Profile
Blog
Photos
Videos
Dag 2: Denver
Na zo'n lange reis zou je denken, dat we wel lekker een gat in de dag zouden slapen. Helaas is dat niet het geval. We gaan om een uur of 11 naar bed en om 2 uur is Fred klaarwakker. Monique volgt zo'n 3 kwartier later.
We proberen het nog wel, maar de jetlag en één of andere airco, die buiten voor ons raam op het dak verschrikkelijke herrie staat te maken, winnen het.
We blijven wel nog een tijdje liggen, maar rond 9 uur staan we op en springen onder de douche, waarna we naar de receptie gaan om van kamer te wisselen. We slapen hier tenslotte nog een nacht.
Nadat we van kamer hebben gewisseld, gaan we de stad in om te ontbijten. De Corner Bakery Store ziet er gezellig uit, dus stappen we naar binnen. We nemen allebei een Fresh Berry Yoghurt Parfait. Monique neemt een jus d'orange, Fred een superlekkere smoothie. Aanradertje, deze toko en ze hebben nog een terras ook. Morgen weer!
Onderweg hadden we al gezien dat het vandaag Day of Rock is in Denver. Een hele trits bands treedt verdeeld over de dag op 4 verschillende podia op. Het is nu, rond 11 uur, nog erg stil in de stad. De enige bedrijvigheid bestaat uit de mannen die de podia aan het opbouwen zijn. Waarschijnlijk spaart iedereen z'n krachten voor vanavond.
De 16th Street Mall is dé winkelpromenade van Denver. De Mall strekt zich, verdeeld over 2 exact gelijke stukken, uit over 1,25 mijl. We besluiten de Mall te gaan verkennen.
Eén van de eerste zaken, die we binnen stappen, is Radio Shack. We kopen een adapter om onze Europese stekkers in de Amerikaanse stopcontacten te kunnen pluggen. We hebben er al 1, maar die is te wijd, waardoor de stekkers er steeds uitvallen. Niet zo prettig. Wat dan weer wél prettig is, is dat Rainbow's 'Street of Dreams' bij Radio Shack uit de speakers schalt.
De volgende zaak, die we binnenvallen, is het Hard Rock Cafe. Hier kopen we 3 petjes en een paar bijzonder coole metallic oranje gevlamde, zwarte drumstokjes.
Nog zijn we niet klaar en we stappen de Sunglass Hut binnen. Monique wil na 3 jaar wel weer eens een nieuwe zonnebril. De bruin gevlamde Wayfarer staat haar érg goed, dus met dat model op haar neus stapt ze, helemaal blij, naar buiten.
We lopen de Mall nog wat verder af en fotograferen een paar van de bont beschilderde piano's, die her en der over de straat verspreid staan en door iedereen bespeeld mogen worden. Dit laatste met wisselend succes, overigens.
Aan het einde van 16th Street staat het Capitol. Dit is een gebouw waarvan het ontwerp gebaseerd is op het Capitol in Washington DC en dus best een paar mooie plaatjes op zou kunnen leveren. Helaas staat het wegens renovatie in de steigers, dus dat plan valt in het water.
We lopen terug en Monique zegt dat ze nog even naar Victoria's Secret wil. Het komende half uur brengen we door tussen Miranda Kerr, Candice Swanepoel en onze eigen Doutzen, die ons verleidelijk toelachen.
Fred wordt door de vriendelijke verkoopster, Megan, op een roze krukje op veilige afstand van de paskamer geplaatst. Monique past in diezelfde paskamer allerhande mooie cadeauverpakkingen. Om te voorkomen dat Fred, iedere keer als hij verpakkingsmateriaal mag komen keuren, de fototas etc. mee moet zeulen of onbeheerd achter moet laten, zet hij zijn spullen in de paskamer.
Als de buit binnen is, vertrekken we en stappen even verderop een zaakje met soms grappige, maar vooral grappig bedoelde t-shirts binnen. Het alarm gaat bij binnenkomst al af en als we 5 minuten later weer naar buiten stappen, begint het weer te loeien. Niemand reageert, dus lopen we door. Wel vreemd...
We besluiten de inkopen naar het hotel te brengen. Eenmaal in de kamer haalt Fred de fototas van z'n rug en ziet plotseling een damesslipje op de grond liggen. Van Victoria's Secret. Met de beveiliging er nog aan. Blijkbaar is deze vanuit de paskamer als verstekeling meegereisd. Nu snappen we ook waarom het alarm bij de niet-zo-heel-grappige-t-shirt-winkel afging. Waarom dit bij het verlaten van Victoria's Secret dan niet gebeurde, is ons een raadsel.
We chillen even op de heerlijk rustige hotelkamer, voordat we verder gaan om het tweede stuk van de Mall af te struinen. Hier zitten op zich niet zoveel winkels, die ons aanspreken, maar als we de straat helemaal uitlopen komen we uit in Lower Downtown (LoDo) waar allerhande oude pakhuizen omgebouwd zijn tot woonruimte. We vinden het een erg leuke wijk en lopen er een tijdje rond om de sfeer te proeven en uiteraard wat foto's te maken.
Daarna lopen we naar Larimer Square, waar voornamelijk hippe winkeltjes en restaurantjes te vinden zijn. Toen we gisteravond aankwamen, reden we hier langs en zagen dat het leuk verlicht was. We besluiten vanavond na het eten nog een keer terug te gaan voor een foto.
Voor nu besluiten we nog even terug te gaan naar The Curtis, om ons voor te bereiden op a night on the town. Maar niet voordat we wat proviand bij de locale supermarkt hebben ingeslagen. Een mens moet tenslotte iets te snacken hebben, nietwaar?
Om kwart over 7 vertrekken we weer richting 16th Street Mall. Eerst brengen we the stowaway panty terug naar Victoria's Secret. Dit keer gaat het alarm wel af en als we de verkoopster laten zien waarom, biedt ze meteen haar verontschuldigingen aan en wil de beveiliging verwijderen. We leggen uit wat er gebeurd is. Ze moet erg lachen en bedankt ons voor onze eerlijkheid. Graag gedaan, hoor maar nu gaan we eten!
Het fijne van het Hard Rock Cafe is dat ze overal hetzelfde menu hebben. Niet dat dit de keuze altijd vergemakkelijkt, maar je hebt vooraf in ieder geval een idee van wat je zou kunnen gaan eten. We nemen beide een Burger, waarbij we het gehakt vervangen door kip. Monique drinkt er een ananassapje bij en Fred slaat gezellig 2 Tequila Sunrises achterover. Die laatsten hakken er uiteraard aardig in, dus we besluiten er een einde aan te maken en terug te gaan naar onze kamer.
Door de gezellig drukke straten lopen we nog even naar Larimer Square voor de foto, die we onszelf beloofd hadden. Overal staan bands te spelen en het publiek gaat flink los.
De kennismaking met Denver is ons goed bevallen. De relatief lage gebouwen en de hartelijke mensen zorgen voor een superrelaxte sfeer en hé, 29 graden en een zonnetje helpen ook best mee.
Nu is het echter genoeg geweest. We laten het rumoer achter ons en gaan even lekker op bed liggen. We kijken wat TV en praten nog wat na over de belevenissen van vandaag alvorens we het licht uitdoen in de hoop nu wel wat slaap te pakken. Morgen weer een dag.
- comments