Profile
Blog
Photos
Videos
Hoi allemaal!
Hier weer even een berichtje vanaf de andere kant van de wereld! Best wel lang geleden dat ik geschreven heb: ik heb niet altijd tijd gehad om met m'n laptop op het internet te kunnen. Gelukkig heb ik alle verhalen steeds offline op m'n laptopje bijgehouden. Omdat het al een tijdje geleden is dat ik m'n blog ge-update heb, heb ik besloten om m'n verhalen even in twee delen te posten. Over een paar dagen kunnen jullie het laatste deel van m'n avonturen in Nieuw Zeeland lezen!
Goed: waar was ik de vorige keer eigenlijk gebleven? Oh ja: de laatste keer had ik de Skydive in Franz Josef gedaan! Samen met een groepje andere meiden bleef ik daar één dag langer, in de hoop op mooi weer voor een skydive.. En mooi weer hadden we! Yes!
5 november Franz Josef - Wanaka
De dag na de skydive stond ik samen met de andere meiden (Jana, Maud, Renate en ik) vroeg op om de intercitybus te pakken naar Wanaka. Die hadden we zelf geboekt, omdat er die dag geen Straybus naar Wanaka zou gaan. We zouden anders nóg een nacht in Franz Josef moeten blijven, en als we dat zouden doen, zouden we weer niet langer in Wanaka kunnen blijven. Snappen jullie het nog? Haha! Nou, gelukkig ging alles volgens plan en hadden we een relaxte en vlotte busreis. Bij aankomst in Wanaka waren we zo ontzettend blij dat we die extra dag hadden! Het weer was prachtig en toen we uit de bus stapten, zagen we van ver het prachtige meer al. We checkten snel in, dumpten al onze spullen in ons gezellig knusse 8 persoons-hostelkamertje en besloten toen als een speer naar het meer te gaan. We kletsten de hele middag, lagen lekker in de zon en haalden allemaal een lekker ijsje. Toen het wat kouder begon te worden besloten we langzaam aan weer terug naar het hostel te lopen. Onderweg bekeken we wat winkeltjes en als laatst deden we met z'n allen nog even boodschappen zodat we 's avonds een lekkere risotto konden maken. Na het lekkere eten (wat je bijna geen backpackersmaal meer kon noemen i.v.m. de Parmezaanse kaas die achteraf 9 dollar kostte omdat we geen spaarkaart hadden: ughhhh) dronken we nog een koppie thee op onze kamer. We zaten net aan ons lekkere theetje toen ons mannelijke kamergenootje even binnenkwam om iets op z'n bed te leggen. Toen hij weg was hielden we het niet meer: wat een vreselijke stank! Na 5 minuten rook het nog steeds naar de ergste zweetvoeten die je ooit geroken hebt. We probeerden alles om de geur te bestrijden en na een tijdje hadden we er gewoon de slappe lach van.. Snel maar proberen te slapen, voordat ons mannelijke kamergenootje weer binnen zou komen! ;-)
6 november Wanaka
Toen we de volgende ochtend wakker werden, waren we stiekem blij dat de zweetvoetenman bezig was om z'n spulletjes in te pakken. Yes! Uitzicht op een kamer met frisse lucht maakte onze dag helemaal goed. Maar niet alleen daarom hadden we allemaal een lach op ons gezicht: Jana, Renate Maud gingen vandaag een Skydive doen! Waaaah! Ik besloot ook m'n bed maar uit te gaan en samen met de meiden te ontbijten. Toen ze vertrokken op weg naar hun skydive nam ik een lekkere uitgebreide douche. Heerlijk om ook een ochtend eens lekker op mezelf te zijn! En oh ein-de-lijk eens een douche die voor een beetje normale mensen gemaakt is. Ik sta nu al 3,5 week onder douches die ongeveer op schouderlengte aan de muur vast zitten. Zie je voor me hoe ik me elke keer onder die veel te lage douches sta te wurmen als een of ander halvegare? Wat een luxe om gewoon rechtop te kunnen staan zeg! Na m'n lekkere uitgebreide douche heb ik bijna 2 uur als een prinses zitten Skypen en toen waren de meiden al weer terug van de skydive! Samen lunchten we op het balkon van het hostel en besloten toen om een wandeling te gaan maken op de Mount Iron. Super mooie uitzichten en een prachtige wandeling was het! Bij terugkomst in het hostel waren Marlon, Nicolien en Colette aangekomen met de nieuwe Straybus vanuit Franz Josef. Om onze hereniging te vieren besloten we om uit eten te gaan bij een super leuk en goedkoop tentje aan het meer. Gezellig!!
7 november Wanaka - Queenstown
Veeeeeel te vroeg stonden we op om onze backpack weer vol te proppen en ons te haasten om op tijd te zijn voor de Straybus. Op ons rooster stond dat de bus om 7.50 uur zou vertrekken naar Queenstown. Toen we, allemaal bepakt en bepakt, hoorden dat de bus om 12.00 vertrok waren we een béétje chagrijnig. Ach. Even weer schakelen en toen samen met Nicolien lekker tot 12.00 uur op de bank liggen chillen. Ook niet verkeerd! Met een nieuwe chauffeuse, Sherlock, gingen we op weg naar Queenstown. Na een prachtige busrit kwamen we aan in Queenstown. Jeeeeeej! We hadden een super mooie kamer met een klein balkonnetje met leuk uitzicht op de stad. In de avond gingen Maud, Renate, Nicolien en ik naar Loco om daar voor een backpackersdealtje te eten. Twee taco's voor 5$. Relax! Het mooie was dat de bediening zo slecht was dat ze de helft van onze bestelling vergeten waren. Hierdoor kregen we uiteindelijk 6 taco's in plaats van 4 en als goedmakertje allemaal een gratis cider van 9$ en óók nog eens een portie nacho's. Wij hadden helemaal niet het gevoel dat we lang aan het wachten waren, want we waren gezellig aan de klets. Een echte win-win situatie dus! Toen we met ons buikje vol weer terug waren op onze kamer, besloten we een gezellig meidenavondje te houden. Dekens, kussens, thee, chocola en een filmpje op de Ipad van Nicolien en het avondje was compleet!
8 november Queenstown
Uitslapen!!! Oh wat heerlijk! Nadat we ons allemaal lekker fris en fruitig gedoucht en klaargemaakt hadden, ging ik met Jana Renate Maud en Nicolien naar een knus marktje in Queenstown. Allemaal leuke kraampjes langs het meer, live muziek, mooi zonnetje. Echt een vakantiegevoel! We snuisterden langs de kraampjes, dronken koffie bij chocolatier Patagonia [waar we later in de week nog veeeeeeeel vaker zouden komen], bezochten allemaal andere winkeltjes in Queenstown, lunchten ergens en gingen vervolgens naar het park. Daar maakten we een mooie wandeling en zaten we met z'n vijfjes lekker te genieten op een bankje. Een oud Australisch vrouwtje kwam naar ons toe met de vraag of ze een foto van ons zou mogen maken, omdat ze vond dat we daar zo leuk en knus zaten met z'n allen. Haha, vet leuk! We spraken nog eventjes met haar en besloten toen door te lopen. We liepen door de rozentuin en daar lagen we ook nog een lange tijd lekker languit in het gras. Het was echt warm en we lagen allemaal in onze hempjes te zonnen. Wat een verschil qua weer hier in Nieuw Zeeland zeg; niet normaal. Languit in het gras fantaseerden we over de hamburger die we 's avonds zouden nemen in het meest beroemde hamburger restaurant in Nieuw Zeeland. We zouden de Fergburger gaan proeven: woaahhh. We bestudeerden de menukaart online en maakten elkaar helemaal gek over die burger. 's Avonds was het moment suprême daar: we gingen de FERGBURGER eten. Vanuit ons balkon in het hostel konden we de lange rij al zien. Wat een mensen en wat een drukte voor die tent! We plaatsten heel slim een telefonische bestelling en hoefden zo niet zo lang in de rij te staan. Wat een gelukkie toen er ook nog een tafel vrij kwam waar we aan konden zitten! Na de (serieus) beste burger OF … THE… WORLD rolden we als tonnetjes terug naar ons hostel. Sjongejonge we moesten allemaal echt bijkomen van die burger. Op onze kamer hadden we gezellige Nederlandse (foute) muziek op van de toppers, dronken we ciders en wijn en maakten we ons klaar om op stap te gaan! Zo leuk! We gingen eerst naar club Loco, waar we onze hele oude bus weer ontmoetten inclusief buschauffeuse LEGO! Jeeeeeeeeee! We dansten, maakten lol, dronken en gingen toen door naar verschillende andere clubs. Wat een super avondje hadden we! Tegen 1.30 besloten we terug te gaan naar ons hostel, aangezien we de volgende ochtend om 6.45 zouden vertrekken en onze hele kamer nog een grote vette puinzooi was. Maar: dit keer moesten we écht voor het laatst afscheid nemen van Lego en de anderen van onze bus. Zij zouden de volgende dag weer richting het noorden gaan, en onze groep zou Deep South reizen. Nadat iedereen een dikke knuffel gehad had van lego en we nog één keer schik hadden over Ann en al die andere domme grappen, slenterden we naar het hostel, waar we direct in een diepe slaap vielen.
9 november Queenstown - Gunn's Camp
PIEP PIEP PIEP PIEP PIEP wat een heerlijk geluid, zo'n vroege wekker. Met lichte tegenzin (uhum), maakten we ons allemaal klaar om Queenstown te verlaten en naar het meest zuidelijke deel van Nieuw Zeeland af te reizen. Dit keer weer met een andere buschauffeur: Carlyn. Een stoere grote man die allemaal sjaaltjes om z'n polsen en z'n nek draagt. We reisden eerst af naar het stadje Te Anau, waar we tickets kochten voor Milford Sound, eten insloegen voor de avond en we mensen oppikten die weer op de bus zouden stappen. Laat daar nou Cynthia, een meisje waar we tot en met Franz Josef mee gereisd hadden, weer op de bus stappen!! Vet leuk om elkaar weer te zien! Cynthia had vanaf Franz Josef een eigen bus geboekt om zelf de Milford Sound track te wandelen en we dachten allemaal dat we elkaar niet weer zouden zien. Vet leuk dus! We maakten een lange busreis richting Milford Sound, maar oh wat was het uitzicht prachtig. Wauw! We reden over een van de gevaarlijkste wegen in Nieuw Zeeland (groot gevaar voor vallende stenen) en uiteindelijk kwamen we aan in Milford Sound. Een van de toeristische plekken die je volgens velen gezien moet hebben in Nieuw Zeeland. Het weer was jammer genoeg steeds slechter geworden, dus het was mistig en regenachtig. Met z'n allen stapten we op de boot en voeren we ongeveer 1,5 uur door de fjorden. Bovenop het dek kon je genieten van het uitzicht (en de harde koude wind). Ik vond Milford Sound heel mooi, maar ik had er zelf iets meer verwacht eerlijk gezegd. Misschien lag het aan het weer dat een beetje regenachtig en grijs was. Aan het eind van de boottocht was er nog een hoogtepuntje, aangezien Cynthia en ik de boot mochten besturen! Samen met Renate, Maud en Cynthia waren we naar de kapitein aan het gluren, toen hij vroeg of we binnen wouden komen. Jazeker wouden we dat! Giechelend en lachend kwamen we die "cockpit" in en maakten we een praatje met de kapitein. We hadden gedacht dat het stuur van de boot echt zo'n groot rond stuurwiel zou zijn, maar in werkelijkheid was het gewoon een piepklein stickje dat je naar links of rechts moest drukken. Ach, ook leuk om meegemaakt te hebben. Na Milford Sound reisden we af naar Gunn's Camp. De plek waar we die nacht zouden slapen. Het was alsof we terug in de tijd waren toen we er aankwamen. Samen met Maud, Cynthia en Renate kreeg ik een hutje toegewezen waar we zelf ons haardvuurtje moesten maken, waar de wind als een gek doorheen waaide en waar alle elektriciteit om 22.00 uitging. Back to basics, maar knus was het wel.
10 november Gunn's Camp - Invercargill
Ons wekkertje ging om 6.00, omdat we met z'n allen bedacht hadden om 7.00 uur een wandeling te doen. Het regende alleen als een gek, dus we besloten om nog lekker een uurtje langer in bed te blijven liggen. Goede keus! De Straybus vertrok om 8.00 uur en we stapten om 10.00 uur af om nog een kleine wandeling te doen. Na de wandeling reden we weer richting Te Anau voor een koffiestop en vervolgens reden we door naar Bluff waar we de mensen dumpten die met de Ferry naar Steward Island gingen. Deze dag zaten we best veel en lang in de bus, maar gelukkig deden we onderweg een leuke muziekquiz. Carlyn had heel veel muziek van films en tv-series op z'n Ipod en we moesten ongeveer 75 liedjes raden. Echt vet leuk! Uiteindelijk kwamen we 's avonds aan in Invercargill. Daar at ik gezellig samen met Jana en in de avond keken we met de hele Straybus een film 'The Worlds Fastes Indian'. Het leuke was dat de buschauffeur vertelde dat we de volgende dag een museum over deze man zouden bekijken. Het was een leuk avondje en ik sliep heerlijk die nacht.
11 november Invercargill - Queenstown
Oh yeah: eindelijk een keer een late vertrektijd! Om 10.00 uur vertrokken we met de Straybus uit Invercargill. We gingen die ochtend eerst naar een museum, waar we inderdaad verschillende stukken uit de film van de avond ervoor terugzagen. De film van de avond ervoor ging over een man die een wereldrecord wilde verbeteren met het snelste voertuig. In het museum zag je dus allemaal verschillende voertuigen, helmen en kledingstukken van die man. De ochtend was op zich nog wel leuk dus. Totdat we vanuit Invercargill vertrokken naar… Invercargill. (Kwamen we achteraf achter). De hele middag reden we en zaten we een beetje in die bus te zitten. Het weer was heel slecht en dus maakten we nauwelijks stops. Ook werden we op den duur helemaal gek van Carlyn de buschauffeur, die steeds met wel honderd keer 'euhhhhhh…' zeggen, acht keer hetzelfde verhaal vertelde. Echt: op het einde hield ik het niet meer. HOU OP MET JE VERHALEN! M'n plaats in de bus was ook niet echt je van het. Ik zat achter een Frans stel van ongeveer 40 jaar die elkaar steeds zaten af te likken en te kussen. Top top top! Goed: de hele dag zaten we dus in die verrekte bus om uiteindelijk weer terug te komen in hetzelfde plaatsje. We moesten natuurlijk de mensen ophalen die terugkwamen van Steward Island, maar ik had liever in Invercargill gebleven om daar de boel eens te verkennen. Potverdorie wat was ik er chagerijnig van toen we uiteindelijk gewoon in dezelfde plaats weer stopten. Tot grote vreugd moesten we daarna nog 2,5 uur in de bus zitten naar Queenstown. Bij elkaar opgeteld zat ik die dag gewoon 8 uur in de bus. Blegh. Gelukkig kwamen we de laatste 2,5 uur goed door omdat we een film in de bus konden kijken. Rond 20.15 kwamen we eindelijk weer aan in Queenstown. Toen we uit de bus waren en weer ingecheckt hadden in het Base hostel waren we gelukkig allemaal snel wel weer vrolijk. Het was die avond de laatste avond met Jana en ook Marlon en Colette waren die avond aangekomen in Queenstown. De laatste avond dat we dus met iedereen samen waren. (Maud, Jana, Cynthia, Renate, Marlon, Colette, Nicolien en ik). We gingen heerlijk uit eten in een sushi restaurant en aten ons buikje vol. Toch nog en hele hele goede afsluiter van de dag dus!
De rest van m'n tijd in Nieuw Zeeland update ik zoals gezegd later deze week. In ieder geval gaat het heel goed met me! (Ondanks dat ik nog steeds, na menigmaal proberen, niks in m'n schoen gekregen heb van de Sint, maar dat ter zijde) Ik ben op dit moment nog in het Base hostel in Auckland. Op 20 november vertrek ik naar Sydney, wiehoe! We zullen zien hoe dat gaat. Voor nu: geniet van de gezellige Sinterklaastijd daar in het mooie Holland en tot de volgende update!
XXXXXX
Jet
- comments
Ingmar Hi Jet! Geweldige ervaring en avonturen zeg! Enjoy it!!!
Tonnie Hoi Jet, een mooi verhaal,fijn dat je er zo van kunt genieten.Nu op naar het volgende avontuur ik wens je een goede vlucht.Bedankt voor de post die ik van jou heb ontvangen lif hoor.Jet alle goeds en veel liefs van Oma Tonnie
John en Agnes Sinterklaas wil best wel langs komen... maarre moet hij wel de schoenmaat weten, want het nummer door jou gegeven klopte niet.... als je het snapt wat de zwaaibuurvrouw bedoelt.... heel veel plezier Jet... zwaai zwaai
Ria Roescher Hallo Jet, Ook ik volg je belevenissen, wat schrijf je mooi. Genieten hoor!! Nog een hele mooie tijd toegewenst. Groeten Ria