Profile
Blog
Photos
Videos
Dag 7: Cody - Yellowstone NP
We vertrekken rond kwart over 10 uit Cody. Het moet zo'n 3 uur rijden zijn naar Yellowstone NP, maar vanwege de weersvoorspellingen in het park - regen, sneeuw en temperaturen tussen de 3 en 6 graden - verwachten we er langer over te doen.
De rit is weer fantastisch en tot aan het park is er qua weersomstandigheden weinig reden tot klagen. Bij de ingang van het park staat een bord dat winterbanden en / of sneeuwkettingen worden geadviseerd. We vragen de dame, die onze pas checkt, of onze banden voldoen, maar daar mag ze geen oordeel over geven, zegt ze. We moeten zelf beoordelen of ze goed genoeg zijn. Logisch, in een land waar miljoenen schadevergoeding worden toegekend, bij 1 verkeerd advies, maar wij kennen de omstandigheden in het park niet.
Ze weet te vertellen dat we onderweg wat ijs en sneeuw tegen kunnen komen. Het klinkt ons allemaal niet heel spannend in de oren en we denken dat het gigantische rubber onder de Chevy wel voldoende moet zijn.
Al snel klimmen we hoger en hoger, tot we in een compleet wit landschap rijden. Echt een geweldig gezicht!
De wegen zijn gewoon zwart, maar dat het koud is, blijkt uit de melding die de auto geeft, namelijk dat er ijs op de weg kan liggen en dat we voorzichtig moeten rijden. 33 graden Fahrenheit geeft de temperatuurmeter aan. Da's een halve graad Celsius, dus inderdaad niet veel.
We stoppen voor wat foto's en precies als we teruglopen naar de auto begint het hard te sneeuwen. Eigenlijk is het een mix tussen hagel en sneeuw, waardoor we eruit zien of ons haar wel een wasbeurt met Head & Shoulders zou kunnen gebruiken.
We rijden verder, want we moeten 29 mijl het park in voordat we bij oms hotel zijn. Onderweg stoppen we regelmatig voor wat mooie plaatjes. We hadden vooraf niet echt een beeld van wat we hier konden verwachten, maar het is hier fantastisch! ;-)
Bij het Sylvan Lake staat een hele horde fotografen, onder toezicht van een Park Ranger, foto's te maken van het uitzicht. We moeten voorzichtig langs de mensenmassa manoeuvreren om niemand te raken. Even verderop zetten we de wagen neer, omdat het uitzicht hier veel mooier is, waarna we aangesproken worden door een Amerikaan, die vertelt, dat een eindje terug een Grizzly rondliep. We snappen meteen, dat de fotografen dus helemaal niet het uitzicht stonden te fotograferen. Jammer dat we niet ook gestopt zijn, maar je kunt niet alles hebben...
We rijden verder. Winterbanden en sneeuwkettingen hebben we tot nu toe niet nodig gehad en we arriveren rond 2 uur bij het hotel.
Het Lake Hotel is prachtig. De Victoriaanse stijl waarin het gebouwd is, past perfect in de omgeving. Ook binnen is de Victoriaanse stijl doorgetrokken, waardoor het gebouw één en al klasse uitstraalt.
We reserveren op advies van de receptioniste een plaats in het restaurant voor vanavond. Het hotel zit helemaal vol en dat is goed te merken. Om kwart voor negen is er plek... We besluiten dan ook maar gelijk voor morgen te reserveren, dat wordt dan kwart over 8. Beter laat dan nooit, denken we dan maar.
We lopen een stukje langs het meer, waaraan het hotel gelegen is, maar al snel besluiten we de auto te pakken en 'nog eventjes' het park in te gaan.
Old Faithful willen we tot morgen bewaren, dus besluiten we nu de oostkant van het park te bekijken.
Het is echt ongelofelijk mooi hier. Bergen, vlaktes, bossen en grasland wisselen elkaar af, terwijl de Yellowstone rivier zich als een zilver lint door het landschap slingert. Yellowstone is gelegen op de grootste vulkaan op aarde. Op een aantal plaatsen zien we dan ook zwavelputten, moddervulkanen of 'gewoon' rook uit de aarde komen.
Op een gegeven moment staat er weer een hele kudde fotografen met een Park Ranger langs de weg. We leren snel, dus wij stoppen ook. We zien een zwarte beer door het bos struinen. Te ver weg om er goede beelden van te schieten, maar wel heel gaaf om zo'n beest in het wild te zien.
Verderop in het park komen we nog veel meer wilde beesten tegen, voornamelijk bisons. Wat zijn die beesten groot! Zonder overdrijven zijn de grootste exemplaren minimaal net zo groot als onze 7-persoons SUV.
Ook aan watervallen is er geen gebrek. We spotten de Lower, de Upper en de Tower Falls. Voor de laatste moeten we nog een flink stuk karren, waarvan een klein gedeelte onverhard, maar daar zijn we dan ook alleen.
Het is inmiddels 6 uur en van 'even' het park verkennen is geen sprake meer. We willen zo langzaamaan wel terug richting de Lake Area, waar ons hotel ligt, zodat we nog even kunnen relaxen voor we gaan eten.
Van dit laatste komt echter niet veel terecht, aangezien we tot twee keer toe weer groepen fotograferende en filmende mense tegenkomen.
De eerste keer betreft een eland, wat op zich al spectaculair is. Ook deze beesten zijn immens groot. Ze zijn ook gevaarlijk want ze zijn sneller dan mensen en kunnen je doorboren met hun gewei, hetgeen toch regelmatig voorkomt, lezen we later.
De tweede stop is nog spectaculairder, want waar we niet meer op gerekend hadden, gebeurt nu toch: we zien een Grizzly! Volgens de Park Ranger, die voor de zekerheid bewapend is met Bear Spray (heel sterke pepperspray), is dit exemplaar 2 jaar oud en net bij zijn moeder weg.
Het beest scharrelt wat rond tussen de bomen, waar hij af en toe wat te eten vindt. Soms kijkt hij even in de richting van de mensenmenigte, alsof hij zich verbaast over de ophef, die hij veroorzaakt, om vervolgens weer ongestoord zijn gang te gaan.
Beter dan dit wordt het vandaag niet meer en we moeten ons nu haasten om überhaupt nog op tijd te zijn voor het diner. Om kwart over 8 stampen we onze kamer binnen en frissen ons even op, waarna we precies om kwart voor 9 bij het restaurant melden, waar we een geweldige geslaagde dag afsluiten met een lekkere maaltijd, vergezeld van een fantastisch uitzicht over het Yellowstone Lake.
- comments