Profile
Blog
Photos
Videos
Dag 16: Flagstaff - Kayenta
Ondanks dat we aan Route 66 slapen, met alle herrie van met name motoren van dien, hebben we een relaxte nacht. Fred is weliswaar om 5 uur wakker, maar voelt zich een stuk fitter dan gisteren, toen hij er helemaal doorheen zat.
We ontbijten in een typische jaren '50 Diner, die bij het hotel hoort, waarna we vertrekken en bij een locale supermarkt wat eten voor onderweg scoren.
Daarna gaat de cruise control weer aan en rijden we een stuk over de Route 66 richting Canyon de Chelly. De 66 gaat hier niet echt door mooi landschap, maar het is wel leuk om hem een keer te hebben gereden, al is het dan maar een stukje.
Zodra we eenmaal van The Mother Road af zijn, wordt het uitzicht vanuit de Chevy snel beter. Vandaag geeft de band Helloïse voor het eerst in 12 jaar en eenmalig een concert in De Boerderij in Zoetermeer. Daar zijn we dus niet bij, maar het voordeel van een iPod in de auto is, dat we wel 3 albums van ze kunnen spelen. Op de tonen van 'Cosmogony', 'Rock Unites', 'For A Moment', 'Gates Of Heaven' en veel meer oud spul rijden we door de Painted Desert. Het kan rotter!
Na zo een uur of 3 te hebben gereden, komen we aan bij de Canyon de Chelly. We weten niet goed, wat we er van moeten verwachten en spreken vooraf af dat, als we er met een gids in moeten, we meteen doorrijden naar Kayenta.
Het park blijkt onder de National Park Service te vallen en we kunnen zo doorrijden. Dit houdt in, dat we de altijd vrolijke en vriendelijke Indianen - NOT! Wat een chagrijnig volk is dat, zeg... - niet apart hoeven te betalen en da's altijd goed.
De Canyon is weer eens een lust voor het oog. Oranjerood gesteente dat op de één of andere manier vruchtbaar genoeg is om helgroene bomen en struikgewas voort te kunnen brengen. We rijden door tot aan het eindpunt van de South Rim, de Spider Rock, en rijden vandaar af terug naar het begin.
Hoewel Spider Rock het meest spectaculaire uitzicht biedt, zijn de andere view points ook zeker de moeite waard. Het enige nadeel is dat bij al de andere uitzichtspunten Indianen allerhande troep mogen verkopen. Bij het laatste punt staat er zelfs 1 met een traan onder zijn oog getatoeëerd. Dit kan verschillende betekenissen hebben, maar het heeft altijd met misdaad (moord) of gevangenisstraf te maken. We zijn dus blij dat we levend wegkomen als we toch maar besluiten niets te kopen. ;-)
Een uur later is een jonge coyote - of een flinke vos, daar zijn we niet helemaal uit - niet zo gelukkig, als hij onder het achterwiel van de Chevy vermalen wordt. Samen met z'n voltallige familie springt hij plotseling de weg op. Fred stuurt nog naar de andere kant van de weg, die gelukkig leeg is, en remt af. De voltallige groep rent terug in de richting waar ze vandaan kwamen. De voltallige groep minus het ongelukkige beest dan, dat eerst de zijkant van de wagen raakt en er vervolgens met een misselijkmakende klap onder het rechter achterwiel verdwijnt. We kunnen niet stoppen om het beest aan de kant te schuiven, want enerzijds zit er verkeer achter ons en anderzijds gaan de overlevende beesten bij hun overleden soortgenoot kijken.
Een mijl of 10 verder stoppen we wel even om te kijken of de auto beschadigd is. Dit blijkt mee te vallen: er is een zwarte strip aan de zijkant van de Traverse losgeschoten. Als we een half uur later bij het hotel in Kayenta aankomen, blijkt deze gelukkig gemakkelijk terug te plaatsen op de plek waar hij hoort.
We laden de spullen maar weer eens uit. Voor de verandering zitten we weer eens op de 2e verdieping. Zonder lift. Fred heeft vanmorgen uitgerekend dat de koffers en de fototas, die hij bijna dagelijks tegelijk 2 trappen op- en afsjouwt, samen zo'n 50 kilo wegen. Alles wat hij deze vakantie aankomt, móeten wel spieren zijn...
De tijdszone van Kayenta (én van Flagstaff, blijkt achteraf) is anders dan die van Grand Canyon. Het is hier een uur later, dus gaan we meteen maar eten.
Na het eten relaxen we wat en discussiëren of we morgen naast Monument Valley ook Mesa Verde gaan bekijken of dat het alleen Monument Valley wordt. Op het moment van schrijven, zijn we er nog niet uit. We laten ons verrassen...
- comments