Profile
Blog
Photos
Videos
Fraser Island - 1770 - Airlie Beach - Magnetic Island - Mission Beach - Cairns - Home!
Cairns, Queensland
Hallo allemaal!
Hier weer een blogupdate vanuit het verre maar vooral zo mooie Australië! We komen bij het laatste hoofdstuk van m'n reisblog aan, want morgen vlieg ik naar huis... Na 9 maanden lang reizen, veel nieuwe ervaringen, vrienden en prachtige bestemmingen is het tijd om weer terug te keren naar Nederland. Met een gemengd gevoel neem ik afscheid van Australië: ik zou nog zo graag nieuwe plaatsen in Australië willen zien, doen waar ik zin in heb (geen drukke en volle agenda), nieuwe mensen ontmoeten etc. Aan de andere kant heb ik ook heel erg veel zin om iedereen weer te zien. Laten we zeggen dat ik m'n visum voor een tweede jaar heb, dus dat het er misschien ooit wel van komt dat ik terug ga naar Australië!
Morgen vlieg ik dus terug naar huis, ik zal jullie even op de hoogte stellen van m'n reisschema.
Ik vlieg met Cathay Pacific en m'n eerste vlucht vertrekt om 7.30 lokale tijd vanaf Sydney. Ik kom dan om 15.15 lokale tijd aan in Hong Kong en heb er dan al 9 uur en 45 minuten opzitten in het vliegtuig. Vervolgens moet ik in Hong Kong 9 uur lang wachten (bleh!!) voordat ik om 00.15 uur het vliegtuig naar Amsterdam pak en daar om 6.40 uur lokale tijd aankom, na 12 uur en 25 minuten gevlogen te hebben. Een lang reisschema, maar het gaat helemaal goedkomen! Wie weet betaal ik in Hong Kong nog voor een 'rest room' om even een lekker tukkie te doen, of ga ik de stad Hong Kong nog in als dat kan. Ik kreeg van een Nederlands meisje die ik in Nieuw Zeeland ontmoet heb nog een berichtje of ik zin had om een kopje koffie te drinken op Hong Kong Airport, aangezien zij daar ook is. Toevallig! We moeten even kijken hoe we dat gaan aanpakken, aangezien zij in de arrival terminal zit en ik in de transfer zone, maar wie weet kunnen we bijkletsen. Daarnaast vlieg ik vanaf Hong Kong samen met Reinout, die ik in Byron Bay ontmoet heb en daarna weer in Cairns. Wat vet grappig is, is dat hij zo ongeveer dezelfde reis als ik gedaan heb. Hij zat ook op de Avatar boot, heeft op een boerderij bij St. George gewerkt, zat samen met mij op de Prodive boot in Cairns, heeft de Dandenongs in Melbourne bezocht en heeft de Stray bus in Nieuw Zeeland gedaan. Echt bizar gewoon. Haha! Ik heb in die 9 uur dus nog wel wat gezelschap, dus dat is fijn.
Goed: wat is er in de tussentijd eigenlijk allemaal nog gebeurd hier in Australië? Ik zal het jullie eens snel vertellen. De vorige keer waren we gebleven bij Rainbow Beach: daar zat ik te wachten op m'n Fraser Island tour die de volgende dag zou beginnen. De dag voor de tour hadden we een briefing waarin we op de hoogte gesteld werden van de gevaren van Fraser Island, het besturen van de four wheel drive auto's en nog veel meer. In de briefing werd ons verteld dat je nooit alleen op pad mag gaan, aangezien Dingo's je aan kunnen vallen (dingo's zijn wilde honden). Ook mochten we op het kamp waar we verbleven absoluut niet fluiten en niet in het vuur spugen. Het kamp is een Aboriginal gebied en de mensen daar geloven dat je door fluiten en spugen in het vuur de boze geesten aanlokt. De paar keren dat mensen dit wel gedaan hadden gebeurden er de volgende dag ernstige ongelukken, zag je rare mensen op foto's die genomen waren of ging het vuur ineens uit en wilde het niet meer aan. Niet fluiten en in het vuur spugen dus! Bij de briefing kregen we ook ons groepje te zien waarmee we samen een auto zouden moeten besturen. Ik zat bij Ellen en Philine in het groepje, samen met nog een Nederlandse jongen Justin, een Duits meisje Romy , twee Engelse meisjes Rachel en Jenna en een Engelse jongen Jack. In totaal dus 8 mensen in de auto. We moesten de volgende ochtend vroeg verzamelen om alles klaar te maken voor vertrek. Met ons groepje deden we een auto check, vulden we de watertank, haalden ons eten op en propten onze kleine rugzakjes in de achterbak van de auto. Na dit alles was het zo ver: we gingen op weg naar Fraser Island! In een colonne van auto's die de leader car met daarin onze gids volgden, reden we naar de ferry en maakten we de overtocht naar Fraser Island. Daar aangekomen begon het avontuur direct, want gelijk moesten we door het mulle zand rijden, langs de zee. Prachtig dat het was! We kwamen tijdens onze rit naar de lunchplek gelijk al een Dingo (wilde hond) tegen. Philine had haar wildlife momentje direct al te pakken, haha! Aangekomen bij de lunchstop maakten we onze wrap klaar die we op het menu hadden staan. In de koelbox die we meegekregen hadden stond voor elke dag wat we moesten maken. Handig! We hadden een gezellige lunch met z'n allen en vertrokken vervolgens naar Lake Mkenzie. Een prachtig helder aqua blauw zoetwatermeer. Om er te komen moesten we met onze auto's door de binnenlanden rijden. Een moeilijke trip om te maken met de auto, omdat het zand er ontzettend mul is en er ook aardig wat hellingen en afdalingen waren. Toen we eindelijk bij het meer aangekomen waren, konden we onze ogen bijna niet geloven. Wat was het prachtig daar! We namen een lekkere duik in het meer, scrubden onze benen en armen met het zand (zachte huid!!!) en maakten wat leuke onderwaterfilmpjes en foto's. Rond 15.00 was het tijd om naar het kamp te keren. Het was nu mijn beurt om te rijden. Spannend en best een beetje nerveus reed ik het stuk door de binnenlanden. Met een paar haperingen ging deze moeilijke rit toch nog best aardig. We kwamen aan bij het strand en genoten, rijdend langs de zee, van de zonsondergang. Super! We kwamen in het donker aan bij het tentenkamp en daar brandde het kampvuurtje al gezellig. Ellen, Philine en ik zochten met z'n drietjes een tentje uit waar we de komende twee nachten in zouden vertoeven. Het was een klein twee persoons tentje met een heel dun matje onder de tent, dat als ons matras diende. Niet heel comfortabel en warm, maar voor twee dagen was dit best te doen. We begonnen met onze groep te koken en hadden een gezellig diner. In de avond zaten we gezellig bij het kampvuur en hadden we leuke gesprekken. We maakten het niet ál te laat, aangezien we ook nog graag van de volgende dag wilden genieten. De volgende dag vertrokken we vroeg en gingen we op weg naar 'Indian Head', een groot lookout punt waar de Aboriginals op captain Cook hadden staan wachten toen hij Fraser Island ontdekte. Op onze teenslippers klommen we de ietwat ruige tocht omhoog en genoten we van het mooie uitzicht. Vanaf dit lookout punt had je prachtig uitzicht op de zee. Doordat het walvis seizoen aangebroken was, hadden we kans om een walvis te spotten. Jammer genoeg lieten de walvissen het afweten en keerden we terug naar onze auto's zonder een walvis gezien te hebben. We zetten onze tocht voort en reden met onze four wheel drive auto's weer over het strand, op weg naar de champagnepools: super mooie meertjes aan de rand van de zee. Ellen en ik dobberden wat in het lekkere water en probeerden daarna nog wat aan onze tan te werken. Rond 12.00 vertrokken we weer met onze auto's om wat te lunchen. Na de lunch bezochten we Ellie's Creek. Een zoet water beekje dat vanuit de binnenlanden van Fraser Island naar de zee stroomt. Nog zo'n super mooie spot op Fraser Island! Nadat we dit beekje bezocht hadden, zochten we met de hele groep nog wat pippies (een soort van mosselen) op het strand. Doordat ze zich ingraven in het zand en hierdoor een soort van cirkel in het zand achterlaten, kun je ze gemakkelijk vinden. Nadat we er een hele bult verzameld hadden keerden we voor de laatste keer terug naar het kamp: klaar voor een nieuwe gezellige nacht! In de avond hadden we steak op het menu staan en ook bakten we onze verzamelde pippies op de barbecue. We zaten weer tot laat bij het kampvuur en dansten in de geluidsdichte disco 'Winkies'. De volgende ochtend was het tijd om het kamp te verlaten en om vervolgens het oudste meer van Fraser Island te bezoeken. Sommige mensen namen een lekkere verfrissende duik en vervolgens gingen we op weg naar een klein dorpje waar we weer onze lunch maakten. De groep was behoorlijk tam die dag, aangezien iedereen een heel latertje gehad had. Na de lunch was het alweer tijd om terug te keren naar het vaste land.. Ongelofelijk hoe snel deze leuke drie dagen weer voorbij gevlogen waren!
We verbleven nog een nachtje in het hostel in Rainbow beach en namen de volgende dag de bus naar Town of 1770 / Agnes water. Wat heel toevallig was, was dat ik in het hostel in Rainbow Beach een jongen uit Nijverdal tegenkwam die bij de Sallandse Wegenbouw gewerkt had. Hij kende NTP ook en gaat ook elk jaar naar de Stoppelhaene. Echt ongelofelijk hoe klein de wereld toch weer is. Goed, Philine nam om 14.00 uur de Greyhound bus naar Agnes water, maar Ellen en ik moesten nog wachten tot 19.00, omdat dan de enige Premier bus kwam. Niet heel leuk om in Rainbow beach te wachten, want er is echt helemaal niks te doen daar en het regende er de hele dag. Gelukkig hadden meer mensen van Fraser Island het 'wacht probleem', dus dit was de perfecte gelegenheid om films en foto's van Fraser uit te wisselen. Eindelijk kwam om 19.00 ook voor ons de bus en werden we om 00.15 ergens langs de kant van de weg in het donker gedropt. Onze travel agency had gezegd dat we voor deze stop het hostel zouden moeten bellen voor een pick-up, aangezien deze halte van de Premier bus heel afgelegen langs een snelweg in het donker ligt. In de middle of nowhere dus. Ellen en ik hadden beiden het hostel gebeld, maar er werd steeds gezegd dat we voor de deur afgezet zouden worden. Toen de Premier bus toch op deze plek stopte had ik toch wel even iets van: oké en nu? Toen we onze spullen uit de bus gepakt hadden zagen we iets verderop wat busjes staan. Misschien was dit een pick up die we zouden kunnen nemen? Een warrige scheldende vrouw die de auto bestuurde maakte ons duidelijk dat dit inderdaad een pick up was die ons naar het hostel zou kunnen brengen, maar wel voor 15 dollar. Gelukkig hadden Ellen en ik deze gereed en werden we rond 1.00 uur eindelijk gedropt bij ons hostel. Wat een reis toch weer! De volgende ochtend gingen we met z'n drietjes op onderzoek uit in Agnes Water. We dronken een koffietje met een Duitse jongen, Kalle, die we op Fraser Island ontmoet hadden en in de middag maakten Ellen Kalle en ik nog een lekkere strandwandeling. De volgende dag namen Ellen en Philine een surfles en maakte ik weer een wandeling over het strand met Romy (het meisje van Fraser Island) die ik toevallig tegenkwam. Zo leuk en toevallig hoe je steeds meer mensen kent gedurende de East Coast! In de avond vertrok Philine rond 19.00 uur met de bus naar Airlie beach en vertrokken Ellen en ik om 00.15. Na een lange lange rit arriveerden we om 9.30 uur in Airlie beach. De laatste bestemming waar we met z'n drietjes zouden zijn! Philine stond ons al op te wachten en samen liepen we naar ons hostel en checkten we in. De eerste dag in Airlie beach childen we lekker aan de lagoon, liepen Philine en ik even naar de haven en aten we 's avonds gezellig bij ons hostel. De dagen in Airlie waren geweldig! We relaxten aan de lagoon, spraken af met mensen die we kenden van Fraser of een andere plek aan de East Coast, dronken biertjes op het 'biertijd tijdstip' (16.00 uur), wonnen de pubquiz in de Down Under bar (100$ bar voucher!) en genoten van de kakkerlakken in onze hostelkamer. De laatste avond in Airlie dronken we wat met Mark, Lucy en Emilie die we allemaal kenden van Fraser en uiteraard schreven ze allemaal in m'n boekje. Daarna maakten we met z'n drietjes een heerlijke risotto en toen was het na nog een laatste wijntje samen, tijd om naar bed te gaan. De volgende ochtend stonden we vroeg op en zwaaiden Philine en ik Ellen uit, die de airport shuttle naar het vliegveld nam en die dag naar huis vloog. Tegen 10.00 uur nam ik ook afscheid van Philine, want zij nam de bus naar Cairns en daarna het vliegtuig naar Melbourne, om vervolgens met de trein weer terug te keren naar Heywood om daar in de wijngaarden te gaan werken. Dat was dus het einde van de drie musketiers! Ongelofelijk wat we samen allemaal meegemaakt hebben. Van druiven plukken in Heywood tot katoen farming in St. George tot feesten en genieten op de East Coast. Super!!!
Na de uitzwaaisessie was het voor mij tijd om alleen verder te reizen. Een dag na het afscheid van Philine en Ellen zou mijn trip naar de Whitsundays beginnen; een mooie aangelegenheid om nieuwe mensen te ontmoeten. Op 23 mei vertrok ik rond 12.00 uur met 24 andere mensen vanaf de haven van Airlie Beach naar de Whitsundays. Onze katamaran boot, de Avatar, werd bestuurd door Rob. Dan was er nog Sam, de deckhand en Tom de kok die deel uitmaakten van de crew. Aardig waren ze! Op de boot genoten we van het uitzicht en de zon en kletste ik met de verschillende leuke mensen. Het waren eigenlijk voornamelijk meisjes op de boot: er waren drie koppels, één jongen en de rest van de groep waren meisjes. In totaal zaten we met 25 man op de boot. Het slapen op de boot was best krapjes. Je moest met nog iemand in een klein twijfelaars-size bedje slapen. Ik sliep met een Duits meisje in de keuken. Krap, druk en warm! Toch ook wel weer een leuke belevenis, zo slapen op een boot. De eerste dag stopten we op een mooi eiland en deden daar een wandeling en wat spelletjes op het strand. Na het diner deden we 'get to know eachother-spelletjes', wat ook hilarisch was. We stonden de volgende ochtend vroeg op en vertrokken naar de eerste snorkelspot. In de ochtend had de crew ons verteld dat we het jammer genoeg niet zouden redden naar het bekende White haven beach, aangezien de zee heel wild was en het weer stormachtig. Jammer, maar helaas. Die dag snorkelden we op verschillende spots; prachtig! Er was nog wel een incidentje met een van de meiden op de boot. We waren aan het snorkelen en we moesten schreeuwen als we een schildpad zouden zien. Dat meisje was aan het snorkelen en toen ze een schildpad zag kwam ze boven en schreeuwde ze uiteraard dat ze er eentje gespot had. Tot grote schrik was er toen niemand van de Avatar boot meer te bekennen en dobberde ze in haar eentje in de zee. Gelukkig kwam er een klein bootje voorbij varen die haar gezien had en haar vroeg bij welke boot ze hoorde. Toen ze die mensen op dat kleine bootje vertelde dat ze op de Avatar boot zat, ontfermden die mensen zich over haar. Want: de Avatar boot was al lang en breed weg! Via de radio werd er contact opgenomen met de Avatar dat zij een passagier misten en zo kwam het allemaal toch nog goed. Maar o o o wat erg!! Dat meisje vond het allemaal wel grappig, maar ik had er zeker een klacht over ingediend als ze mij alleen dobberend in de zee achtergelaten hadden! Apart van dit incident hadden we een super leuke dag en zagen we mooie dingen. Tegen het eind van de middag voeren we terug naar Airlie Beach, om daar dicht in de buurt het anker uit te gooien. Op die manier hoefden we in de hele vroege ochtend geen ruige overtocht te maken. Er waren nogal wat zeezieke mensen op de terugweg naar Airlie Beach. Wat een enorme golven! Veilig kwamen we aan en in de avond aten we weer gezellig samen en hadden we leuke gesprekken en deden we drankspelletjes. Ik had trouwens nog een heel bizar gesprek met een Nederlands meisje. We hadden een standaard gesprek over waar we vandaan kwamen. Toen ze vroeg waar ik vandaan kwam zei ik dat ik uit een heel klein dorpje in Overijssel kom, die ze toch niet kent. Ze antwoordde dat ze inderdaad helemaal geen stad of dorp in Overijssel kende. Of wacht: ze kende één dorpje. 'Luttenberg?' zei ze vragend. Ik kon m'n oren niet geloven. Hoe kende ze dat nu weer? Ze vertelde me dat ze daar heel veel gekampeerd heeft op Vakantiepark de Luttenberg. Laat mij nu net receptioniste zijn op Vakantiepark de Luttenberg… Sjongejonge ongelofelijk toch!
De volgende ochtend was het alweer tijd om terug te keren naar Airlie beach. Jammer! In de avond was er een afterparty van onze boot in de club Phoenix. Onze hele boot was aanwezig, inclusief de crew. Op onze boot zaten al 24 mensen die weer andere mensen kenden die ook naar Phoenix kwamen en zo ontstond er een hele leuke grote groep waarmee we een gezellig feestje vierden! De volgende dag vertrok ik om 9.30 uur met de bus naar Townsville, vanwaar ik de ferry naar Magnetic island pakte. Ik heb nog nooit zo'n heftige ferry tocht meegemaakt zeg! De boot naar Terschelling is wel eventjes wat anders, hahaha. Dikke vette golven en grote splashes met water die op het dek kwamen, waardoor ik en mijn tas drijfnat de boot verlieten. Ach, wat verfrissing op z'n tijd is ook wel goed ;-) Aangekomen op Magnetic pakte ik de bus en de ietwat chagrijnige buschauffeur dropte me af bij het koala village hostel in Horseshoe bay. Een super leuk en mooi hostel waar je in hutjes slaapt en waar een koala sanctuary bijgelegen is. Bij aankomst had ik direct leuk contact met drie jongens, Rick, Rich en Tavish. We praatten wat en we spraken af om 's avonds mee te doen aan de trivia wedstrijd. In de bus was ik een Duits meisje tegengekomen waarmee ik in de middag het kleine schattige dorpje eens ging bekijken. We maakten een strand wandeling en liepen vervolgens door het grote vlinderbos dat dicht bij ons hostel gelegen was. Wat was dat onwerkelijk zeg! Duizenden vlinders die in dat bos op takken zitten en opvliegen wanneer je langs loopt. Echt heel erg mooi! In de avond deed ik uiteraard mee met trivia en jawel, de gouwe ouwe 'Here 4 Beer' naam deed het nog steeds goed. We wonnen weer eens een grote jug met bier en we hadden een hele gezellige avond. De volgende ochtend deed ik samen met het Duitse meisje Marie de tour door het bijgelegen sanctuary. We knuffelden een koala, hielden een slang vast, bewonderden kakatoes, wombats en nog veel meer Australische wildlife dieren. In de middag deed ik samen met Rick, Tavish, Rich, Sam en Alex de wandeling naar The Forts. Gedurende de wandeling kon je allemaal bunkers enzo bewonderen die overgebleven waren van de oefeningen tijdens de Tweede Wereldoorlog. In de avond deden we weer mee aan het entertainmentprogramma: dit keer was het pictionary. We wonnen wéér jugs met bier (het wordt nu onderhand wel heel bizar met dat winnen van drank). Die avond was er een hele mooie maan en Tavish Rich en ik besloten nog even naar het strand te gaan. We zagen verschillende wilde dieren en hadden goede gesprekken. De volgende dag was het tijd om weer te vertrekken naar een nieuwe bestemming: Mission Beach voor mij. Rick en Tavish zouden daar ook heengaan, maar Rich zou direct doorrijden naar Cairns. In Mission Beach heb ik een mooie strandwandeling gemaakt, lekker gelezen, bijgeslapen en wat winkeltjes bekeken. Ik denk dat dit voor mij het minst leuke dorpje van de oostkust was. Veel backpackers stoppen er om een skydive te doen, maar aangezien ik deze al gedaan heb in NZ sloeg ik deze kans even over. Na twee nachten Mission Beach pakte ik m'n laatste premier bus, op weg naar Cairns. Ik kwam aan in de avond en ik kreeg van veel verschillende mensen die ik op de oostkust ontmoet had en die ook in Carins waren berichtjes om wat te gaan drinken: super leuk! Ik besloot voor een drankje met Lucy en Emilié te gaan. Ik had niet zo veel zin om helemaal tot laat los te gaan in Gilligans, aangezien ik me niet helemaal fit voelde. De volgende dag, zondag, werd ik wakker met keelpijn en had ik last van m'n oren en m'n hoofd. Ik deed wat vitamine boodschappen, deed een lang middagdutje en ging vroeg naar bed om klaar te zijn voor de duikcursus die de volgende dag zou beginnen.
Op maandagochtend werd ik opgehaald door Prodive en keek ik video's over duiktheorie en maakten we toetsen. In de middag begon de zwembadsessie: hoe installeer je je tank, je bcd (je duikvest) etc. Nadat we dit behandeld hadden, gingen we het water in. We moesten verschillende proefjes doen in het water, zoals je masker helemaal afdoen onder water, je mondstuk vinden als je deze kwijtraakt, voelen hoe het voelt als je tank leeg is, welke signalen je onder water gebruikt etc. We moesten ook verschillende oefeningen doen met je buddy, maar jeetje wat had ik een pech met mijn buddy. Een of andere Samurai uit China die geen enkel woord Engels kon spreken. Hij deed steeds juist de verkeerde dingen en dat maakte mij nou niet heel blij. Het moment kwam daar: we moesten afdalen naar de bodem van het zwembad. 7 meter diep! Ik had de duikleraar op de hoogte gesteld van m'n verkoudheid en samen probeerden we af te dalen naar beneden. Rustig aan, zodat ik de druk op m'n oren aan zou kunnen en m'n oren steeds zou kunnen klaren. We gingen naar beneden, maar na 2 meter deden m'n oren ontzettend veel pijn. Ik probeerde te klaren, maar dit lukte niet. Rustig weer naar boven, nog en keer naar beneden. Nee.. na een aantal keer proberen besloot ik te stoppen. Ik kon m'n oren niet klaren en ze deden enorm veel pijn hoe meer ik naar beneden ging, dus het was een beter plan om de duikcursus een andere keer te starten. Met neusspray, strepsils en vitaminepillen kwam ik de week door. In principe voelde ik me op en top, alleen deden m'n oren nog steeds veel pijn! Ik hoorde mezelf steeds luid praten en ook met de pijn was het nog niet helemaal gedaan. Ik besloot daarom wel mee te gaan op de boot, maar dan om lekker te snorkelen! Ook mooi: en al helemaal mooi bij de Great Barrier Reef! Toen ik door het Pro Dive busje werd opgehaald en uit het busje stapte keek ik recht in de ogen van Reinout: een jongen die ik in Byron ontmoet had en die precies dezelfde vlucht als ik naar huis toe heeft. Wat een ongelofelijke toeval toch weer! Gottegod het kon toch niet gekker worden. We kletsten leuk en ook met de andere mensen op de boot had ik leuke gesprekken. Het was echt een leuke groep! We voeren in de ochtend rond 7.00 uur weg uit Cairns en toen begon onze tocht. Ik deed maar liefst 11 snorkelsessies, waarvan één in het donker met haaien! Super om te zien. Ik was helemaal geobsedeerd door de haaien die steeds maar om de boot bleven cirkelen en mij zelfs even van heel dichtbij kwamen bekijken. Tijdens m'n snorkel avonturen heb ik Nemo gezien en heb ik zo'n 5 minuten met een grote schildpad meegezwommen. Geweldig! De boot was best luxe en het eten ook. Vooral voor een backpacker die op instant noodles leeft, hihi. Er werd steeds verse cake gebakken, er was verse fruitsalade, yoghurt, eieren, spek, verschillende salades en soep voor lunch en nog veel meer lekkers. Mmmm! Bij terugkomst in Cairns deden we 's avonds nog even een drankje met heel de groep, wat ook heel leuk was. Ik ben toch blij dat ik meegegaan ben, ook al heb ik niet kunnen duiken!
Voor de rest van m'n tijd in Cairns heb ik vooral opgetrokken met de mensen die ik tijdens m'n East Coast trip ontmoet had. Ik kende Rick, Rich en Tavish van Magnetic Island, en die namen Sarah en Robin op een avond mee. De jongens stelden Sarah en Robin aan me voor, maar ik kende ze al lang van Airlie Beach! Zo voegden zich steeds meer mensen bij onze club. Soms deden we leuke dingen met z'n allen, en soms spraken we apart af met elkaar. Zo ontzettend leuk! Zo had ik een gehaktballenafspraak met Rick (we maakten lekkere Nederlandse gehaktballen voor de bbq), childen we met de hele groep aan de lagoon, had ik goede gesprekken met Tavish, speelden we honderdduizend potjes pool uit verveling, dronk ik koffietjes met Bas en Rick bij de coffeeclub, hielden we met z'n allen een barbecue, dronken drankjes in de altijd gezellige en bruisende club Gilligans, had ik een leuke middag met Rich aan de haven, deden we met z'n allen mee aan de partybus kroegentocht en hielden we een Lion King en Forest Gump film avondje. Wat was het ontzettend leuk om zo'n grote groep mensen om je heen te hebben en steeds leuke dingen mee te doen! Allemaal zaten in we in het hostel 'Koala's', dus je kwam altijd wel iemand tegen waarmee je iets leuks zou kunnen doen. Op 14 juni ben ik nog met Rick en Rich uit eten geweest en de volgende dag vloog ik vanaf Cairns naar Sydney. In het hostel had ik nog weer een Belgische jongen ontmoet die in precies dezelfde vlucht zat, dus met hem heb ik lekker zitten kletsen op het vliegveld. Aangekomen in Sydney nam ik de shuttlebus naar m'n hostel en had ik nog weer contact met een Duits meisje die ook haar belasting terug moest vragen. Aangezien mijn tax aanvraag de vorige keer geweigerd was, moest ik het nog een keer doen, dus we hielden contact. Gisteren ben ik samen met dat meisje naar het tax back office gegaan en hebben we verder nog wat leuke dingen geshopt. Ik ben gisterenavond nog helemaal naar het opera house gelopen en heb 's avonds in bed nog een film gekeken. Vandaag pak ik de laatste spulletjes in, check ik mij online in, regel m'n trein naar het vliegveld en ga ik nog wat drinken met Sarah. Sarah had last minute besloten om van Sydney naar Cairns te vliegen om hier te gaan werken, dus het is vet leuk om nog even te meeten!
Dit was het dan.. De laatste update van de avonturen van Jet. Ik heb enorm veel van m'n reis genoten! Ontzettend mooie dingen gezien, nieuwe (farming!) ervaringen opgedaan, mijn Engelse vocabulaire flink uitgebreid, veel over mijzelf en andere mensen geleerd.. Echt: ik had het voor geen goud willen missen! Ik ben ontzettend dankbaar en blij dat ik dit allemaal heb mogen meemaken en heb me tijdens m'n reis ook zo vaak beseft hoe goed ik het thuis heb en wat voor fijne familie en vrienden ik heb. Berichtjes die ik tijdens mijn reis heb mogen ontvangen van mensen die me vroegen hoe het met me ging: dat heeft me echt ontzettend goed gedaan! Dankjewel allemaal en tot heel snel in Nederland!
Dikke knuffel xxxxxxx
Jet
- comments
Annette Jansen Holleboom Lieve Jet een heeeeeele goede terugreis gewenst en "see you op SCHIPHOL" (ik kan nie wachten je weer te zien..) Dikke kussen mama XXXXXXXXXXXX
Tonnie JANSEN Hoi Jet, Mooie verhalen ik ben blij dat ik je binnen een paar dagen terug zie. Een goede terugreis toegewenst alle goeds en veel liefs van oma