebben. Ze had een krakkemikkig huisje met overal gelegenheden om van de ene kant naar de andere kant van het huis te kijken vanwege de grote kieren tussen de houten planken. Douche en toilet was daar ook een uitdaging aangezien de douche bestond uit een grote emmer met water met een bakje er in en het toilet uit een gat in de grond. Als je daar iets van privacy wilde, moest je zelf even de zelfgemaakte rieten deur (ook met kieren) voor de opening zetten. Net voordat ik ging slapen zag ik nog even leuk een muis lopen (naast alle duizenden insecten die er sowieso al waren) en zag ik nog net wat vlooien springen op mijn bed. Heerlijk geslapen dus die nacht ;), maar wel een ervaring rijker! De dag daarna zijn we nog naar wat meer afgelegen dorpjes geweest. Op hobbelige en zanderige wegen duurde het even voordat we er waren, maar alleen de weg er naartoe is het al waard! Uiteraard weer een prachtige omgeving, en iedereen die je ontmoet begroet je hartelijk en vind het maar al te leuk om zo een gekke buitenlander te zien. Ik heb mij zo vermaakt in het dorpje! We werden uiteraard wel meteen door iedereen gespot, maar ze vonden het reuze interessant dat we er waren. Iedereen de je passeert zeg lachend en een beetje verlegen hallo. Mensen schreeuwen vanuit hun huis goedendag, en kindjes beginen een hoop lawaai te maken. Sommige kindjes zijn wat brutaler dus die durven ook wat dichterbij te komen. Ik heb echt super veel foto's van kindjes gemaakt hier in Laos, zijn echt mooie kindjes en daarnaast vinden ze het ook erg leuk om op de foto gezet te worden. In een van de dorpjes maakte ik een foto van een grote groep kindjes, toen ik het omdraaide zodat ze de foto zelf konden zien kwamen ze letterlijk allemaal op mij afgerend. Terwijl ze eerst nog zo verlegen waren pakte ze nu de camera vast en probeerde iedereen zichzelf te zien op de foto, zodra ze zichzelf zagen gingen ze heel lief lachen en grinneken en trok de buurman/vrouw de camera weer naar hem/haar toe. Ze vinden het prachtig om zichzelf zo te kunnen zien. Zo leuk dat je ze zo blij kan maken met iets simpels! En ben ook blij met die mooie foto's haha :)! Ik laat het nu altijd zien bij kindjes, en eigenlijk overal dezelfde reactie. Het is gewoon lastig om je hier niet goed te voelen. Zelfs tuktukdrivers, waar je in Cambodja en Thailand nog belaagd wordt en nee niet echt als antwoord wordt gezien, reageren ze hier super vriendelijk als je lachend nee zegt, bijna verlegen. Het zou mij niks verbazen als dit ook gaat verdwijnen hier zodra er meer toeristen komen, maar op dit moment is het nog heel puur en mooi hier in het zuiden van Laos, jong en oud vind het leuk dat wij er zijn, en wij vinden het heel leuk om hier te zijn!
Tweede nacht hebben we geslapen in een dorpje waar het na 7 uur al helemaal uitgestorven was, lichten waren uit, winkels dicht. Er was nog een reataurantje open dus daar hebben we uiteindelijk gegeten (handen en voeten werk om bestelling door te kunnen geven). De dag daarna zijn we op een coffeetour geweest en een aantal mooie watervallen. Daarna zijn we teruggekeerd naar Pakse.
Ik vond het zo leuk om zoveel te zien en zo lokaal te gaan dat ik heb besloten nog een loop te doen, iets meer in het noorden. Joaquim gaat weer mee dus dat is gezellig. Zoals ik al zei dat ik in de bus toen ik begon met schrijven, inmiddels ben ik in het hostel maar het was mij een tochtje wel. We waren met de lokale bus gegaan en dat hebben we geweten. Naast het feit dat de overige inzittende het sowieso al erg grappig vonden dat we in de bus zaten, heeft de bus er uiteindelijk uren over gedaan om daar te komen (11 uur). We zijn in de bus gestapt doordat de tuktukdriver schreeuwde naar de bus dat ie moest stoppen. Verder op in de tocht wilde de bus niet meer rijden dus moesten de helft van de passagiers helpen met de bus te duwen. Bij stops kwamen er telkens hele invasies met mensen met het meest vreemde voedsel voorbij (kip op een stok, ei op stok, zakken rijst, etc.). De gehele tijd werd er heel hard verschrikkele Lao'se muziek gedraaid. Een jongen had levende insecten bij zich, om die vervolgens ergens langs de weg te laten bakken en op te eten (hij bood mij er ook een aan maar dat heb ik vriendelijk afgeslagen, Joaquim was een grotere held). Toen de laadruimte vol zat, laadde ze onze tassen opeens op de bus en bij de laatste stop was de buschauffeur tegen een huis aangereden waardoor de ramen in elkaar klapte (gelukkig twee stoelen achter ons). Hun oplossing om het gedeelte van het dak uit de bus te krijgen was door het van het huis af te zagen, dus we hebben toen met zijn allen een half uur lopen kijken hoe ze een deel van iemands huis afzaagde, die vreemd genoeg maar weinig protesteerde. Het is in ieder geval nooit saai in een lokale bus ;)! Morgenochtend vertrekken we voor de nieuwe loop, ben benieuwd :)!
- comments
Quintie Wow geweldig wat n avontuur. Haha iemands huis afzagen:). Super stoer. Komt helemaal goed met jou! Trots!
adrie en ria beljaars hallo , wat geweldig allemaal ,jij durft zo in je eentje,op een lange reis kom je een keer de eenzaamheid tegen en dan ben je een sterjke vrouw als je daar door heen komt. En zoals je ziet er komt vanzelf iets op je pad. Ga je nog naar mijn broer in Laos? Geniet maar volop van alle geweldige dingen die je tegenkomt maar pas op voor wilde koeien.
simone Good story!!!Geniet van het nieuwe scooteravontuur!!en pas op voor de koeien haha x
Nicole AMAZING!! En geweldig om te lezen!! Ik stuur je later op de dag nog even een pb! Liefs!!
Helma Sleegers Genoten van je reisverhaal van ons allen in de nachtdienst. Helam, Janine, Nicky, Ullie en Melanie